تصرف مسجدالحرام

این اقدام به رهبری جهیمان بن محمد بن سیف العتیبی انجام گرفت. او معتقد بود که شوهر خواهرش محمد عبدالله القحطانی همان مهدی است که بازگشته تا اسلام را نجات دهد او برای اثبات گفته‌های خود از احادیثی سخن می‌گفت که در آن بازگشت مهدی پیشگویی شده بود.[11] این گروه اولین روز سال ۱۴۰۰ هجری قمری (برابر ۲۰ نوامبر ۱۹۷۹) را برای تصرف مسجدالحرام در نظر گرفتند، تا منطبق بر بعضی از احادیث دربارهٔ تاریخ قیام مهدی باشد.[12]

در صبح ۲۰ نوامبر ۱۹۷۹ هنگامی که امام جماعت مسجد الحرام در حال آماده شدن برای برپایی نماز جماعت برای ۵۰ هزار عبادت‌کننده در آخرین روز حج بود. شورشیان اسلحه‌های خود را بیرون آوردند، دروازه‌ها را بستند و چند مأمور را کشتند.[13] تعداد این افراد ۵۰۰ نفر تخمین زده می‌شود.[14] هم چنین چهارصد تا پانصد نفر از حجاج نیز به کمک این گروه پیوستند. در همان زمان گروه سعودی بن لادن در حال نوسازی مسجد بود یکی از کارکنان این شرکت پیش از آن که شورشیان سیم‌های تلفن را قطع کنند موضوع را به ریاست شرکت گزارش می‌دهد و آن‌ها نیز موضوع را به اطلاع شاه خالد می‌رسانند.

شورشیان بیشتر گروگان‌ها را آزاد می‌کنند. نیروهای امنیتی برای حمله به شورشیان در داخل مسجد نیاز به اجازه علمای مذهبی داشتند زیرا اعمال خشونت در مسجد الحرام در اسلام نهی شده‌است.

پس از اجازه و فتوای علمای مذهبی برای حمله به شورشیان، نیروهای امنیتی سعی در ورود به مسجد کردند ولی ناموفق بودند در نهایت سه تن از نیروهای کماندویی فرانسوی برای این مأموریت در نظر گرفته شدند از آنجا که ورود غیر مسلمان به مسجد ممنوع بود نیروهای فرانسوی در مراسمی تشریفاتی در عربستان به دین اسلام گرویدند.[15][16][17][17] آن‌ها به اتاق‌های زیرزمینی گاز پمپاژ کردند اما احتمالاً به خاطر تو در تو بودن اتاق‌ها، گاز هم بی‌تاثیر بود و مقاومت ادامه یافت. با بالا رفتن تلفات، نیروهای سعودی اقدام به حفر سوراخ در حیاط مسجدالحرام کردند و به درون اتاق‌های زیرزمینی نارنجک انداختند. این امر باعث کشته شدن شمار زیادی از گروگان‌ها شد اما توانست شورشیان را به مکان‌های بازتر فراری دهد تا هدف گلوله قرار گیرند.[18] پس از دوهفته شورشیان باقی‌مانده تسلیم شدند. در این حادثه ۱۲۷ تن از نیروهای امنیتی و ۲۵۰ تن از نیروهای شورشی کشته شدند.

• علی حق‌شناس، ساختار سیاسی اجتماعی عربستان سعودی، تهران، نشر روزگار، ۱۳۹۴.