بیماری لژیونر

بیماری لژیونر (به انگلیسی: Legionnaires' disease یا Legionellosis) نوعی از بیماری سینه‌پهلو (پنومونی) است که توسط باکتری‌های گرم منفی هوازی از سرده لژیونلا و بخصوص گونه لژیونلا پنوموفیلا ایجاد می‌شود. علائم بالینی در ابتلا با گونه‌های دیگر خفیف بوده و شبیه به آنفلوانزا است ولی در گونه پنوموفیلا سینه‌پهلوی حاد بروز می‌نماید.

Legionellosis
تصویر میکروسکوپی از لژیونلا پنوموفیلا که عامل بیش از ۹۰درصد از بیماری‌های لژیونر است.
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصصبیماری عفونی (تخصص پزشکی)، پزشکی ریه
آی‌سی‌دی-۱۰A48.1, A48.2
آی‌سی‌دی-9-CM482.84
دادگان بیماری‌ها7366
مدلاین پلاس000616
ئی‌مدیسینmed/۱۲۷۳
سمپD007876

همه‌گیرشناسی

این بیماری نام خود را از شیوع و همه‌گیری آن در ژولای ۱۹۷۶ در فیلادلفیا گرفته‌است، در آن سال در همایشی که توسط سربازان قدیمی گروه لژیون آمریکایی در هتلی برگزار شده بود ۱۸۲ نفر به سینه پهلوی حاد مبتلا شدند که ۸۲ نفر آن‌ها فوت نمودند. در ژانویه ۱۹۷۷ عامل ایجادکننده این همه‌گیری مشخص شد و باکتری آن را لژیونلا، و گونه را لژیونلا پنوموفیلا نام نهادند.[1]

اکثر مبتلایان را اشخاص مسن و میانسال تشکیل می‌دهد. این بیماری معمولاً به صورت انفرادی مبتلا می‌نماید ولی همه‌گیری‌های آن در اکثر مواقع در فصل تابستان و اوائل پائیز دیده می‌شود برطبق آمار مختلف سالیانه بین ۸ الی ۱۸ هزارنفر در آمریکا به این بیماری مبتلا می‌شوند.[2] در یک بررسی ده ساله، بیش از ۳۲۰۰۰ ابتلای انفرادی و ۶۰۰ همه‌گیری گزارش شده‌است.[3]این باکتری یکی از علل بروز عفونت‌های بیمارستانی است.

انتقال بیماری

زیستگاه باکتری در محیط‌های آبی است و معمولاً به صورت همزیست با آمیب زندگی می‌کند. در محیط مرطوب ۲۵ الی ۴۵ درجه سانتیگراد در خاک هم می‌تواند زنده بماند. باکتری لژیونلا در سیستم‌های آبرسانی، منابع آبی، سیستم‌های تهویه مرکزی، کولرهای آبی و رطوبت‌سازها و همچنین قسمت سونا در استخرهای شنا، می‌تواند جایگزین شود و از آن راه منتشر گردد.[3] منبع اب آلوده، به صورت قطراتی که واجد باکتری لژیونلا هستند در هوا اسپری می‌گردند که به آن‌ها ائروسل گفته می‌شود و بیماری از طریق استنشاق این قطرات و ورود آن‌ها به سیستم تنفسی، منتقل می‌گردد.[4][5] انتقال انسان به انسان وجود ندارد.[6]

علائم بالینی

علائم شدید تر و حاد تر از سینه‌پهلوی معمولی است. تب، سرفه، بیحالی و درد و خستگی عضلانی از علائم عمده است. وجود خلط سینه و درد قفسه صدری و تندتپشی از علائم همراه است.

تشخیص و درمان

اقدامات پرتوشناسی ریه انجام می‌شود ولی اختصاصی نیست. در آزمایش خون علاوه بر علائم کلی عفونت و التهاب در سیستم دفاعی بدن، ممکنست با بررسی و کشت خون محیطی بتوان باکتری را کشف کرد هرچند رنگ‌آمیزی و یافتن باکتری مشکل است. از روش‌های دیگر می‌توان به کشت میکرب و یافتن باکتری در خلط و ترشحات سینه بیمار اشاره کرد.

برای درمان بیماری، علاوه بر مراقبت‌های ویژه، از تجویز آنتی بیوتیکهای طیف وسیع و بخصوص گروه کینولون‌ها مثل لووفلوکساسین همچنین از گروه ماکرولیدها مثل آزیترومایسین استفاده می‌شود. دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها مانند اریترومایسین و تتراسایکلین نیز کاربرد دارد. همچنین برای از بین بردن منبع بیماری (آب آلوده)، آب وسایل خنک‌کننده نظیر کولر و… و همچنین محل‌هایی نظیر قسمت سونا استخر به موقع تعویض شده یا با گندزدای مناسب (عموماً کلر) گندزدایی گردد.

جستارهای وابسته

منابع
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Legionnaires' disease». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ، بازبینی‌شده در ۲۳ فروردین ۱۳۹۳.
  1. «Legionnaire disease». Encyclopædia Britannica.
  2. «Legionnaire disease». MedlinePlus.
  3. «LEGIONELLA» (PDF). WHO.
  4. Jamie Bartram, Yves Chartier, John V Lee, Kathy Pond and Susanne Surman-Lee Legionella and the prevention of legionellosis, 2007, WHO Press, pp:27
  5. Cunha, Burke A; Burillo, Almudena; Bouza, Emilio (2015). "Legionnaires' disease". The Lancet. doi:10.1016/S0140-6736(15)60078-2. ISSN 0140-6736.
  6. "Legionella (Legionnaires' Disease and Pontiac Fever)". CDC. January 22, 2016. Retrieved 10 February 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.