بنیادگرایی اسلامی
بُنیادگرایی اسلامی یا اصول‌گرایی اسلامی (به انگلیسی: Islamic fundamentalism) بیانگر معنا و مفهوم بازگشتن به اصول و اعتقادات اصلی اسلامی است. تعریف دقیق این واژه بسته به منبع آن متغیر و متفاوت است.
بنیادگرایی اسلامی اساساً نتیجهٔ خشونت تفکر اسلامی نیست بلکه التزام به منابع دینی بدون دستبرد، تحریف یا توجیه مبتنی بر دیدگاه شخصی است.
از گروه‌های بنیادگرای اسلامی می‌توان به گروه‌های القاعده، طالبان، جهاد اسلامی مصر، اخوان‌المسلمین، انصار حزب‌الله، حزب‌الله لبنان، جنبش مقاومت اسلامی فلسطین و جمعیت فدائیان اسلام اشاره کرد.
| بخشی از سلسله مقاله‌های سیاسی | |||
| سیاست در اسلام | |||
|---|---|---|---|
| پایه‌ها | |||
|
|||
| موضوع‌ها | |||
| نمودها | |||
|
|||
| جنبش‌ها | |||
|
|||
| نوشتارهای کلیدی | |||
|
اصول دولت و حکومت اسلامی
(محمد اسد) |
|||
| درگاه سیاست (en) | |||
| سلفی‌گری |
|---|
| چهره‌های اصلی |
| نهادها |
| جریان‌ها |
|
| افراد مرتبط |
| ایدئولوژی‌های مرتبط |
نظر سید علی خامنه ای رهبر ایران
در مفهوم فرهنگی بنیادگرایی، تعصب و تحجر و جمود است. بعضی از ماها خیال می‌کنند بنیادگرایی یعنی پایبندی به اصول… او که می‌گوید بنیادگرا یعنی متحجر یعنی متعصب، یعنی هیچی ندان، که این کلمه و این واژه در فرهنگ متفاهم غرب معنایش این است.[1]
جستارهای وابسته
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به بنیادگرایی اسلامی در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- جریان‌شناسی سیاسی ایران معاصر، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، مؤلف. دکتر آیت‌الله مظفری، صفحهٔ 33، چاپ 1388
- Roy, Olivier (الیویه روی) در کتاب The Failure of Political Islam (شکست اسلام سیاسی) از Harvard University Press (انتشارات دانشگاه هاروارد)