زرنه

زرنه از توابع شهرستان ایوان غرب و استان ایلام که از سال ۱۳۷۴ به عنوان تنها بخش شهرستان ایوان غرب می‌باشد.

در مورد نام زرنه دو دیدگاه وجود دارد، یکی اینکه، چون زمین‌هایی که در این منطقه وجود داشته از مرغوبیت و حاصلخیزی خاصی برخوردار بوده‌اند آن را با (زر) مقایسه کرده‌اند. نظریه دوم بر این اساس است که در گذشته مردمانی که در این منطقه ساکن بوده‌اند، زنی فرمانروایی آن‌ها را بر عهده داشته‌است که اسم او (زرینه) بوده‌است و بنابراین منطقه را از نام او گرفته‌اند (محمدی، آیت، ۱۳۷۶).

شرق‌شناس بریتانیایی سر هنری راولینسون که در سال ۱۸۳۶ میلادی به ایران سفر کرده و به این مناطق قدم نهاده‌است، در تحقیقات خود در کتاب (گذر از زهاب به خوزستان) ترجمه سکندر امان‌اللهی بهاروند عنوان می‌کند که:
«در زرنه خرابه‌های شهری بزرگ نمایان است. در آنجا تپه‌ای است که من معتقدم محل یک قلعه بوده‌است که اندازه آن از آنچه در گیلان وجود دارد کوچکتر است. پایه‌های ساختمان‌ها که وسعتی در حدود ۸ کیلومتر را در بر می‌گیرد اکنون تقریباً با زمین هم سطح شده‌است. سه یا چهار ساختمان مجزا که از بقیه سالم‌تر هستند در حوالی تپه دیده می‌شوند که شامل تعداد زیادی راهروهای تنگ و گنبدی شکل اند و به نظر می‌رسد که در عصر پادشاهان ساسانی محل سکونت بوده‌اند. این بناها از نظر سبک معماری با خرابه‌های (بان زرده) قصرشیرین یکسان بوده و تردیدی ندارم که مربوط به یک زمان هستند. به هر حال تپه و مجموع ساختمان‌ها بسیار قدیمی می‌باشند. در یکی از آن‌ها مقدار زیادی آجر از عهد کیانیان پیدا شده و ظاهر بقیه می‌رساند که باید در گذشته‌ای دور ساخته شده باشند.»
همچنین راولینسون عنوان می‌کند: «چنین به نظر می‌رسد که جلگه آریوخ قدیم‌ترین نام برای این منطقه بوده و از آن جاست که عیلامی‌ها به کمک پادشاه آشور به نینوا شتافتند. من معتقدم که پایتخت آن همان زرنه است که خرابه‌های آنرا شرح دادم زیرا این مطلب را دریافته‌ام که تا پیش از قرن سیزدهم میلادی اینجا به نام اریوحان مرکز ایالت ماه سبدان شهرت داشته‌است. همچنین فکر می‌کنم که محل (حره) مربوط به دوره اسارت (یهودیان) را باید در همین حوالی جستجو نمود و باز بدون شک اینجا همان محلی است که بنیامین تودله از آن به عنوان آرین یاد می‌کند و می‌گوید در حدود ۲۰۰۰۰ خانوار یهودی در آنجا مستقر بوده‌اند».

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش زرنه شهرستان ایوان در سال ۱۳۸۵ برابر با ۹۹۵۹ نفر بوده‌است.[3]

• فهرست بخش‌های ایران