پرده‌های صوتی

پرده‌های صوتی یا تارهای صوتی (به انگلیسی: vocal folds) شامل دو غشای لعاب‌مانند هستند که به صورت افقی در حنجره کشیده شده‌اند. با ارتعاش آن‌ها در اثر عبور هوا، پدیده واک‌داری روی می‌دهد.

پرده‌های صوتی
Laryngoscopic view of the vocal folds.
Abduction and adduction
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینplica vocalis
MeSHD014827
TA98A06.2.09.013
TA23198
FMA55457

این پرده‌ها هنگام دم و بازدم، باز هستند و هنگامی که انسان نفس خود را حبس می‌کند، بسته می‌شوند. ارتعاش این پرده‌ها باعث ایجاد پدیده واک‌داری آواها می‌شود.

تاریخچه

نام‌گذاری

عبارات «تارآوا» یا «تارهای صوتی» (به انگلیسی: Vocal cords) نیز برای اشاره به پرده‌های صوتی به کار می‌روند. ظاهراً اولین بار آنتوان فرن کالبدشناس فرانسوی در سال ۱۷۴۱ از این واژه استفاده کرده‌است. او که صدای انسان را به ویولن تشبیه کرده بود، کارکرد حرکت هوا را همچون حرکت آرشه بر تارهای صوتی می‌پنداشت.[1] اما در حقیقت این پرده‌ها به شکل تار نیستند و دارای مساحت هستند. یک سر این پرده‌ها به غضروف تیروئید و سر دیگر آن‌ها به غضروف آریتنوئید متصل است.

نگارخانه

منابع
  1. Ferrein، Antoine (۱۷۴۱). De la formation de la voix de l'homme. Paris: Mémoires de l' Académie Royale. صص. ۴۰۹–۴۳۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.