ترزا می
ترزا مری مِیْ (انگلیسی: Theresa Mary May؛ زاده ۱ اکتبر ۱۹۵۶) یک سیاستمدار اهل بریتانیا است که از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ در سمت‌های نخست‌وزیر بریتانیا و رهبر حزب محافظه‌کار بریتانیا خدمت کرده‌است. او از سال ۱۹۹۷ نماینده مجلس عوام از میدنهد بوده‌است.
ترزا می | |
|---|---|
.jpg.webp) | |
| پنجاه و چهارمین نخست‌وزیر بریتانیا | |
| مشغول به کار ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۶ – ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۹ | |
| پادشاه | الیزابت دوم |
| پس از | دیوید کامرون |
| پیش از | بوریس جانسون |
| رهبر حزب محافظه‌کار | |
| مشغول به کار ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۶ – ۲۵ مه ۲۰۱۹ | |
| پس از | دیوید کامرون |
| پیش از | بوریس جانسون |
| وزیر کشور | |
| مشغول به کار ۱۲ مه ۲۰۱۰ – ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۶ | |
| نخست‌وزیر | دیوید کامرون |
| پس از | آلن جانسون(سیاستمدار) |
| پیش از | امبر راد |
| وزارت زنان و برابری‌ها | |
| مشغول به کار ۱۲ مه ۲۰۱۰ – ۴ سپتامبر ۲۰۱۲ | |
| نخست‌وزیر | دیوید کامرون |
| پس از | هریت هارمن |
| پیش از | ماریا میلر |
| وزیر در سایه کار و بازنشستگی‌ها | |
| مشغول به کار ۱۹ ژانویه ۲۰۰۹ – ۱۱ مه ۲۰۱۰ | |
| رهبر | دیوید کامرون |
| پس از | کریس گریلینگ |
| پیش از | ایوت کوپر |
| وزیر در سایه زنان و برابری‌ها | |
| مشغول به کار ۲ ژوئیه ۲۰۰۷ – ۱۱ مه ۲۰۱۰ | |
| رهبر | دیوید کامرون |
| پس از | النور لینگ |
| پیش از | ایوت کوپر |
| مشغول به کار ۱۵ ژوئن ۱۹۹۹ – ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۱ وزیر در سایهٔ زنان | |
| رهبر | ویلیام هیگ |
| پس از | جیلیان شپرد |
| پیش از | کارولین اسپلمن |
| رهبر در سایه مجلس عوام | |
| مشغول به کار ۶ دسامبر ۲۰۰۵ – ۱۹ ژانویه ۲۰۰۹ | |
| رهبر | دیوید کامرون |
| پس از | کریس گریلینگ |
| پیش از | آلن دانکن |
| وزیر مشاور در سایه فرهنگ، رسانه و ورزش | |
| مشغول به کار ۶ مه ۲۰۰۵ – ۸ دسامبر ۲۰۰۵ | |
| رهبر | مایکل هوآرد |
| پس از | جان ویتینگدیل |
| پیش از | هوگو سوایر |
| وزیر مشاور در سایه خانواده | |
| مشغول به کار ۱۵ ژوئن ۲۰۰۴ – ۸ دسامبر ۲۰۰۵ | |
| رهبر | مایکل هوآرد |
| پس از | ایجاد منصب |
| پیش از | منصب برچیده شد |
| وزیر در سایه مشاور محیط زیست و حمل و نقل | |
| مشغول به کار ۶ نوامبر ۲۰۰۳ – ۱۴ ژوئن ۲۰۰۴ | |
| رهبر | مایکل هوآرد |
| پس از | دیوید لیدینگتون (Environment, Food and Rural Affairs) تیم کالینز (Transport) |
| پیش از | تیم یئو |
| رئیس هیئت مدیره حزب محافظه کار | |
| مشغول به کار ۲۳ ژوئیه ۲۰۰۲ – ۶ نوامبر ۲۰۰۳ | |
| رهبر | لین دانکن اسمیت |
| پس از | دیوید دیویس (نماینده مجلس) |
| پیش از | لیام فاکس موریس ساعتچی |
| وزیر مشاور در سایه حمل و نقل | |
| مشغول به کار ۶ ژوئن ۲۰۰۲ – ۲۳ ژوئیه ۲۰۰۲ | |
| رهبر | لین دانکن اسمیت |
| پس از | خودش (حمل و نقل, دولت محلی و منطقه) |
| پیش از | تام کالینز |
| وزیر مشاور در سایه حمل و نقل، وزیر دولت در سایه محلی و مناطق | |
| مشغول به کار ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۱ – ۶ ژوئن ۲۰۰۲ | |
| رهبر | لین دانکن اسمیت |
| پس از | آرشی نورمن (محیط ریست, حمل و نقل و مناطق) |
| پیش از | خودش (Transport) اریک پیکلز (دولت محلی و مناطق) |
| وزیر امور آموزش و کار | |
| مشغول به کار ۱۵ ژوئن ۱۹۹۹ – ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۱ | |
| رهبر | ویلیام هیگ |
| پس از | دیوید ویلتس |
| پیش از | دیمین گرین (آموزش و مهارت‌ها) دیوید ویلتس (وزیر مشاور در سایه کار و بازنشستگی‌ها) |
| نماینده مجلس از میدنهد | |
| آغاز به کار ۱ مه ۱۹۹۷ | |
| پس از | ایجاد حوزه انتخابیه |
| اکثریت | ۲۹٬۰۵۹ (۵۴٫۰٪) |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ترزا می مِیْ ۱ اکتبر ۱۹۵۶ (۶۴ سال) ایست‌بورن شهرستان ساسکس، کشور انگلستان، در بریتانیا |
| حزب سیاسی | حزب محافظه‌کار |
| همسر(ان) | فیلیپ می |
| محل تحصیل | سینت هیوز کالج، آکسفورد |
| دین | انگلیکان[1][2] |
او در کابینه در سایه ویلیام هیگ، یین دانکن اسمیت، مایکل هوآرد و دیوید کامرون در مناصب مختلفی از جمله وزیر سایه کار و بازنشستگی، و رهبر در سایه مجلس عوام فعالیت کرد.
در ۲۴ می ۲۰۱۹ ترزا می تأیید کرد که در هفتم ژوئن از سمت رهبری حزب محافظه کار استعفا خواهد داد.[3] می در مقابل دفتر نخست‌وزیری بیانیه‌ای را خواند و گفت: «اکنون برای من روشن شده که منافع بریتانیا با یک نخست‌وزیر جدید بهتر تأمین می‌شود.»[4]
پیش از سیاست
وی در ایست‌بورن شهرستان ساسکس کشور انگلستان در بریتانیا) متولد شد. در دانشگاه آکسفورد جغرافیا خوانده و پیش از عضویت در پارلمان بریتانیا، در سیتی لندن (مرکز مالی و بانکی لندن) کار می‌کرد.[5]
عضویت در پارلمان
ترزا می اولین بار در انتخابات سراسری بریتانیا در ۱۹۹۷ به عضویت در پارلمان بریتانیا انتخاب شد.
او در سال ۲۰۰۲ به عنوان رئیس حزب محافظه کار منصوب شد و به عنوان عضو محترم‌ترین شورای خصوصی بریتانیا سوگند یاد کرد.
وزارت
او از سال ۱۹۹۹ در کابینه سایه مایکل هاوارد و تا پیش از قدرت‌گیری حزب محافظه‌کار، به عنوان وزیر امور آموزش و کار بوده‌است. در دوره نخست‌وزیری تونی بلر از حزب رقیب کارگر، برای بیش از ده سال او در پست‌های مختلف در کابینه سایه ماند، که بخش عمده‌ای از آن به عنوان وزیر امور زنان و برابری بود.[5]
با رسیدن دیوید کامرون به نخست‌وزیری بریتانیا در سال ۲۰۱۰، می به عنوان وزیر کشور بریتانیا و وزیر زنان و برابری‌ها برگزیده شد. در سال ۲۰۱۲ سمت وزیر زنان و برابری‌ها را به ماریا میلر واگذار کرد و تا ماه ژوئیه ۲۰۱۶ وزیر کشور بریتانیا باقی ماند.[6] همین حفظ پست، او را در موقعیتی ویژه قرار داد، چرا که در پنجاه سال گذشته هیج کس ۶ سال پیاپی در این پست کلیدی نبوده‌است.[5]
نخست‌وزیری
ترزا می پس از استعفای دیوید کامرون در پی رأی مردم این کشور مبنی بر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا جانشین وی شد. او دومین نخست‌وزیر زن بریتانیا پس از مارگارت تاچر است. البته برخلاف تاچر، او بدون پیروزی در انتخابات زمام امور را به دست گرفت.[5]
فعالیت‌های مدنی
ترزا می از پیگیران قانون ازدواج همجنس‌گرایان در بریتانیا است.[5]
او طرفدار فمینیسم و یکی از پایه‌گذاران گروه «زنان برای برنده شدن» است. این گروه تلاش می‌کند که زنان بیشتری را به نمایندگی مجلس از حزب محافظه کار ترغیب کند.[5]
ویژگی‌های فردی
او را فردی «بدجور سرسخت»، «محکم» و «غیرقابل انعطاف» می‌دانند. او این توصیف دربارهٔ خودش را مایه افتخار می‌داند. همچنین او را فردی «مطمئن» توصیف می‌کنند، یعنی اگر کاری را که به او بدهند به سرانجام می‌رساند.[5]
او دربارهٔ خود می‌گوید:[5]
"من سیاستمدار اهل خودنمایی نیستم، دائم از یک استودیو خبری به استودیوی دیگر نمی‌روم، سرناهار با همکارانم غیبت بقیه را نمی‌کنم و در مشروب فروشی‌های اطراف پارلمان با بقیه مشروب نمی‌خورم، اما کارم را بلدم".
یکی از ویژگی‌های می، توانایی‌اش در مذاکره و توجه به جزئیات در چانه‌زنی است.[5]
از انتقادهای وارد به او در سال‌های گذشته این است که با وزارت کشور مانند ملک شخصی برخورد می‌کند و به افکار عمومی توجه چندان نمی‌دهد و با معاونانش، پیمان دوستی می‌بندد. این مسائل برای وزارتخانه‌ای که دائماً با مردم ارتباط مستقیم دارد، مسئله ایجاد می‌کرد.[5]
زندگی شخصی
او که فرزند یک کشیش انگلیکان است، در سال ۱۹۸۰ ازدواج کرد و فرزندی ندارد. او دربارهٔ زندگی خصوصی خود صحبت نمی‌کند.[5]
منابع
- Gimson, Andrew (20 October 2012). "Theresa May: minister with a mind of her own". The Observer. London.
May said: 'I am a practising member of the Church of England, a vicar's daughter.'
- Howse, Christopher (29 November 2014). "Theresa May's Desert Island hymn". The Daily Telegraph. London.
The Home Secretary declared that she was a 'regular communicant' in the Church of England
- "Latest as May makes statement outside No 10". BBC News. Retrieved 24 May 2019.
- "Theresa May resigns over Brexit: What happened?". BBC News. BBC. 24 May 2019. Retrieved 24 May 2019.
- «ترزا می؛ رهبری که دوست ندارد دربارهٔ خودش حرف بزند». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۶ خرداد ۱۳۹۶.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Theresa May». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ اوت ۲۰۱۱.
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ترزا می در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ترزا می موجود است. |
.svg.png.webp)
رئیس دفتران اتحادیه کشورهای مشترکالمنافع | |
|---|---|
.svg.png.webp){kind=small}
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
 درگاه Conservatism | |||||||||||||||||||