گرگ‌های خاکستری

گرگ‌های خاکستری (ترکی استانبولی: Bozkurtlar‎)[3] که با نام رسمی انجمن ایدئال گرایان (ترکی: [ylcy od͡ʒɑkɫɑɾɯ]; "Ülkü Ocakları")[4] نیز شناخته می‌شود سازمان ملی‌گرای افراطی ترک می‌باشد. کارشناسان علوم اجتماعی این سازمان را ملی‌گرای افراطی ونئوفاشیست می‌دانند. بخش جوانان این سازمان پیوند عمیقی با حزب حرکت ملی ترکیه دارد[4] و به نوعی شاخه نظامی این حزب به‌شمار می‌آید.[5][6][7][8]

گرگ‌های خاکستری
Ülkü Ocakları
رهبر(ها)De facto leader (leader of the حزب حرکت ملی):
آلپ‌ارسلان تورکش (1968–1997)
دولت باحچلی (1997–current)
تاریخ‌های عملیات۱۹۶۸ (۱۹۶۸)-اکنون
منطقه(های) فعالیت
ایدئولوژی
عملیات‌های اصلیجنگ]]s, ترورs, بمبs
حمله‌های مهم
  • May 1, 1977: Taksim Square massacre (alleged)
  • March 16, 1978: Beyazıt Massacre
  • October 9, 1978: Bahçelievler massacre
  • دسامبر ۱۹۷۸: کشتار مرعش
  • February 1, 1979: Assassination of Abdi İpekçi
  • مه ۱۹۸۰: Çorum massacre
  • May 13, 1981: Pope John Paul II assassination attempt (debated)
  • June 18, 1988: Assassination attempt on Prime Minister تورگوت اوزال
  • March 12–15, 1995: Gazi Quarter riots (involvement)
  • March 13–17, 1995: Coup d'état attempt in Azerbaijan
  • August 17, 2015: 2015 Bangkok bombing (suspected)
اندازه
  • Turkey: 3.6% of the electorate are supporters (2014) ≈ 1.9 million[upper-alpha 1]
  • Germany: 10,000+ (2014)
منابع درآمدIllegal drug trade,
وبگاهwww.ulkuocaklari.org.tr

این سازمان در اواخر دههٔ ۶۰ میلادی توسط سرهنگی ترک به نام آلپ‌ارسلان تورکش تأسیس شد. دوران اوج این گروه اواخر دههٔ ۷۰ میلادی بود؛ در آن دوران اختلافات اعضای این سازمان با چپگرایان ترکیه به درگیری‌های خیابانی انجامید و موجب مرگ عده‌ای از رهبران کمونیست‌های ترک همچون دنیز گزمیش و ماهر چایان شد. پژوهشگران این سازمان را جوخه مرگ توصیف کرده‌اند و گرگ‌های خاکستری را مسئول اکثر خشونت‌ها و قتل‌های دههٔ ۷۰ در ترکیه می‌دانند. مرگبارترین عملیات این سازمان کشتار مرعش می‌باشد که منجر به کشته شدن بیش از ۱۰۰ کرد علویان در این شد. همچنین گفته می‌شود این سازمان در کشتار میدان تقسیم در می ۱۹۷۷ دست داشته‌است. در سال ۱۹۸۱ یکی از اعضای گرگ‌های خاکستری به نام محمدعلی آغجا قصد ترور پاپ ژان پل دوم را داشت که این ترور نافرجام ماند. با توجه به این حملات، گرگ‌های خاکستری توسط بسیاری از محققان، روزنامه‌نگاران و دولتمردان به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می‌شود.[9][10][11][12]

گروه پانترک افراطی گرگ‌های خاکستری به از فروپاشی شوروی در دههٔ ۹۰ میلادی فعالیت خود را به کشورهای ترکی‌تبار زبان مسلمان جداشده از شوروی گسترش داد. هزاران نفر از اعضای این سازمان در جنگ قره‌باغ در طرف آذربایجان و در جنگ اول و دوم چچن در طرف چچن جنگیدند. پس از کودتای نافرجام آذربایجان در سال ۱۹۹۵ که گرگ‌های خاکستری در آن با نیروهای کودتاگر همکاری داشتند فعالیت این سازمان در جمهوری آذربایجان ممنوع شد.[13] در سال ۲۰۰۵ قزاقستان نیز با تروریست خواندن این سازمان فعالیت آن را در این کشور ممنوع کرد.[10]

پس از مرگ تورکش در سال ۱۹۹۷ دولت باحچلی رهبری گرگ‌های خاکستری و حزب حرکت ملی را برعهده گرفت و از دوران به بعد سیاست این سازمان دچار تغییر و تحول اساسی شد.[14] فعالیت سازمان تا قبرس شمالی نیز گسترش یافت. همچنین شعبه‌هایی از این سازمان در کشورهای اروپایی نظیر بلژیک، هلند و آلمان که جمعیت مهاجران ترک در آن‌ها زیاد است به وجود آمدند. در آلمان این سازمان به عنوان بزرگترین سازمان راست افراطی شناخته می‌شود و جمعیتی بالغ بر ۱۰٬۰۰۰ دارد با این حال مقامات آلمان این سازمان را به عنوان یک سازمان افراطی قلمداد می‌کنند. طبق برآورد ۲۰۱۴، گرگ‌های خاکستری توسط ۳٫۶ درصد از رأی‌دهندگان ترکیه پشتیبانی می‌شوند.[15]

پایه

به گفتهٔ آنالیزگر ترک، آنکارالی جان، «گرگ‌های خاکستری حضور پرمعنی در انجمن‌های دانشگاهی دارند، ولی نه به‌طور رسمی، اما بیشتر طرفداران این گروه، از افراد ترکِ سنی‌مذهبیِ فقیرِ خیابانی تشکیل می‌دهد.[16]

فعالیت‌های تروریستی

گرگ‌های خاکستری در گزارش‌های بسیاری یک گروه تروریستی خوانده شده‌اند.[17][18][19]

در رسانه‌ها نیز گرگ‌های خاکستری توسط مارتین لی[20] و پرابها[21] (Khitij Prabha از بنیاد مطالعات و تحلیل دفاعی هندوستان) و نیز گروه‌های یونانی[22][23] و ارمنی به عنوان یک سازمان تروریستی و فاشیستی[24] شناخته شده‌است.

دولت ترکیه ۶۹۴ فقره قتل میان سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۱ را به گروه گرگ‌های خاکستری نسبت داده‌است.[25] در خارج از ترکیه نیز، این سازمان متهم به قتل کوتلو آدلی (Kutlu Adali) روزنامه‌نگار قبرسی در سال ۱۹۹۶ شده‌است که مخالف سرسخت سیاست‌های کشور ترکیه در قبرس بود. در همان سال، یکی از معاونان تانسو چیلر اعتراف کرد که عبدالله چتلی، رهبر گرگ‌های خاکستری، مسئول آتش‌سوزی‌های عمدی متعددی در یونان بوده‌است.[26]

در سال ۱۹۸۱، محمدعلی آغجا، از اعضای گرگ‌های خاکستری، اقدام به شلیک و مضروب نمودن پاپ ژان پل دوم در واتیکان نمود.[25][27][28][29]

گرگ‌های خاکستری و نژادپرستی

در مقاله‌ای تحت عنوان «عقاید گرگ‌های خاکستری» (The creed of the Grey Wolves) چاپ نشریهٔ بُزکورت (Bozkurt) که نشریهٔ رسمی گرگ‌های خاکستری است، ایدئولوژی و استراتژی گرگ‌های خاکستری با جملات زیر عنوان گردیده:

«ما که هستیم؟ اعضای گرگ‌های خاکستری (Bozkurtcu). اعتقادمان چیست؟ ترک بودن گرگ خاکستری (Bozkurt). کیشمان چیست؟ برتر بودن نژاد ترک. اصل این برتریت در کجاست؟ خون ترک. آیا ما پان‌ترکیست هستیم؟ آری!»[30]

گرگ‌های خاکستری و سیاست‌های پان-تورانیسم
تصویر گرگ خاکستری بر روی اسکناس پنج لیره‌ای ترکیه در سال ۱۹۲۷

واژهٔ پان‌تورانیسم نخستین بار در سال ۱۸۶۵ توسط آرمینیوس وامبری (شرق‌شناس یهودی انگلیسی-مجارتبار) اطلاق گردید. وی که در نهان برای دفتر امور خارجهٔ بریتانیا کار می‌کرد[31] سرزمین توران را «از بسفر تا دیوار چین» نامید.[32] با این حال، پان‌تورانیسم در نزد گرگ‌های خاکستری یک آرمان اساسی بوده‌است.[33] به‌طور نمونه در میان شعارهای سیاسی گرگ‌های خاکستری، موارد زیر دیده شده:[34]

  • «کشور ترک‌ها نه ترکیه است، نه ترکستان، بلکه میهن تمام ترک‌ها، کشور ابدی تورانیان است.»[35]
  • «همه چیز برای ترک و نفع او باید باشد.»[35]
  • «هدف ما اتحاد ۱۰۰ میلیون ترک در یک کشور واحد است.»[36][37]

فعالیت‌ها در جمهوری آذربایجان

مدتی پس از استقلال جمهوری آذربایجان از شوروی، سرهنگ آلپ‌ارسلان سفری به این جمهوری کرد و در آن برای انتخاب ابوالفضل ایلچی‌بیگ (یکی از طرفداران خود) به ریاست جمهوری تلاش بسیار کرد. پس از انتخاب ایلچی‌بیگ وی به همراه وزیر کشور خود اسکندر حمیدف در چندین نوبت خواستار تشکیل ترکیهٔ بزرگ که شامل تمام نواحی شمالی ایران نیز می‌شد شدند.[38][39]

در طی جنگ ناگورنو-قره‌باغ (۱۹۸۸–۱۹۹۴)، حدود ۲۰۰ عضو از گرگ‌های خاکستری در جبههٔ آذربایجان با نیروهای ارمنی جنگیدند. ترکش تصدیق کرد که طرفدارانش در قره‌باغ دوشادوش آذربایجانی‌ها جنگیدند، ولی آن‌ها اواخر سال ۱۹۹۲ میلادی به ترکیه بازگشتند.[16]

نشان سازمان جوانان حزب جنبش ملی ترکیه (ترجمهٔ نوشتهٔ لوگو: خداوند ترک را حفظ کند و متعالی گرداند)
نحوهٔ سلام دادن و نشان دادن نماد پان‌ترکیست‌های گرگ‌های خاکستری (بوز قورد) با دست، که پوزه و چهرهٔ یک گرگ را تداعی می‌کند.
روی جلد نشریهٔ بوزکورت (گرگ‌های خاکستری) ارگان پان‌ترکی در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۳۹–۱۹۴۲. کادر نقطه‌چین، وسعت امپراتوری مورد نظر پان‌ترکیست‌ها را شامل مناطق شمالی ایران و افغانستان نشان می‌دهد. روی عنوان نشریه جملهٔ «نژاد ترک، برتر از همهٔ نژادها» نوشته شده و تصویر گرگ خاکستری درون ماه و ستاره به چشم می‌خورد

فعالیت در قبرس

بنابر گزارش برخی منابع، در ژوئیهٔ ۱۹۹۶، کوتلو عدلی، روزنامه‌نگار ترک قبرسی که از دنکتاش و سیاست‌های او انتقاد کرد، توسط گرگ‌های خاکستری کشته شد.[16]

فعالیت در سوئد

بارباروس لیلانی، معاون فدراسیون سراسری ترک‌های سوئد، در سخنرانی خود در میدان «سرگلس توریت» استکهلم از «بیداری ملت ترک» سخن گفت و با زبانی توهین‌آمیز نسبت به ارمنی‌ها سخن گفت. انتشار ویدیوی این سخنرانی از سوی یک رهگذر روزنامه‌نگار محمود نزهت‌زاده به سرعت موضوع را به کانون توجه رسانه‌های بزرگ سوئد مبدل کرد. حساسیت‌های عمومی به حدی بالا گرفت که چند روز بعد «بارباروس لیلانی» جلوی دوربین کانال ۴ استکهلم، در حالی که گریه می‌کرد و به خاطر اظهاراتش عذرخواهی کرد، گفت که نمی‌داند دقیقاً چرا آن حرف‌ها را بر زبان آورده‌است و از سمت خود استعفا کرد.[40]

در رسانه‌ها

گرگ‌های خاکستری به‌طور غیر مستقیم موضوع اصلی فیلم سینمایی «امپراتوری گرگ‌ها» (با شرکت ژان رینو) بوده‌است که ساخت سال ۲۰۰۵ فرانسه می‌باشد.[41]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Separ - Access Denied
  2. A Political Economy of the Middle East نوشته Alan Richards, John Waterbury انتشارات Westview Press ISBN 0-8133-4348-8 ص۲۸۴
  3. Jenkins, Gareth (2008). Political Islam in Turkey. New York: Palgrave Macmillan. p. 130. ISBN 978-0-230-61245-7. In 1966, Türkeş formed a network of youth organizations called Ülkü Ocakları, or “Idealists' Hearths”; although they and other pro-MHP activists were to become popularly known as Bozkurtlar, or "Grey Wolves," after what Türkeş claimed had been the national symbol of the Turkic peoples in Central Asia. In 1968, Türkeş established more than 100 commando camps scattered across Anatolia, which provided young nationalists with ideological and paramilitary training.
  4. "Video shows Turkish police singing Grey Wolf march". Hürriyet Daily News. 25 April 2011. The Grey Wolves, also commonly referred to as the Ülkü Ocakları (Idealist Hearths), are a youth organization with close links to the MHP.
  5. Atkins, Stephen E. (2004). "Grey Wolves (Turkey)". Encyclopedia of Modern Worldwide Extremists and Extremist Groups. Westport, Connecticut: Greenwood Press. pp. 110–111. ISBN 978-0-313-32485-7.
  6. "Crying "Wolf": Why Turkish Fears Need Not Block Kurdish Reform". Europe Report N°227. Brussels: International Crisis Group. 7 October 2013. pp. 9–10. Archived from the original on 1 September 2014.
  7. "Turkey" Nation and tribe the winners". The Economist. 22 April 1999. Young zealots on the far left did their share of killing. But the MHP's paramilitary wing, known as the “Grey Wolves”, committed the worst excesses. Some 6,000 Turks died in the violence.
  8. Combs, Cindy C.; Slann, Martin (2007). "Grey Wolves". Encyclopedia of terrorism. New York: Facts On File. p. 110. ISBN 978-1-4381-1019-6. The Grey Wolves, the unofficial militant arm of the MHP, has been involved in street killings and gunbattles.
  9. Slomp, Hans (2011). Europe, a Political Profile: An American Companion to European Politics, Volume 1. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. p. 744. ISBN 978-0-313-39181-1. Grey Wolves Turkish terrorist group (Bozkurtlar in Turkish), the youth organization of an extreme right party...
  10. "The list of prohibited on the territory of the RK foreign organizations". din.gov.kz. Committee for Religious Affairs of The Ministry of Culture and Sport of the Republic of Kazakhstan. Archived from the original on 25 October 2014. Retrieved 14 April 2018. II.
  11. Prabha, Kshitij (April 2008). "Defining Terrorism". New Delhi, India: Institute for Defence Studies and Analyses. Mohamed Ali Agca of Turkey, the man who shot at Pope John Paul II in Rome had no political motive. The investigating agency in Italy tried to establish his link with the Turkey based terrorist group, 'Grey Wolf,' however, could not get any evidence of his political connection.
  12. Lee, Martin A. (12 April 1998). "Turkish Dirty War Revealed, but Papal Shooting Still Obscured". Los Angeles Times.
  13. Ali, Kyamal (18 February 2014). "Серые волки" собрались на охоту. ann.az (به روسی). Azerbaijan News Network. В 1995 году Верховный суд ликвидировал регистрацию «Боз Гурд» в связи с названием организации, известной в мире как террористическая.
  14. Birand, Mehmet Ali (19 May 2006). "You reap what you sow". Hürriyet Daily News.
  15. Ergil, Doğu (22 April 2014). "Parties and political identities". Today's Zaman. Archived from the original on 19 October 2014. The Gray Wolves, who are the militant youth wing of the Turkish ethnic nationalists that are dissatisfied with the inertia of the Nationalist Movement Party (MHP) camp, constitute 3.6 percent of voters.
  17. High-Impact Terrorism: Proceedings of a Russian-American Workshop. نوشتهٔ شورای تحقیقات ملی آمریکا (National Research Council)، آکادمی ملی علوم آمریکا (National Academy of Sciences)، و بنیاد کارنگی نیویورک (Carnegie Corporation of New York). چاپ National Academies به سال ۲۰۰۲. ص۲۷۹. شابک ‎۰−۳۰۹−۰۸۲۷۰−۶
  18. Terrorism: A Reference Handbook نوشته Stephen E. Atkins به سال ۱۹۹۲. دانشگاه میشیگان. ISBN 0-87436-670-4 ص۵۲
  19. The Terrorist Trap: America's Experience with Terrorism نوشته Jeffrey D. Simon سال ۲۰۰۱ انتشارات دانشگاه ایندیانا ISBN 0-253-21477-7 ص۳۲۶
  20. The Consortium
  21. Columbia Discovery Service
  22. Brief Outline Of Events
  23. Austria's Freedom Party and the MHP - Media Bypass (published April 2000)
  24. Separ - Access Denied
  25. Political Terrorism نوشته Alex Peter Schmid, A. J. Jongman سال ۲۰۰۵ انتشارات Transaction Publishers ISBN 1-4128-0469-8 ص۶۷۴
  26. Grey Wolves
  27. Pope John Paul's gunman freed after 25 years in jail
  28. «Turkish Spy Scandals Shed New Light on 1981 Papal Murder Attempt». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۵ مارس ۲۰۰۸.
  29. مراجعه شود به لینک www.paperlessarchives.com/pope.html
  30. NATO's Secret Armies: Operation Gladio and Terrorism in Western Europe نوشته Daniele Ganser (دانشگاه باسل در سوئیس) و John Prados انتشارات Routledge سال ۲۰۰۵ شابک ‎۰−۷۱۴۶−۵۶۰۷−۰ ص۲۲۸
  31. Pan-Turkism From Irredentism to Cooperation نوشته جیکوب ام. لانداؤ (JACOB M. LANDAU)
  32. For archival references, see M. Kemal Oke, "Prof. Arminius Vambery and Anglo-Ottoman Relations 1889-1907» Bulletin of the Turkish Studies Association, Vol. 9, No. 2. 1985. لینک:
  33. NATO's Secret Armies: Operation Gladio and Terrorism in Western Europe نوشته Daniele Ganser و John Prados انتشارات Routledge سال ۲۰۰۵ شابک ‎۰−۷۱۴۶−۵۶۰۷−۰ ص۲۲۸
  34. Part Iii: The Grey Wolves
  35. Matini, Jalal. (1989). Azerbaijan Koja Ast? [Where is Azerbaijan?]. Iranshenasi: A Journal of Iranian Studies, I (3)، ص۴۴۸
  36. Gökalp, Ziya (1952). Turkculugun Esaslari [Foundations of Turkism]. Istanbul: Arkadaþ Matbaasý. ص ۲۸
  37. Gökalp, M.Z. (Translated and edited by Berkes, N.) (1959). Turkish Nationalism and Western Civilization: Selected Essays of Zia Gökalp. New York: انتشارات دانشگاه کلمبیا.
  38. ایلچی‌بیک ویکی‌پدیای انگلیسی نسخهٔ ۲۴ دسامبر.
  39. Untitled Document
  40. جامعهٔ مدنی سوئد و مسئلهٔ گرگ‌های خاکستری، بی‌بی‌سی فارسی
  41. Empire des loups, L' (2005)

پیوند به بیرون
  1. 3.6 percent amounts to around 1,904,188 individuals if the number of registered voters (52,894,115) for the انتخابات ریاست‌جمهوری ترکیه (۲۰۱۴) is taken into account.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.