لجه

به آن بخش از آب دریاها و اقیانوس‌ها که در نزدیکی کف آب نباشد لُجّه، گودابه[1]، بخش لُجه‌ای یا بخش پـِلاژیک گفته می‌شود.

لایه‌های پهنه‌های آبی
لُجّه
   بخش نورگیر
      برلجه
   بخش بی‌نور
      میان‌لجه
      ژرف‌لجه
      مُغاک
      زیرمغاک
روبُن
دریابُن
لایه‌بندی
لایه شیب چگالی
   لایه هم‌چگال
   دماشیب
   لایه شیب شوری
   ماده‌شیب
لایه‌بندی دریاچه‌ها
زیستگاه‌های اقیانوسی
بخش‌های برلجه‌ای تا زیرمغاکی همه، لجهٔ دریا را تشکیل می‌دهند.

لجهٔ دریا از چندین لایه به نام‌های برلجه، میان‌لجه، ژرف‌لجه، مُغاک و زیرمغاک تشکیل شده‌است.[2]

بخش لجه‌ای یا پلاژیک ۱٬۳۷۰٬۰۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مکعب از آب‌های زمین را در بر می‌گیرد. ماهی‌هایی که در لجه دریا زندگی می‌کنند ماهیان پلاژیک یا لجه‌زی نام دارند.

با افزایش ژرفای دریا، مقدار زیست گودابه‌ای کاهش پیدا می‌کند. عوامل مؤثر بر زیست لجه‌ای عبارتند از مقدار نفوذ نور، مقدار فشار، دما، شوری آب، مقدار اکسیژن و مواد مغذی در آب و شکل جغرافیایی زیردریایی.

در ادبیات فارسی

لُجّه یا گودابه در واژه به معنای میانهٔ دریا و آب‌های عمیق دریا است.[3] کاربرد این واژه در همین معنی در ادبیات فارسی پیشینه زیادی دارد. نمونه‌ها:

خاقانی
آری به آب نایژه خو کرده‌اند از آنک
مستسقیان لجه بحر عدن نیند.
عطار:
در لجه عشق جاودانت
شد غرقه درد آشنایی.
سعدی:
کشتی هر که در این لجه خونخوار افتاد
نشنیدیم که دیگر به کران می‌آید.

منابع

  1. ترجمه احسن‌التقاسیم مقدسی.
  2. برابرهای انگلیسی: بَرلُجّه‌ای (Epipelagic)، میان‌لجه‌ای (Mesopelagic)، ژرف‌لجه‌ای (Bathypelagic)، مُغاکی (Abyssopelagic)، زیرمغاکی (Hadopelagic).
  3. لغت‌نامهٔ دهخدا
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.