مشرب سرد

مشرب سرد (به انگلیسی: Cold Seep) (برخی مواقع به آن "آتش‌فشان سرد" یا "مجرای سرد" نیز می گویند) ناحیه ای از بستر دریاست که سولفید هیدروژن، متان و دیگر سیالات غنی از هیدروکربن از بستر دریا نشت می کنند و اغلب این نشتی ها برکه‌های شورآب بوجود می آورند. سرما در اینجا بدین معنی نیست که دمای مشرب نسبت به آب‌های اطرافش سرد و خنک باشد، بلکه برعکس، دمای مشارب اغلب کمی بالاترند.[1] "سرد" بودن در اینجا نسبت به گرمای بالاتر (حداقل ) چاه‌های گرمابی سنجیده شده است. مشارب سرد تشکیل زیست‌بوم هایی می دهند که از چندین گونه بومی انحصاری (اندمیک) پشتیبانی می کنند.

مشارب سرد در طی زمان عارضه‌نگاری منحصربفردی را شکیل می دهند، به گونه ای که برهمکنش های بین متان و آب دریا موجب تشکیل صخره‌های کربنات و آب‌سنگ می کردد. این برهمکنش‌ها ممکن اس وابسته به فعالیت باکتریایی باشد. ایکائیت، که یک کلسیم‌کربنات هیدروس است را می توان مرتبط با اکسیده شدن متان در مشارب سرد دانست.

پانویس

  1. Fujikura, Katsunori; Okutani, Takashi; Maruyama, Tadashi (2008). Sensui chōsasen ga mita shinkai seibutsu : shinkai seibutsu kenkyū no genzai [Deep-sea life: biological observations using research submersibles]. Tokai University Press. ISBN 978-4-486-01787-5. p. 20.

برای مطالعه بیشتر

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.