طلاق خلع و مبارات

خُلع از ریشه از خَلع به معنی کندن و درآوردن است. در طلاق خلع شوهر خالع و زن مُختَلَعه نامیده می‌شود. مالی که زن به شوهر می‌دهد ممکن است مهریه، معادل مهریه یا مبلغی کمتر یا بیشتر از آن باشد. ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی ایران طلاق خلع را اینچنین تعریف کرده‌است:

طلاق خلع آن است که زن به واسطهٔ کراهتی که از شوهر دارد، در مقابل مالی که به شوهر می‌دهد، طلاق بگیرد، اعم از اینکه مال مزبور عین مهر یا معادل آن یا بیشتر یا کمتر از مهر باشد.

مُبارات به معنی بیزار شدن از یکدیگر است. تفاوت این طلاق با طلاق خلع این است که در مبارات تنفر زن و شوهر دوجانبه است، از همین رو عوض طلاق نمی‌تواند از مهریه بیشتر باشد. در این نوع طلاق زوجین باید بر سر تمام موضوعات از جمله حضانت فرزند، مهریه، جهیزیه و... توافق کنند. در غیر این صورت دادگاه در مورد آن ها تصمیم گیری خواهد کرد.

• حسین صفائی و اسدالله امامی. مختصر حقوق خانواده. تهران: نشر میزان، هشتم، بهار ۸۴. صص ۲۴۶-۲۴۵، شابک ‎۹۶۴−۷۸۹۶−۲۷−۱
• شهید ثانی. اللمعه الدمشقیه. ج ۲. تهران: سمت، ششم، تابستان ۸۳، صص ۳۶۱-۳۵۸، شابک ‎۹۶۴−۴۵۹−۶۹۴−۳
• المحقق الحلی، المختصر النافع، قم: مؤسسه البعثه، الثانی ۱۴۱۶، صص ۳۱۹-۳۱۷
• طلاق خلع - طلاق مبارات رساله توضیح‌المسائل آیت‌الله وحید خراسانی
• ماهیت حقوقی طلاق خلع علی حیاتبخش، مجله کانون وکلای دادگستری مرکز، دوره جدید شماره ۸ (شماره پیاپی ۱۷۷)