ابوقتاده انصاری
ابوقتاده انصاری از قبیله خزرج و از صحابه محمد، پیامبر اسلام است. عمدتاً نام وی را حارث بن ربعی بن بلدمه ثبت کرده‌اند، اما برخی نیز نام وی را نعمان یا عمرو گفته‌اند. پسرانش عبداللّه و عبدالرحمن نام داشتند. وی در زمان محمد در غزوات و سرایای فراوان شرکت داشت و به «سوارکار پیامبر خدا» (فارس رسول‌الله) مشهور شد. برخی از مورخان وی را از بدریون دانسته‌اند، اما در این خصوص اختلاف است. او در فتح یمن در سال ۹ هجری تحت فرمان علی بود. در زمان ابوبکر، در جنگ رده شرکت کرد. اما وقتی خالد بن ولید مالک بن نویره را کشت و با همسر وی زنا کرد، از خالد جدا شد و نزد ابوبکر علیه وی شهادت داد. پس از آن از سپاه مسلمانان کناره گرفت و نامش در فتوحات مسلمانان جز فتح ایران ذکر نشده است. در زمان خلافت علی، از سوی وی به فرمانداری مکه گمارده شد و در نبردهای جمل، صفین و نهروان شرکت داشت. بنا بر نقل مشهور وی در کوفه در زمان خلافت علی درگذشت. اما واقدی تاریخ مرگ وی را سال ۵۴ در مدینه ذکر می‌کند. وی از رجال حدیث معتبر نزد شیعه و سنی است و هر دو از وی حدیث روایت کرده‌اند.[1][2]
| ابوقتاده انصاری | |
|---|---|
| نام بومی | عبادة بن الصامت |
| زادهٔ | 38 B.H / 584 AD مدینه |
| درگذشت | 34 AH / 656 AD مدینه، عربستان سعودی |
| آرامگاه | مدینه، عربستان سعودی |
| شناخته‌شده برای | غزوه بدر
غزوه احد غزوه خندق غزوه خیبر Expedition of 'Abdullah ibn 'Atik Expedition of Abu Qatadah to Khadirah Expedition of Abu Qatadah to Batn Idham غزوه حنین غزوه تبوک جنگ جمل |
| والدین |
|