لاسجرد

جمعیت لاسجرد بر پایه نتایج سرشماری سال ۱۳۸۵، ۱٬۰۶۹ نفر (۳۱۸ خانوار) بوده است (جمعیت دهستان: ۲٬۱۴۲ نفر).[2] کاروانسرای شاه عباسی و امامزادگان سید رضا و سید علی اکبر از آثار تاریخی و آب تلخه لاسجرد از آثار طبیعی آن روستا می‌باشند. محصولات این روستا شامل غلات، پنبه، انگور، انار، خربزه و پیاز و توت و نان شیرمال است. صنایع دستی زنان کرباس بافی است.

سلوکیان برای ادامه فرمانروایی خود تقریباً ۶۰ شهر در خاور و ایالت پارت بنا کردند. یکی از این شهرها آپاما بود که شاید ؟ در مکانی که امروزه به نام روستای لاسجرد شناخته شده‌است باشدولی هیچ بنایا مدرکی که دلالت داشته باشد بر این سخن تا کنون کشف نشده است و نیاز به بررسی بیشتر دارد .[3].

مردم کومشی یا کومشی یا قومسی به مردم بومی شهرستان های سمنان، سرخه، دامغان و شاهرود گفته می شود که به یکی از گویش های ‌زبان‌ کومشی گویش می کنند.[4] امروزه گویش کومشی تنها در شهرستان سمنان و سرخه و مهدی‌شهر گویش می شود و در دیگر نواحی آن زبان فارسی و تاتی و مازندرانی رایج است. به اعتقاد زبانشناسان از منطقه سمنان تا گرمسار هیچ گونه بومی از زبان فارسی شناخته نشده است و شهر سمنان و روستاهای اطراف سمنان گویش کومشی خود را حفط نموده اند.[5] عبدالله مقدسی مردم کومش را نه فارس و نه تازی می داند و در وصف زبان مردم کومش چنین می‌گوید: «زبان کومش و گرگان به هم نزدیک است. ها بکار می‌برند و می‌گویند هاکن و هاده و آن را حلاوتی‌ست، و زبان مردم طبرستان بدانها نزدیک است مگر در آن شتاب است».[6] پس از فتح ایران توسط اعراب لفظ کومش به قومس تغییر کرد و از آن پس به ولایت کومش قومس گفته میشد و به مردم بومی آن قومسی گفته میشد.[7] امروزه مردم مازندران و گیلان و گلستان به اهالی سمنان کومشی می گویند.[8] اکثر مردم سمنان خود را قومسی و کومشی می نامیدند.[9]

• حقیقت(رفیع)، عبدالرّفیع (۱۳۷۰)، تاریخ قومس، تهران: کومش