ابدیت

در مطالعات متافیزیکی، ابدیت الزاماً در بیرون و مستقل از فضا و زمان(فلسفه فضا و زمان) وجود دارد.

ابدیت بیشتر با نمایی از یک مار که در حالِ بلعیدنِ دمِ خود است شناخته شده و به نامِ اوروبوروس (Uroboros) نامیده می‌شود. دایره نیز معمولاً به عنوان یک نماد برای ابدیت استفاده می‌شود، نماد ریاضیِ بینهایت نیز علامتِ ${\displaystyle \infty }$ است.

• 
  اوروبروس یا دُنب‌خوار: نمادی باستانی از مار یا اژدهایی که خود را می‌خورد.
• 
  گره‌های بی پایان که نمادِ ابدیتند. مورد استفاده در بودیسم تبتی.
• 
  حلقه، نمادِ سلت‌ها برای ابدیت.
• 
  بی‌نهایت در ریاضی.

واژهٔ انگلیسیِ eternity (ابدیت) از واژهٔ لاتینِ «aeternus» به معنای «بدون آغاز و انجام» می‌آید.[2] واژهٔ «ابدیت» در زبان فارسی، از واژهٔ «اَبَد» + پسوندِ «یت» ساخته شده است. «ابد» به معنیِ «زمانِ آینده که نهایت ندارد»[3] یا «استمرارِ وجود، در زمانهای مقدرهٔ غیرمتناهیه در مستقبل، چنان‌که ازل، استمرارِ وجود است در زمانِ ماضیِ غیرمتناهی»، می‌باشد.[4] «ازل» به معنای «آنچه اول و ابتدا نداشته است، همیشگی»[5] یا «زمانِ بی‌آغاز» می‌باشد؛ بنابراین، چنانکه مشاهده می‌کنید واژهٔ انگلیسیِ eternity دربردارندهٔ مفهومِ «ازلیّت» و «ابدیّت»، هر دو، می‌باشد. یعنی «بی‌آغازی و بی‌انجامی» و همچنین «مدتْ زمانِ درازی که بی‌پایان و بیکران» باشد.

می‌توان برابرهای زیر را برای بیانِ این معنی در نظر داشت: «ابدیت»، «ازلیت»، «جاودانی»، «جاودانگی»، «بی‌پایانی»، «پایندگی»، «سرمدیّت»، «دیرینگی»، «همیشگی».

ابدیت، همچنین می‌تواند به معنای «بی‌زمانی» باشد[6]؛ حالتی که در آن گذرِ زمان به چشم نمی‌آید، چنانکه گویی لحظاتی از بی‌زمانی به تجربه در می‌آید.

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ابدیت در ویکی‌گفتاورد موجود است.

• ابردوران
• خرد جاویدان
• گاه‌شمار مهبانگ
• دوره پلانک
• یین و یانگ

معنای eternity را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.

• http://plato.stanford.edu/entries/eternity/ دانشنامه فلسفه استنفورد.
• http://www.iep.utm.edu/g/god-time.htm دانشنامه اینترنتی فلسفه رابطهٔ میانِ خدا و زمان.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابدیت موجود است.