ازدواج با کنیز
ازدواج با کنیز در واقع نوعی از برده‌داری بوده و مرد مالک بردهٔ زن که به او کنیز گفته می‌شود، می‌باشد. کنیز همانند خانه یا زمین از اموال مرد محسوب می‌شود و می‌تواند او را به شخص دیگری ببخشد یا بفروشد.
ازدواج با کنیز در اسلام
ازدواج با بردگان زن از دو طریق ممکن است:
- ازدواج کردن مثل زنان غیر برده.
- ملک یمین یعنی خریدن و صاحب شدن برده زن که این راه مخصوص صاحب آن کنیز است.
و در صورتی که این کنیز شوهری نداشته باشد با خریدن آن، صاحب و مالک آن کنیز بدون عقد نکاح می‌تواند او را به عنوان همسر خود انتخاب نماید و اگر این کنیز از مالک خود صاحب فرزندی شد، سبب و زمینه آزادی او فراهم شده است و دیگر صاحب و مالک حق ندارد این کنیز را بفروشد باید از این کنیز نگهداری کند تا بعد از مرگ صاحب خود به عنوان ارث به فرزند خود منتقل شده و آزاد گردد.[1]
جستارهای وابسته
- جهاد نکاح
- قاچاق انسان
- تاریخ برده‌داری در جهان اسلام
- برده‌داری در اسلام‌گرایی قرن ۲۱
- برده‌داری در ادیان
- تاریخ برده‌داری
- برده‌داری و اسلام
- بردگان دنیای اسلام
- موالی
- نقد اسلام
- نقد قرآن
- نقد محمد
منابع
- http://www.hawzah.net/fa/question/view/2574 پایگاه اطلاع رسانی حوزه نت
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.