گل‌دوزی

قدیمی‌ترین نمونه‌های گلدوزی‌شدهٔ ایرانی که در دست است متعلق به دوره سلجوقی است.[1]

فرآیندهای استفاده شده برای خیاطی و اصلاح و تقویت پارچه باعث ایجاد تکنیک های خیاطی شد و امکانات تزئینی خیاطی منجر به هنر گلدوزی شد.این یک واقعیت قابل توجه است که در توسعه گلدوزی ... هیچ تغییری در مواد یا تکنیک هایی وجود ندارد که بتوان آنها را از پیشرفت های مرحله ای ابتدایی به مرحله بعد ، پالوده تر احساس یا تفسیر کرد. از طرف دیگر ، اغلب در کارهای اولیه شاهد دستیابی فنی و استاندارد بالای صنایع دستی هستیم که به ندرت در زمانهای بعدی حاصل می شود.هنر گلدوزی در سراسر جهان یافت شده است. آثار کشف شده در چین به دوره ایالت های جنگنده (قرن 5 تا 3 قبل از میلاد) بر می گردد.پوشاک از دوره مهاجرت سوئد ، تقریباً 300-700 میلادی ، با لبه های باند برش با بخیه در حال اجرا ، کوک عقب ، کوک ساقه ، بخیه دکمه ای خیاطی و شلاق زدن تقویت می شود ، اما مشخص نیست که آیا این کار به سادگی تقویت شده است. اسطوره شناسی یونان باستان با گذر از هنر گلدوزی به همراه بافندگی ، به الهه آتنا اعتبار داده و منجر به رقابت مشهور بین خودش و فاجعه آراکن شده است.

• «تاریخچهٔ سوزن‌دوزی در ایران». روزنامهٔ شرق (۱۵۷۹). ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۷ تیر ۱۳۹۱. از پارامتر ناشناخته |ماه= صرف‌نظر شد (کمک)