ایشوارا

ایشوِ‌ره به (به سانسکریت: ईश्वर) مفهومی گسترده در هندوئیسم است که بسته به نوع آموزش و دورهٔ زمانی می‌تواند معانی گوناگونی داشته باشد.[1][2] در نوشته‌های فلسفی کهن هندوستان بسته به بستر صحبت می‌توانست معنی‌هایی همچون روح برتر، فرمانروا، ارباب، شاه، ملکه یا شوهر داشته باشد.[1] در نوشته‌های قرون وسطی هندویی بسته به نوع آموزش هنودئیسم، ایشوارا به معنی خدا، موجود برتر، خدای شخصی یا خویشتن ویژه است.[2][3][4][5]

در شیواپرستی، ایشوارا برابر با شیوا است که گاهی به آن ماهشوارا به معنی ارباب برتر یا خدای شخصی گفته می‌شود.[6] در ویشنوپرستی، ایشوارا برابر با ویشنو است.[7]

منابع
  1. Monier Williams, Sanskrit-English dictionary, Search for Izvara, University of Cologne, Germany
  2. Dale Riepe (1961, Reprinted 1996), Naturalistic Tradition in Indian Thought, Motilal Banarsidass, شابک ‎۹۷۸−۸۱۲۰۸۱۲۹۳۲ , pages 177-184, 208-215
  3. RC Zaehner (1975), Our savage god: The perverse use of eastern thought, شابک ‎۹۷۸−۰۸۳۶۲۰۶۱۱۱ , pages 69-72
  4. Ian Whicher, The Integrity of the Yoga Darsana, State University of New York press, شابک ‎۹۷۸−۰۷۹۱۴۳۸۱۵۲ , pages 82-86
  5. Mircea Eliade (2009), Yoga: Immortality and Freedom, Princeton University Press, شابک ‎۹۷۸−۰۶۹۱۱۴۲۰۳۶ , pages 73-76
  6. Roshen Dalal (2010). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin Books. pp. 235, 379–380. ISBN 978-0-14-341421-6.
  7. Oliver Leaman (2000), Eastern Philosophy: Key Readings, Routledge, شابک ‎۹۷۸−۰۴۱۵۱۷۳۵۸۲ , page 251

جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.