دوره بیستم مجلس شورای ملی

فرمان انتخابات مجلس بیستم در ۱۸ دی ۱۳۳۸ توسط شاه صادر شد و انتخابات در ۳۰ تیر ۱۳۳۹ با دستور وزارت کشور آغاز شد[1] که در نتیجهٔ آن حزب میلیون به ریاست منوچهر اقبال (نخست وزیر) با کسب ۱۰۴ کرسی، اکثریت را به دست آورد. پس از اعتراضات عمومی به نتیجه انتخابات، شاه در ۶ شهریور نارضایتی خود از جریان انتخابات را اعلام کرد و در همان روز، اقبال استعفا کرد. شاه در روز بعد شریف امامی را به نخست‌وزیری منصوب کرد. انتخابات ابطال شد و شریف امامی کابینهٔ خود را در پاییز ۱۳۳۹ معرفی کرد. دستور انتخابات مجدد در ۱۴ دی صادر شد و مجلس در روز دوم اسفند گشایش یافت. ۹ روز بعد، نخستین جلسه رسمی با نطق شاه آغاز شد.[2] انتخابات هیئت رئیسه در ۱۴ اسفند برگزار شد و رضا حکمت دوباره به ریاست مجلس رسید.[3]

اعتصاب معلمان و تجمع در برابر مجلس به تشنج گرایید و با دخالت نیروی نظامی، یک دبیر کشته شد.[4] در ۱۴ اردیبهشت، دو تن از نمایندگان دولت شریف امامی را استیضاح کردند.[5] شریف امامی پس از درگیری با نمایندگان از مجلس خارج شد و استعفا کرد.[6] سپس شاه علی امینی را در ۱۶ اردیبهشت مأمور تشکیل کابینه کرد.[7] امینی از شاه درخواست کرد مجلس شورای ملی و سنا را منحل کند و شاه در ۱۹ اردیبهشت انحلال مجلسین را اعلام کرد.[8]