موسیان

منطقه موسیان درای منابع عظیم نفت و گاز است. بسیاری از این حوزه‌های نفتی با کشور عراق مشترک هستند. هم‌اکنون عملیات استخراج نفت در شماری از این حوزه‌ها از جمله حوزه‌های نفتی بیات، دال پری، دانان و چشمه شیرین انجام می‌گیرد.

منطقه موسیان همچنین منطقه‌ای حاصلخیز از حیث کشاورزی است. آب و هوای گرم منطقه و وجود منابع آب سطحی و زیر زمینی، امکان کاشت بسیاری از فراورده‌ها را فراهم آورده‌است. از مهم‌ترین فرآورده‌های این منطقه می‌توان گندم، جو، ذرت، کنجد، صیفی‌جات، دانه‌های روغنی، سیب‌زمینی، پیاز، انواع سبزیجات، خرما و مرکبات را نام برد.[3]

[3] و در سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲ مسئولان وقت در محل فعلی شهر ساختمان‌سازی کردند و با این کار هسته شهرنشینی تشکیل شد. شهرداری موسیان در تاریخ ۱۳۴۵ خورشیدی تأسیس گردید.[4] این منطقه در سال ۱۳۵۹ و در جریان جنگ ایران و عراق به اشغال شد که در نتیجه شهر موسیان و روستاهای اطراف آن ویران شدند. که با تصرف دوباره از سوی عراق تمامی بازسازی به‌طور ۱۰۰ درصد تخریب شد. پس از پایان جنگ منطقه بازسازی شده و از نو رونق گرفته‌است.

• اطلس گیتاشناسی استان‌ای ایران، تهران: مؤسسه گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.
• مساحت و بارش سالانه