تتراسایکلین

تتراسایکلین
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(4S,6S,12aS)-4-(dimethylamino)-1,4,4a,5,5a,6,11,12a-octahydro-3,6,10,12,12a-pentahydroxy-6-methyl-1,11-dioxonaphthacene-2-carboxamide
OR
(4S,6S,12aS)-4-(dimethylamino)-3,6,10,12,12a-pentahydroxy-6-methyl-1,11-dioxo-1,4,4a,5,5a,6,11,12a-octahydrotetracene-2-carboxamide
داده‌های بالینی
نام تجاری Sumycin
AHFS/دانشنامه دراگز monograph
مدلاین پلاس a682098
Licence data US FDA:link
رده بارداری D(US)
تجویز خوراکی، موضعی (چشمی و پوستی), تزریق عضلانی و داخل وریدی
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی 60-80% oral, while fasting
<40% intramuscular
متابولیسم Not metabolised
نیمه‌عمر 6-11 hours
دفع Fecal and renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 60–54–8 Y
64-75-5 (hydrochloride)
کد ATC A01AB13 D06AA04 (WHO)‎ J01AA07 (WHO)‎ S01AA09 (WHO)‎ S02AA08 (WHO)‎ S03AA02 (WHO)‎ QG01AA90 QG51AA02 QJ51AA07
پاب‌کم CID 643969
بانک‌دارو DB00759
کم‌اسپایدر 10257122 Y
UNII F8VB5M810T Y
KEGG D00201 Y
ChEBI CHEBI:۲۷۹۰۲ Y
ChEMBL CHEMBL1440 Y
داده‌های شیمی
فرمول C22H24N2O۸ 
وزن مولکولی 444.435 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 Y(what is this?)  (verify)

تتراسایکلین (به انگلیسی: TETRACYCLINE)

رده درمان

اشکال دارویی: کپسول، پماد

تتراسایکلین

تتراسایکلین‌ها خانواده‌ای از آنتی بیوتیکهای باکتریو استاتیک هستند که در مقابل باکتری‌های مختلف گرم منفی و گرم مثبت، مایکو پلاسماها، کلامیدیاها و ریکتزیاها فعال می‌باشند. تتراسیکلین برای درمان آکنه نیز استفاده می‌شود. همچنین به دلیل جذب آن توسط استخوان ازآن به عنوان نشانگر در بررسی‌های رشد استخوان‌ها در بیوپسی‌های انسانی استفاده می‌شود. این داروها با اتصال به ریبوزوم از پروتئین سازی جلوگیری می‌کنند. تتراسایکلین‌های گوناگون (مثل داکسی سایکلین، مینوسایکلین، اکسی تتراسایکلین و…) فعالیت ضد میکروبی مشابه ولی خواص فارماکولوژیک متفاوت دارند.

ساختار

همان‌طور که از نام تتراسیکلین‌ها بر می‌آید، این داروها شامل چهار حلقه سیکلیک با سه گروه R مختلف می‌باشند.

موارد مصرف

این دارو در درمان برونشیت مزمن، و بیماریهای عفونی نظیر عفونتهای ناشی از بروسلا، کلامیدیا، مایکوپلاسما، ریکتزیا و نیز در درمان آکنه ولگاریس و افوزیون پلورال ناشی از سیروز یا بیماری‌های بدخیم مصرف می‌شود.

از این دارو در زمان شیوع طاعون در هند در سال ۱۹۹۴ استفاده شد.[1]

دگرگشت دارو در بدن

۷۵ درصد دارو از راه خوراکی جذب می‌شود که این مقدار درحضور غذا کاهش می‌یابد. غلظت سرمی دارو ۳–۲ روز پس از مصرف به حد درمانی می‌رسد. پس از جذب بخوبی دراغلب بافتها و مایعات بدن منتشر می‌شود. دفع دارو عمدتاً کلیوی است، اما از راه صفرا نیز دفع می‌شود. نیمه عمر دارو ۱۱–۶ ساعت است که در بیماران آنوریک ممکن است تا ۱۰۰ ساعت نیز افزایش یابد.

عوارض جانبی

تهوع، استفراغ، اسهال، عفونت ثانویه ناشی از میکروارگانیسم‌های مقاوم و به ندرت واکنش‌های آلرژیک با مصرف این دارو گزارش شده‌است. سردرد و اختلالات بینایی ممکن است نشانه افزایش فشار داخل جمجمه باشند. همچنین درد، قرمزی، تورم و سایر علایم تحریک با مصرف موضعی این دارو گزارش شده‌است.

عموماً سمیت تتراسایکلین‌ها کم است، اما از بین بردن فلور طبیعی دستگاه گوارش است می‌تواند منجر به اسهال شود و رشد بیش از حد قارچها و باکتریهای مقاوم به دارو را باعث می‌شود. اشکال دوم قهوه‌ای و زرد شدن دندان‌های جنین و کودکان کم سن و سال است که ناشی از رسوب دارو بر روی دندان‌های در حال رشد است. تتراسایکلین‌ها باعث دفع شدید یون کلسیم می‌شوند، به همین دلیل مصرف خانواده تتراسایکلین‌ها (مثل:داکسی سایکلین، اکسی تتراسایکلین، مینوسایکلین و…)درزنان باردار و کودکان زیر هشت سال ممنوع است.

جستارهای وابسته

داکسی سایکلین

منابع
  1. Lippincott's Illustrated Reviews: Pharmacology, 4th ed. Harvery RA, Champe, PC. Lippincott, Williams & Wilkins, 2009
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
  • مقاله برتر سازمان بهداشت حرفه ای جهانی Bacterial and static against plasma ، دکتر عادل بهنام پور
  • سایت دانشکده داروسازی دانشگاه شهید بهشتی
  • میکروب‌شناسی پزشکی جاوتز ۲۰۰۶
  • میکروب‌شناسی پزشکی مورای ۲۰۱۲

.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.