دوره نوزدهم مجلس شورای ملی

در انتخابات مجلس نوزدهم حامیان سپهبد زاهدی و مخالفان قراردادهایی مانند نفت از حضور در مجلس بازماندند.[1] مجلس در روز ۱۰ خرداد ۱۳۳۵ با سخنرانی شاه افتتاح شد و نخستین جلسهٔ رسمی آن در روز ۲۰ خرداد برگزار شد که در همان جلسه، رضا حکمت به ریاست مجلس رسید.[2]

کابینهٔ سوم حسین علاء در ۲۶ خرداد ۱۳۳۵ به مجلس معرفی شد و در پایان خرداد، رأی اعتماد گرفت.[3] علاء در ۱۲ فروردین ۱۳۳۶ کناره‌گیری کرد.[4]

۳ روز بعد، منوچهر اقبال مأمور تشکیل کابینه شد. او نخستین کابینهٔ خود را تشکیل داد و در ۲۰ فروردین به مجلس معرفی کرد. مجلس نیز در ۲۵ فروردین به کابینهٔ علاء رأی اعتماد داد.[5]

در ۹ اردیبهشت ۱۳۳۶ فرمان شاه مبنی بر تشکیل مجلس واحد برای تغییر قانون اساسی صادر شد. مجلس واحد در روز ۲۶ اردیبهشت تشکیل شد و طبق مصوبات آن، تعداد نمایندگان مجلس از ۱۳۶ نفر به ۲۰۰ نفر و مدت مجلس از ۲ به ۴ سال افزایش یافت.[6]

• ۳۱ تیر ۱۳۳۵: لایحه درخواست اختیارات گلشائیان (وزیر دادگستری) که منجر به انحلال دیوان عالی کشور توسط گلشائیان شد.
• ۲۳ اسفند ۱۳۳۵: قانون تشکیل سازمان اطلاعات و امنیت کشور
• ۲۲ اردیبهشت ۱۳۳۶: لایحه تثبیت نرخ ارز
• ۲ دی ۱۳۳۷: لایحه منع وزرا، نمایندگان مجلسین و کارکنان دولت در معاملات دولتی
• ۱۹ اسفند ۱۳۳۷: قانون رسیدگی به دارایی وزرا و کارمندان دولت معروف به قانون «از کجا آورده‌ای؟»
• ۲۴ فروردین ۱۳۳۸: قانون اجازهٔ تأسیس شرکت واحد هواپیمایی ایران و شرکت هواپیمایی پارس
• ۶ تیر ۱۳۳۸: قانون تأسیس دانشکدهٔ افسری و شهربانی
• ۲۴ اسفند ۱۳۳۹: قانون اصلاحات ارضی