لوتار فون مایر

مایر در فارل، بخشی از آلمان امروزی به دنیا آمد. پدرش فردریک آگوست میر، یک فیزیکدان بود. او پس از پایان دبیرستان برای تحصیل در رشتهٔ پزشکی در سال ۱۸۵۱ به دانشگاه زوریخ رفت و دو سال بعد به دانشگاه Würzburg جایی که رودولف فیرخو در آنجا استاد آسیب‌شناسی بود، رفت. مایر به تحصیل در زمینهٔ زیست‌شیمی پرداخت و پس از پایان یک دوره از دانشگاه در سال ۱۸۵۴ به هایدلبرگ جایی که روبرت بونزن در آن استاد شیمی بود رفت. او رسالهٔ دکتری اش را بر روی کارکرد کربن مونوکسید درخون متمرکز کرد.[1] مایر پس از تحصیل در مؤسسهٔ فناوری کارلسروهه کار پیدا کرد.[2]

از دیگر کارهای مایر می‌توان به چگونگی آرایش اتم‌های کربن در بنزن و جایگیری حلقه مانند آن‌ها اشاره کرد. البته او به پیوندهای یگانه و دوگانه که بعدها در ساختار فریدریش آگوست ککوله اشاره نکرد.

در دوران جنگ فرانسه و پروس، موسسهٔ فناوری به یک بیمارستان تبدیل شد و در آن دوران مایر نقش مهمی در پرستاری از زخمیان جنگی داشت. او در سال ۱۸۷۶ استاد شیمی دانشگاه توبینگن شد و تا هنگامهٔ مرگ در آنجا مشغول بود.[2]

مایر بیشتر به دلیل نقشی که در دسته بندی عنصرها و تنظیم یک جدول برای آن‌ها داشت، شناخته شده است. مایر چنین گفت که اگر عنصرها برپایهٔ وزن اتمی مرتب شوند، در گروه‌هایی می‌افتند که ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی آن‌ها با فاصله‌ای ثابت تکرار می‌شود.