گیشین

این روستا در دهستان درختنگان قرار دارد[1] و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵ ، جمعیت آن برابر با ۹۶ نفر در ۳۲ خانوار بوده‌است.[2]

این روستا دارای سیستم آبرسانی کاریز‌های قدیمی به نام قنات است که دارای ارزش تاریخی است. قنات اصلی این روستا شامل رشته چاه‌هایی است که طول آن به ۳۰۰ متر می‌رسد و مادر چاه آن‌ها در مختصات جغرافیایی ۳۰°22'13.86"N و ۵۷°18'48.61"E واقع شده‌است. ارتفاع این روستا از سطح دریا به‌طور متوسط ۲۳۰۰ متر می‌باشد.

این روستا در حال حاضر دارای دو بافت قدیمی (متروکه) و جدید است. پوشش گیاهی گیشین به صورت عمده گیاه مرتعی گون است که از قدیم در این روستا برای به دست آوردن کتیرا از آن‌ها استفاده می‌شده‌است. بسیاری از درختان میوه همچون زرد آلو، قیسی، بادام و گردو از دیر باز تا کنون در این روستا کشت می‌شوند. گیاهان زراعی رایج در این روستا شبدر، یونجه، گندم و جو می‌باشند.

از بوته‌های وحشی و کم‌یاب این منطقه می‌توان به زرشک (زارچ) اشاره کرد و از درختان وحشی می‌توان چنار‌های زیبا و سر به فلک کشده آن اشاره کرد.

معروفترین چنار این روستا که بسیار عظیم الجثه و بلند قامت است به چنار آبکش (https://mapio.net/pic/p-30661653/) شهرت دارد. یکی از بناهای معروف این روستا حمام قدیمی است که به تازگی کشف و هم اکنون در حال باز سازی می باشد. یکی از بزرگان معروف این روستا شخصی به نام کرم علی سلطانی بوده‌است که از او به عنوان فردی توانمند و دانا و به نیکی یاد می‌شود. گفته می‌شود که او نزدیک به ۱۴۱ سال عمر کرده‌است. وی نزدیک به ۴۰ سال سرباز نظام بوده و جز سربازان مشایعت‌کننده رضا خان هنگام تبعید و عبور از کرمان به هرمزگان بوده‌است. نوه ارشد او کربلایی ماشالله سلطانی فرزند قاسم فرزند کرم علی است که به ماشالله نظر در شهر کرمان شهرت دارد و بسیاری از مردم به نفس پاک او اعتقاد زیادی دارند و برای دوری از چشم بد به او پارچه ای همچون روسری می‌سپارند تا او با خواندن ادعیه قرآنی گره ای به روسری می‌زند و آن را بر سر فرد چشم خورده باز می‌کنند تا چشم بد از او دوری کند. او هم‌اکنون در شهر کرمان و در نزدیکی مسجد سید الشهدا در محله توکل آباد زندگی می‌کند.