قاسم بن محمد بن ابی بکر
ابومحمد و ابوعبدالرحمن قاسم بن محمد بن ابی بکر ملقب به دیباج در سال ۳۶ هجری قمری در مدینه متولد شد. پدرش محمد بن ابوبکر فرزند ابوبکر و از اصحاب علی بن ابی طالب بود. به روایتی مادر وی دختر یزدگرد سوم، آخرین شاهنشاه ساسانی بود. طبق این روایت زین العابدین و قاسم بن محمد، پسرخاله یکدیگر بودند. به گفته شیخ طوسی، قاسم از یاران زین العابدین و محمد باقر بود. وی در ۷۶ سالگی به سال ۱۰۶ هجری قمری در سرزمین «قدید» در راه حج میان مکه و مدینه درگذشت.
ام فروه، همسر محمد باقر، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر می باشد که جعفر صادق و عبدلله که از او متولد شده اند.[1]
منابع
- طارمی، حسن (۱۳۹۳). «الباقر امام محمد بن علی علیه السلام». دانشنامه جهان اسلام. بنیاد دائرةالمعارف اسلامی.
- قاسم بن محمد، حواری امام زین العابدین
شاگردان برجسته امامان شیعه | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  | |||||||||||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.