گونه‌های آبجو
گونه‌های آبجو تمایز بین دو روش معمول ساخت آبجو را توضیح می‌دهد.
آبجو انگلیسی روشن
آبجو زودرس
آبجو زودرس نوعی از آبجو است که از مخمر بالانشین تهیه می‌شود و طعم و رایحه قوی‌تری نسبت به آبجو دیررس دارد.
آبجو انگلیسی
آبجو انگلیسی یا ایل (Ale) یکی از گونه‌های رایج زودرس است که طعم رازک زیادی دارد و در نتیجه تلخ‌مزه است. میزان رایحه و طمع رازک را معمن تشخیص داد. این نوع آبجو را زیاد سرد نمی‌کنند (بین ۱۰ تا ۱۳ درجه سانتی‌گراد) تا طعم قوی خود را حفظ کند.
آبجو دیررس
آبجوی دیررس از مخمر پایین‌نشین و در دمای کمتری تهیه می‌شود، در نتیجه طعم شفاف و تمیزتری دارد.
لاگر
لاگر (Lager) رایج‌ترین گونه آبجوی دیررس است. به خاطر رازک پایین‌تر و رویه بارآوری که طعم کمتری را از مخمر منتقل می‌کند، لاگر طعم شیرین‌تری دارد. این نوع آبجو در دمای پایین‌تر شادابی بیشتری منتقل می‌کند.
پیوند به بیرون
- ویژگی‌های ایل و لاگر از BBC - h2g2 (زبان انگلیسی)
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.