رادیو تهران

در آغاز پایه‌گذاری، رادیو تهران دارای دو فرستنده یکی برای موج متوسط و دیگری برای موج‌کوتاه بود، برای پخش برنامه‌های خود از یک استودیو در محل اداره بی‌سیم استفاده می‌کرد. در سال ۱۳۲۷ یک فرستنده در اختیار رادیو قرار گرفت و یک استودیوی کوچک در میدان ارگ برای پخش اخبار ساخته شد. در سال ۱۳۳۶ نام «رادیو تهران» به «رادیو ایران» تبدیل و بعدها در جنب رادیو ایران فرستنده دومی به نام رادیو تهران نیز مشغول به کار گردید که در آغاز امر تنها موسیقی از آن پخش می‌شد. اما در سال ۱۳۷۲ رادیو تهران به عنوان یک ایستگاه رادیویی مستقل و به عنوان شبکه رادیویی تهران برای پایتخت ایران (تهران) شکل گرفت که تاکنون به کار خود ادامه می‌دهد.

از آغاز به کار در سال ۱۳۷۲:

• حسن خجسته باقرزاده
• محمدحسین حرمی
• اسفندیار رحیم مشایی
• شهرام گیل آبادی
• سکینه احمدی
• محمد جهانی
• شهریار ضیا آذری
• سعید معدن کن

اداره رادیو در بدو تأسیس به اداره کل انتشارات و تبلیغات به مدیریت دکتر عیسی صدیق اعلم، استاد دانشگاه واگذار شد. اهداف و وظایف این اداره عبارت بودند از:

• تعیین سیاست و خط مشی رادیو
• توسعه فرهنگ عمومی و آشنا کردن مردم به‌اصول زندگی نوین
• توجه به وحدت ملی، مبانی ملیت و حفظ استقلال
• شرح تحولات کشور
• رعایت کامل سیاست دولت در انتشار اخبار
• تأسیس مدرسه برای تربیت خطیب، قصه‌گو، شاهنامه‌خوان
• نصب رادیو و بلندگوی عمومی در مرکز شهر
• تأسیس مدرسه هنرپیشگی

«اینجا تهران است، صدای ایران». این اولین جمله‌ای بود که هفتاد و اندی سال پیش، کسانی که در میدان توپخانه برای شنیدن صدای جعبه جادویی گرد آمده بودند، شنیدند. گوینده این کلام خانم قدسی رهبری بود. پیش از این، اما نخستین آزمایش رادیو در حدود سال ۱۹۱۳ میلادی به وسیله «لی دو فورست» در آمریکا صورت پذیرفت. در ایران هم با توجه به اینکه توسعه بی‌سیم همواره مورد توجه مسوولان بوده، در سال ۱۳۱۶ شمسی وزارت پست و تلگراف و تلفن زمینه ایجاد مرکز رادیو را فراهم ساخت. در زمانی کوتاه، تعدادی پست‌های فرستنده موج کوتاه و متوسط فرانسوی به‌منظور تلگراف و اقدامات مخابرات بی‌سیم خریداری و نصب شدند و کمی بعدتر ساختمان بنای مورد نیاز رادیو هم توسط یک شرکت پیمانکار فرانسوی در اراضی قصر قاجار، یعنی کنار بنای کلاه فرنگی ساخته و آماده شد.

این افراد از میان فرهنگیان و هنرمندان شایسته و باذوق انتخاب و از سایر وزارتخانه‌ها به ادارهٔ کل انتشارات و تبلیغات منتقل شدند.

محمد حجازی، ملقب به مطیع‌الدوله (نویسنده و داستان‌نویس)، عبدالرحمن فرامرزی (نویسنده و مدیر روزنامهٔ کیهان)، حسینقلی مستعان (داستان‌نویس و مترجم)، ابوالقاسم پاینده (نویسنده)، ابوالقاسم اعتصام‌زاده و مشفق همدانی (مترجم).

برای تعیین خط‌مشی و سیاست رادیو، شورای عالی انتشارات برپا شد که اعضای آن عبارت بودند از: علامه محمد قزوینی، محمدعلی فروغی (ذُکاءالملک)، دکتر قاسم غنی، دکتر علی‌اکبر سیاسی (رئیس دانشگاه تهران) دکتر رضازاده شفق، دکتر محمود افشار و استاد علینقی وزیری.

بخش خبر مسئول تهیه و پخش اخبار رادیو، خبرگزاری پارس بود، که روزگاری آژانس پارس نام داشت و همچنان ساختمان این خبرگزاری در مرکز ۱۵ خرداد رادیو به همین نام وجود دارد. در ابتدای کار، آژانس پارس اخبار روزنامه‌ها را قیچی می‌کرد و به دست گویندگان رادیو می‌داد. اما رفته‌رفته، پس از پنج سال، این آژانس به یک خبرگزاری جدی تبدیل شد که علاوه بر تهیه و پخش اخبار رادیویی، هر روز چهار شماره بولتن صبح و عصر از اخبار ایران و جهان تهیه می‌کرد و به‌رایگان در اختیار روزنامه‌ها قرار می‌داد. گزارش‌های رادیویی نیز یا از طریق فرستندهٔ سیار به‌طور زنده پخش می‌شد یا جریان رویداد، روی نوار، ضبط و در بخش اخبار از رادیو پخش می‌شد. اخبار خارجی از طریق تله‌تایپ (دستگاه خودکار خبرگیری)، که نقش خبرنگار را بازی می‌کرد، دریافت و سپس توسط مترجمان در مدت کوتاهی ترجمه و برای تنظیم خبر رادیویی تحویل سردبیر اخبار می‌شد. پس از تنظیم رادیویی، توسط مسئولان خبرگزاری کنترل و برای پخش به استودیوی رادیو تحویل می‌شد.

فربد رحیمی مقدم، آرمان غفاریان، بهروز رضوی، رضا برزگر، فاطمه نیرومند، امین قاضی، الهام شوقی، وحید رونقی، ساحل کریمی، سینوره کفاش‌طلب، محمدحسین امیدی