سعید بن مسیب
سَعید بن مُسَیِّب بن حُزن مَخزومی قریشی با کنیه ابو محمد (زادهٔ ۱۶ ه.ق، درگذشتهٔ ۹۴ ه.ق) فقیه، راوی حدیث و از تابعین بود که یکی از فقهای هفتگانه شهر مدینه به شمار می‌آمد.
روایت‌هایی از علی بن حسین زین‌العابدین و عبدالله بن عمر نقل شده که او را آگاه‌ترین و دانشمندترین انسان زمانه خود شمرده‌اند. وی از مخالفان بنی امیه بود و از بیعت با یزید بن معاویه خودداری کرد. ابن مسیب به ویژه پس از آنکه به خواستگاری عبدالملک مروان از دخترش برای ولیعهد و فرزندش ولید جواب رد داد و دخترش را، در برابر دو درهم مهریه، به عقد مردی تهیدست درآورد، مورد خشم خلیفه قرار گرفت.[1]
خانواده
وی سعید بن مسیب بن أبی وهب مخزومی قریشی نام داشت و ابومحمد کنیه‌اش بود. مادرش ام سعید دختر حکیم بن امیه سلمی و فرزندانش محمد، الیاس، سعید، ام عمرو، ام عثمان و فاخته نام داشتند. با دختر ابوهریره ازدواج کرده بود و اکثر روایتهایش از ابوهریره نقل می‌شد.[2][3]
نظریات
از معروفترین نظریات او، می توان به انکار وجود نسخ در قرآن اشاره کرد. فخر رازی در تفسیر خود ذیل آیه ۱۰۶ البقره از او و دیگر فقیه برجسته عصر تابعین، عطاء بن أبی رباح نقل می کند که این دو نسخ را به معنای کتابت می دانستند نه ازاله و الغاء.
این نظر را طبری از صحابی عبدالله بن مسعود و شاگردان او، و همچنین فقیه تابعی مجاهد بن جبر نیز، نقل می کند. در میان فقهای معاصر، احمد صبحی منصور هم چنین عقیده ای دارد
منابع
- سعید بن مسیب ماهنامه کوثر، اسفند ۱۳۷۷، شماره ۲۴
- سعید بن المسیب مرکز البحوث و الدراسات المدینه المنوره
- سعیدبن مسیب مخزومی بایگانی‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine وب‌گاه طهور
شاگردان برجسته امامان شیعه | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  | |||||||||||||||||||||||||