اپیگلوت
اپیگلوت (به انگلیسی: Epiglottis) یا بَرچاکنای[2] زبانهای است که بالای حنجره قرار دارد و مانع ورود غذا به نای میشود.
اپیگلوت | |
---|---|
جزئیات | |
ساخته از | برجستگی هیپوفارنکس[1] |
شناسهها | |
لاتین | Pronounced (epig-lottis) |
MeSH | D004825 |
TA98 | A06.2.07.001 |
TA2 | 3190 |
FMA | 55130 |
برچاکنای پردهای است که از بافت غضروفی انعطافپذیر و پوشیدهشده با غشای لعابمانند تشکیل میشود و به ورودی حنجره متصل است. این پرده در تولید برخی آواهای زبانی در برخی زبانها مانند عربی نقش دارد.
برچاکنای به صورت مایل به پشت در انتهای خلفی زبان و پشت استخوان لامی قرار دارد و در معاینه داخل حلق اغلب به سختی قابل مشاهده است. اپیگلوت هنگام بلع غذا مانع ورود آن به نای میشود.
نگارخانه
منابع
- Stevenson, Roger E. (2006). Human malformations and related anomalies. Oxford [Oxfordshire]: Oxford University Press. ISBN 0-19-516568-3.
- واژههای مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر دوازدهم فرهنگ واژههای مصوّب
محمد رحیمی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.