سکستان

واژه «سکستان» به معنی «سرزمین مردم سکا» است، که گروهی از سکاها بودند که از قرن سوم پیش از میلاد تا یکم میلادی به فلات ایران و هند مهاجرت کردند و پادشاهی را بنیان نهادند که با نام پادشاهی هندی-سکایی شناخته می‌شود. در دوران هخامنشیان، سکستان با نام زرنگ شناخته می‌شود و جمعیت آن را ایرانیانی تشکیل می‌دادند که به آنها «زرنگیان» می‌گفتند.

سیستان ، بعد از ناپدید شدن سکاها، جزئی از شاهنشاهی ساسانیان شد. در زمان شاپور یکم، این منطقه، با نام کاملش، سَکِستان، و هند، تا کناره‌های دریا، استان (به فارسی میانه: شَهر) شاهنشاهی بود و گاهی به فرزند شاهنشاه واگذار می‌شد. در یک‌چهارم (کوست) شرقی، این استان، اداره هر دو منطقه Zranka/Dragiana و Haraxwat/Arachosia را به پایتخت اداری خود در Zarangas دربرداشت. آتشکده ایالتی زرتشتیان، طبق معمول، وجود داشت و در آنجا پابرجا بود. هنگامی که پای اعراب در قرن اول هجری / هفتم میلادی بدانجا رسید، مهاجمان با موبد موبدان و رئیس هیربد مواجه شدند. آتشکده کرکویه بعد حمله اعراب دست‌نخورده باقی ماند. با این حال، در گزارش‌های تاریخی، وجود کلیسای نسطوری با اسقف آن، مکتوب شده‌است.[1]

• نرسه (تا ۲۷۱)
• هرمز سکستانی (۲۷۱–۲۸۳)
• بهرام سوم (۲۸۳–۲۹۳)
• شاپور سکان‌شاه (قرن چهارم)
• هرمز سوم (؟-۴۵۷)
• یک بزرگ زاده ناشناس از خاندان کارن (میانه قرن پنجم)
• بختیار سکستانی
• اپرویز سکستانی (؟-۶۵۰/۱)
• خاندان سورن

• Sakastan. (2015, December 25). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 04:37, December 26, 2015, from https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sakastan&oldid=696789182