شادروان
شادُروان (ترکی استانبولی: şadırvan, عربی: شاذروان) نوعی فواره است که معمولاً در حیاط یا ورودی و در مقابل مساجد، کاروانسراها ّ خانقاه‌ها و مدارس با هدف اصلی تأمین آب برای نوشیدن یا آیین وضو برای چند نفر به‌طور همان زمان و همچنین به عنوان عنصری تزئینی بصری یا صوتی استفاده می‌شده‌است.
شادروان مسجد سلیمانیه، استانبول
شادروان واژه ای فارسی است و یک نمونه از عناصر معماری عثمانی است. مثالهایی از شادروان می‌توان به میدان شادروان در پریزرنو بند قیصر و پل شادروان در ایران اشاره کرد.
اصطلاح شادروان ممکن است در زبان‌های دیگر املای گوناگونی داشته باشد shadervan; shaderwan; şadervan; šadervanهای šadrvan یا šedrvan;[1][2][3] و Шадраван (shadravan).[4]
منابع
- Hrvatski enciklopedijski rječnikهای urednici Ranko Matasovićهای Ljiljana Jojić. زاگرب: نوی Liber, 2002. Str. 1272.
- http://www.knjiznica.hr/pitajte-knjiznicare/pretrazivanje/pitanje.php?pitanje=1545&target=/pitajte-knjiznicare/pretrazivanje/index.php?search_word=&polje=all&offset=18619&submit=
- Škaljić A. Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku. 6. izd. Sarajevo: Svjetlost, 1989. Str. 578.
- http://rechnik.info/шадраван
| معماری |
|  | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| هنرها |
| ||||||||||||
| هنر کتابت |
| ||||||||||||
| نقوش | |||||||||||||
| باغ |
| ||||||||||||
| موزهها |
| ||||||||||||
| اصول، تأثیرات |
| ||||||||||||
| سبکها |
| |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| عناصر |
| |||||||||||||||||
| گونهها |
| |||||||||||||||||
| منابع | ||||||||||||||||||
| تاثیرها |
| |||||||||||||||||
بخشی از الگو:هنر اسلامی | ||||||||||||||||||
-Temple_Mount-Dome_of_the_Rock_(SE_exposure).jpg.webp)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.