فهرست صحابه محمد
فهرست صحابه محمد، فهرستی مشتمل بر تمام صحابه محمد، که وی را ملاقات کرده، سخنش را شنیده و به او در زمان حیات محمد، ایمان آورده‌اند. این فهرست اعم از مسلمانان اولیه اسلام تا مسلمانان سال ۱۱ هجری قمری می‌باشد و شامل تابعین نخواهد بود.
تعریف صحابه
صحابه از دیدگاه اهل سنت، تعریف جامع و مشخصی ندارد، در مقابل شیعیان متفق هستند که صحابه به کسانی گفته می‌شود که پیامبر را در زمان حیاتش دیده و به او تا پایان عمر خودش ایمان داشته باشد.[1] بر اساس این تعریف، در اعتقاد شیعیان، برخی از صحابه محمد که در ابتدا به وی معتقد بودند، ولی بعدها به وی کافر شده یا به دین دیگری درآمدند، جزء صحابه محسوب نمی‌گردند. بنابراین شیعیان صحابه را به چهار دسته تقسیم می‌کند[1]:
- صحابه مومن که در زمان حیات محمد از دنیا رفته‌اند.
- صحابه فاسق که قرآن از آنها در آیه ۶ سوره حجرات یاد کرده است.
- صحابه منافق که در آیات و روایات مورد اشاره قرار گرفته‌اند
- صحابه مومنی که بعد از وفات محمد، به ولایت علی بن ابی‌طالب معتقد شدند.
اما اهل سنت در تعریف صحابه، تعاریف مختلفی ارائه کرده‌اند و در بین آنها افرادی چون ابن حجر عسقلانی به شرط ایمان و باقی ماندن بر آن در زمان حیات فرد صحابی، اشاره کرده‌است.[2] این دیدگاه که ابن حجر آن را بهترین دیدگاه اهل سنت در تعریف صحابه می‌داند، همچون تعریف شیعیان از صحابه، آنانی که به محمد کافر شده و مرتد گردیده‌اند را شامل نمی‌شود.
تعداد
برخی تعداد صحابه محمد را ۱۱۴ هزار نفر و برخی ۱۲۴ هزار نفر گزارش کرده‌اند.[3]
فهرست صحابه مشهور
طبق نظر اهل سنت (0)
طبق نظر شیعه (0)
مشترک بین شیعه و سنی (0)
محدث بودن (0)
محدث نبودن (0)
پانویس
- «تعریف صحابی از نظر شیعه و سنی | پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب». www.adyannet.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۲۳.
- ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۹.
- «تعریف صحابه و تعداد آنها». تعریف صحابه و تعداد آنها - پرسمان. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۲۳.
- Nasr, “ʿAlī”, Britannica.
- حاج‌منوچهری، «حسن (ع)، امام»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۵۳۲.
- Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica.
- ناظم‌زاده قمی، زندگینامه حضرت ابوطالب، ۱-۳.
- جمعی از نویسندگان، سرداران صدر اسلام، ۱: ۱۳-۵۵.
- «درگذشت سلمان فارسی». hawzah.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۲۳.
- Robson، «Abū Ḏh̲arr»، ۱: ۱۱۴.
- Reckendorf, “ʿAmmār b. Yāsir”, 1: 448.
- Juynboll, “AL-MIḲDĀD B. ʿAMR”.
منابع
- ناظم‌زاده قمی، سیداصغر (۱۳۸۹). زندگینامه حضرت ابوطالب. به کوشش بازار کتاب.
- تاره، مسعود؛ پاکتچی، احمد؛ حاج منوچهری، فرامرز؛ مسعودی آرانی، عبدالله (۱۳۹۲). «حسن (ع)، امام». در موسوی بجنوردی، کاظم. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۲۰. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. صص. ۵۳۲–۵۶۵. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۱۹-۱.
- جمعی از نویسندگان (۱۳۹۲). «حمزه سیدالشهدا». سرداران صدر اسلام. ۱. تهران. صص. ۱۳-۵۵.
- Tabatabaei, Sayyid Mohammad Hosayn (1979). Shi'ite Islam. Translated by Seyyed Hossein Nasr. Albany: SUNY press. ISBN 0-87395-272-3.
- Madelung, Wilfred (2004). "Ḥosayn b. ʿAli i. Life and Significance in Shiʿism". In Yarshater, Ehsan. Encyclopædia Iranica. Fasc. 5. XII. New York: Bibliotheca Persica Press. pp. 493–498.
- Reckendorf, H. (1986). "ʿAmmār b. Yāsir". Encyclopaedia of Islam. ۱ (second ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۴۴۸. ISBN 90-04-08114-3.
- Juynboll, G.H.A (1993). "AL-MIḲDĀD B. ʿAMR". The Encyclopaedia of Islam. ۷. Leiden — New York: E. J. Brill. p. ۳۲–۳۳. ISBN 90-04-09419-9.
- Robson, J (1986). "Abū Ḏh̲arr". Encyclopaedia of Islam. ۱ (second ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۱۱۴. ISBN 90-04-08114-3.