حال‌گرایی (فلسفه)
حال‌گرایی یا اصالت حال[1] این دیدگاه است که نه آینده و نه گذشته وجود ندارند.[2] در برخی از نسخه‌های حال‌گرایی، این دیدگاه به اشیاء یا ایده‌های بی‌زمان (مانند اعداد) بسط داده می‌شود. براساس حال‌گرایی، حوادث و موجوداتی که کاملاً گذشته یا کاملاً آینده باشند اصلاً وجود ندارند. حال‌گرایی با ابدیت‌گرایی و نظریه عالم در حال رشد زمان که معتقدند که رویدادهای گذشته، مانند نبرد ملازگرد، و موجودات گذشته، مانند بوکفالوساسب جنگی اسکندر کبیر، واقعاً وجود دارند، اگر چه نه در زمان حال. ابدیت‌گرایی به رویدادهای آینده نیز بسط می‌یابد.[3]
منابع
- «اصل اصالت حال (متاخر) (049-002) – Daydaad». www.daydaad.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۱۷.
- Presentism, Eternalism, and The Growing Universe Theory.
- "Philosophical presentism". Wikipedia. 2020-03-06.
| مفاهیم کلیدی |   درگاه زمان | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
سنجشها و زمان استاندارد |
| ||||||
| ساعت |
| ||||||
| |||||||
| مذهب و اسطورهشناسی |
| ||||||
| فلسفه فضا و زمان |
| ||||||
| فیزیک |
| ||||||
زیستشناسی / روانشناسی / جامعهشناسی / اقتصاد / حسابداری / مدیریت |
| ||||||
| نوشتارهای وابسته |
| ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.