پای‌ابرنجن

پای‌ابرنجَن یا پای‌اورنجَن یا پای‌آورنجَن یا پای‌برنجین (به عربی: خلخال)، که در زبان گفتاری بدان پابند گفته می‌شود،[1] زنجیری است از طلا یا نقره یا دیگر فلزات آذینی که بر مچ پا بسته می‌شود و گاه دارای آویزهایی برای ایجاد صداست.[2] پابند می‌تواند از فلز نباشد.

خلخال

در مراسم و آیین‌ها

در برخی ادیان که کشتن جانداران گناهی بزرگ است؛ به همین دلیل، برخی پیروان با بستن خلخال به پا و ایجاد صدا در سطح زمین به‌هنگام راه‌رفتن، حشرات سرِ راه خود را فراری می‌دهند تا زیر پا له نشوند.

در ادبیات

فرخی سیستانی:

وین بدان گوید باری من از این زر کُنَمیماهرویان را از گوهر، خلخال و سِوار
توضیح: «سِوار» به‌معنی دستبند است.

نظامی گنجه‌ای (خسرو و شیرین):

روانه شد چو سیمین کوه درحالدرافکنده به کوه آواز خلخال

مولوی (مثنوی):

پس بفرمودش که برسازد ز زراز سِوار و طوق و خلخال و کمر
توضیح: «کمر» در بیت یادشده به‌معنی کمربند زینتی است.

منابع

  1. «ایده‌های خوشگل برای پابند». خانوم‌گل. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۲ مه ۲۰۱۴.
  2. سرواژهٔ «خلخال» در لغت‌نامهٔ دهخدا
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.