سوخت‌نگاری

سوخته‌نگاری[1] یا آذرنگاری (به انگلیسی: Pyrography) تکنیک هنری ایجاد طرح‌های تزیینی بر روی چوب یا چرم از طریق سوزاندن آن‌ها با میلۀ فلزی داغ است. به‌طور معمول برای ایجاد این نقوش از هویه استفاده شده و با استفاده از حرارت و تکنیک‌های خاص از قبیل تغییر دما و تغییر سرعت دست در زمان آذرنگاری، طیفی از رنگ قهوه‌ای روی چوب ایجاد می‌شود. همچنین آن میتواند با به‌کارگیری ابزارهای آذرنگاری نوین ویژه‌شده، یا به‌کاربردن یک تکهٔ فلزی داغ‌شده در آتش، یا حتی آفتاب هم‌مرکزشده با یک عدسی ذره‌بین نیز ورزیده شود. از چرم برنزه گیاهی ویژه باید برای آذرنگاری استفاده شود (زیرا روشهای برنزه‌کننده نوین مواد شیمیایی در چرم باقی می‌گذارند که وقتی سوخته شوند سمی اند)، معمولاً در رنگهای روشن برای کنتراست خوب.[2]

آن اسب سفید، آذرنگاری با صنوبر.

این ترم (پیروگرافی) "نوشتن با آتش" معنا می‌دهد, از یونانی pur (آتش، آذر) و graphos (نوشتن، نگاشتن). به هنرمندان و کسانی که در این میدان کار می‌کنند نیز آذرنگارگر (پیروگرافر) گویند.[3]

نگارخانه

منابع

  1. واژه های مصوب فرهنگستان - pyrography https://wiki.apll.ir/word/index.php/Pyrography
  2. "Pyrography - Wikipedia" https://en.m.wikipedia.org/wiki/Pyrography
  3. Marianne Podgorski; Before You Pick Up That Nib: Wood Burning 101, p7 شابک ۹۷۸−۰−۵۵۷−۰۵۱۱۴−۴

علی اکبر نصرآبادی و گفتگو در مورد نقاشی چوب‌سوز

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سوخت‌نگاری موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.