شورلت

شِورِلِت (انگلیسی: Chevrolet‎; ‎/ˌʃɛvrəˈleɪ/‎ SHEV-rə-LAY) که با نام شورولت نیز شناخته می‌شود، شرکت خودروسازی آمریکایی است، که هم‌اکنون نام برند گروهی از خودروهایی می‌باشد که توسط جنرال موتورز تولید می‌شوند.

شورلت
نوعشرکت تابعه
صنعتصنعت خودروسازی
بنا نهاده۳ نوامبر ۱۹۱۱ (1911-11-03)
بنیانگذارانلوئیس شورلت
ویلیام سی. دورانت
شمار موقعیت‌ها دیترویت، ایالات متحده آمریکا
محدودهٔ فعالیتجهانی
افراد کلیدیآلن باتی
(مدیر عامل اجرایی)
محصولاتخودرو
کامیون
مالکجنرال موتورز
وبگاه
مرکز فروش شورلت، در له‌گرند، اورگان

این شرکت، در سال ۱۹۱۱ توسط لوئیس شورلت و ویلیام سی. دورانت تأسیس شد.[1] شرکت شورلت در سال ۱۹۱۸ توسط کمپانی جنرال موتورز خریداری گردید.

شورلت در طول سال‌ها فعالیت در صنعت خودروسازی، مدل‌های مشهوری را به بازار خودروی جهان عرضه کرد، که از شناخته شده‌ترین آن‌ها می‌توان به: ایمپالا، کامارو، اکسپرس، ولت، کروز، کلرادو، تاورا، تراکر، بلیزر، سابربن، سلبریتی، نوا، لومینا، مونت کارلو، مونتانا، ون، وگا، کاوالیر، کاپریس، کودیاک و کوروت اشاره نمود.

تاریخچه
لوئیس شورلت در سال ۱۹۱۴

نام اتومبیل‌های این کمپانی، از نام راننده موفق سوئیسی؛ لوئیس شورلت گرفته شده‌است. او در سال ۱۸۷۸ در کشور سوئیس از پدر و مادر فرانسوی زاده شد و بعدها در آنجا به کار در یک کمپانی مورس پرداخته و سپس با برادران خود، بنام‌های آرتور و گاستون تصمیم گرفت به کانادا مهاجرت کند.

وی سپس وارد ایالات متحده گردید. در شهر نیویورک امکان کار بر روی اتومبیل‌ها و کامیون‌های کارخانه ویلیام والتر برای لوئیس فراهم آمد. او سپس شروع به کار در کارخانه‌های متعدد کرد و توانست خود را به‌عنوان یکی از بهترین رانندگان مسابقات نشان دهد و همین امر باعث شد، تا توجه ویلیام سی. دورانت - مؤسس کمپانی جنرال موتورز - به وی جلب شده و دورانت او را به عنوان راننده جنرال موتورز استخدام کند.

لوئیس شورلت و ویلیام دورانت، اتومبیل جدیدی به سبک اتومبیل‌های فرانسوی طراحی نموده و نام آن را شورلت گذاشتند. در سال ۱۹۱۱ نمونه کلاسیک و شش سیلندر این مدل برای عرضه به بازار ایالات متحده، تولید شد. در سوم نوامبر آن سال، کارخانه شورلت موتور تأسیس شد و ۲٫۹۹۹ دستگاه از این خودرو را، در همان سال تولید کرد.

شرکت میسون موتور که قبلاً تحت نظارت دورانت بود، به شورلت واگذار گردید و در سال ۱۹۱۳ این دو کمپانی در هم ادغام شدند. در ۱۹۱۳ اتومبیل چهار سیلندر بی‌بی در دو مدل یک سرنشینه و مدل سلطنتی، در رنگ‌های آبی و سفید تولید شد. طرح رنگ آمیزی این خودرو، از روی کاغذ دیواری هتلی که دورانت در فرانسه در آن اقامت داشت، الهام گرفته شده بود.[2]

در سال ۱۹۱۳ لوئیس شورلت و دو نفر دیگر، بنام‌های وی. آر هفلر و جی‌بویز تصمیم گرفتند، تا کارخانه تولید موتورهای هوایی شورلت را تأسیس کنند. اما این کارخانه در همان آغاز کار، ورشکست گردید و در سال ۱۹۴۱، لوئیس شورلت به صورتی مرموز، کشته شد و راز قتل او در پرده‌ای از ابهام باقی‌ماند.

در سال ۱۹۱۴ نام کمپانی به مکس‌ول موتور تغییر کرد و در شهر نیویورک تعداد ۵٫۰۰۵ دستگاه خودرو تولید شد و در همین سال، مدل دیگری نیز به نام شورلت ۴۹۰ و با قیمت ۴۹۰ دلار به بازار عرضه شد.

طی دو سال شمار ۷۰٫۷۰۱ دستگاه از این خودرو به فروش رفت و در سال ۱۹۱۷ اولین اتومبیل اسپورت بدون سقف این کمپانی نیز ساخته شد. در ۱۹۱۸ شورلت شروع به تولیدات تجاری مانند کامیون کرد.

در ۱۹۱۹ شرکت شورلت به دو بخش کمپانی دورانت و بخش جنرال موتورز تقسیم شد و تا قبل از جنگ جهانی دوم، معادل ۱۴۹٫۹۰۴ دستگاه اتومبیل تولید نمود.

در ۱۹۲۱ یعنی بعد از جنگ به علت کمبود سرمایه پنج میلیونی، کمپانی شورلت تا مرز سقوط و ورشکستگی پیش رفت، اما پیش از آن در سال ۱۹۱۱ نیز با این وضع مواجه شده بود، که با مدیریت خوب ویلیام دورانت در مدتی کمتر از ده سال، به یکی از بزرگ‌ترین کارخانجات اتومبیل‌سازی جهان تبدیل گشت.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات شرکت، در ۱۹۲۳ برگشت خوردن موتورهای هواپیمای تولیدی شورلت بود، که ضرری بزرگ به شورلت وارد ساخت. در سال ۱۹۲۷ خودروی جدید شورلت، توانست از نظر تعداد تولیدات مقام نخست را، در صنعت، به خود اختصاص دهد. این وسیله نقلیه به تعداد یک میلیون و هزار و هشتصد و هشتاد دستگاه تولید شد.

در ۱۹۲۹ طرح جدیدی از یک خودروی شش سیلندر و طرحی چهار سیلندر از همین اتومبیل، به منظور کاهش قیمت، ارائه و از آن به تعداد ۱٫۳۲۸٫۶۰۵ دستگاه تولید شد.

در سال ۱۹۳۵ شورلت، تولید ده میلیونمین اتومبیل خود را جشن گرفت. در ۱۹۳۶ سیستم ترمزهای شورلت به صورت هیدرولیک درآمد. در ۱۹۳۹ کمپانی با تولید ۱۵ میلیون‌امین خودروی خود، شورلت سایتیشن را به بازار عرضه کرد.

قبل از آغاز جنگ جهانی دوم، شرکت رکورد فروش خودرو در سال را، شکسته و در ۱۹۴۱ رقمی معادل ۱٫۴ میلیون فروش را، در بازارهای جهانی خودرو، به نام خود ثبت کرد.

در آن سال، یکی از اتومبیل‌های کوپه شرکت نیز، در چند مسابقه اتومبیل‌رانی، موفق به کسب مقام شد. در سال ۱۹۴۸ دبلیو. اف آرمسترانگ، یکی از مدیران موفق جنرال موتورز سرپرستی شورلت را به عهده گرفت.

با ورود این مدیر جدید، سبک تولید خودروها، در کارخانجات شورلت مجدداً تغییر و مدل‌های دیگری از آن، را در ۱۹۵۰ به بازار عرضه کرد. بر اثر این سبک جدید، غیر از تغییرات در بدنه خودرو، تغییرات عمده‌ای در ساختار موتور و همچنین قیمت آن، حاصل شد.

از سال ۱۹۵۰ به بعد، بیشتر مدل‌های شورلت، با گیربکس تمام اتوماتیک بودند. یکی از کارهای مهم آرمسترانگ، تولید مدل‌های بسیار ارزان قیمت بود، که در رشد اقتصادی شرکت شورلت اهمیت بسیار داشت.

همچنین در ۱۹۵۰ مهندس هارلی جی. ایرل، مدل شورلت کوروت را، طراحی و تولید کرد، که در سال ۱۹۵۹ در مدل‌های شورلت کودیاک و شورلت ایمپالا، به بازار عرضه شدند.[3]

علی‌رغم اینکه این دو مدل، نتوانستند مانند اتومبیل‌های مطرح این کمپانی، فروش بالایی داشته باشند، ولی با این حال تا سال ۱۹۶۹ تولید آن‌ها ادامه داشت.

در ۱۹۶۲ شورلت نوا به عنوان مدلی برگرفته از شورلت کورن‌ویر و ایمپالا طراحی و ساخته شد، در ۱۹۶۴ مدلی بزرگتر از آن، به بازار عرضه گردید. همچنین در همان سال، شورلت کاپریس با قیمت ۳٫۳۴۷ دلار در کنار شورلت نوا که قیمتی معادل ۲٫۰۲۸ دلار داشت، به معرض فروش گذاشته شد.[4] در سال ۱۹۶۳ کمپانی شورلت آنچنان پیشرفت کرده بود، که از هر ۱۰ خودروی تولید شده در ایالات متحده، یک خودرو از تولیدات شورلت اختصاص داشت.[5]

در سال ۱۹۶۷ مدلی اسپورت و کوپه بنام شورلت کامارو ساخته و تا دو دهه، به‌عنوان یکی از مطرح‌ترین اتومبیل‌های اسپورت، که نظر تمام حادثه جویان را به خود جلب کرده بود، تولید می‌شد.

شورلت بلیزر کی۵، تولید دهه ۱۹۷۰

یکی از مطرح‌ترین مدل‌های کامارو مدل زد، با حجم موتور ۵۷۰۰ سی‌سی، که با موتور کوروت، در سال ۱۹۸۹ به بازار عرضه شد. در دهه ۱۹۷۰، از موتورهای شرکت شورلت، توسط بسیاری از کارخانه‌های دیگر مانند اوپل و اولدزموبیل، که موتور اتومبیل‌های شش و هشت سیلندر خود را، از این کمپانی خریداری می‌کردند، استفاده می‌شد.

در اوایل دهه ۱۹۷۰ قراردادی بین دو شرکت شورلت و ایسوزو منعقد و طبق آن مقرر شد، که شورلت تمام تجهیزات اتومبیل‌سازی این کارخانه را، تأمین نماید.

شورلت در سال ۱۹۷۱ مدل‌های شورلت نوا، شورلت مونت کارلو، شورلت بل ایر، شورلت بلیزر و شورلت سابربن را، به مرحله تولید رساند و در همین سال، مدل لوکسی از کاپریس نیز، به بازار عرضه کرد، که فروش فوق‌العاده‌ای را برای این کمپانی رقم زد.

در سال ۱۹۷۵، مدل کاوالیر، یکی از موفق‌ترین خودروهای این کمپانی، طراحی و تولید گردید. در اواسط دهه ۱۹۸۰ نیز این شرکت روابط تجاری خود را با خودروسازهای ژاپنی مانند سوزوکی و تویوتا گسترش داد. در حال حاضر این کمپانی به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان خودروی جهان، مطرح است.

عملیات بین‌المللی

در سال ۲۰۱۰ میلادی، شورلت دارای عملیات در ۱۴۰ کشور جهان بوده و رکورد فروش بین‌المللی آن، ۴٫۷۶ میلیون خودرو اعلام گردید.[6]

۱۰ بازار اول فروش شورلت
۲۰۱۱[6]
رتبه
در جی‌ام		 مکان فروش
خودرو		 درصد مشارکت
در بازار
۱  ایالات متحده آمریکا۱٫۷۱۵٫۸۱۲۳۶٫۹٪
۲  برزیل۶۳۲٫۲۰۱۱۳٫۳٪
۳  چین۵۹۵٫۰۶۸۱۲٫۵٪
۴  روسیه۱۷۳٫۴۸۵۳٫۶٪
۵  مکزیک۱۶۲٫۴۶۱۳٫۴٪
۶  کانادا۱۵۰٫۵۴۰۳٫۲٪
۷  آرژانتین۱۳۳٫۴۹۱۲٫۸٪
۸  ازبکستان۱۲۱٫۵۸۴۲٫۶٪
۹  هند۱۱۱٫۰۵۶۲٫۳٪
۱۰  کلمبیا۱۰۵٫۷۸۳۲٫۲٪

مدل‌های کنونی

تولیدات فعلی

مدل‌های کنونی در آمریکا و کانادا به صورت زیر است.

اتومبیل اسپارک کروز ملیبو کامارو کروت سونیک
وانت کلرادو سیلورادو
کراس اُور اکویناکس تراورس تراکس
اس. یو. وی تاهو سابربن
وَن اکسپرس

مدل‌های آینده

حمایت‌های مالی

در ماه مه سال ۲۰۱۲ میلادی، شرکت شورلت، با باشگاه فوتبال منچستر یونایتد قراردادی امضا نمود و به‌عنوان اسپانسر این باشگاه، جایگزین آئودی گردید.[7] بر پایه این قرارداد از سال ۲۰۱۴ برند روی پیراهن منچستر یونایتد، برای مدت ۷ سال، به لوگو شورلت اختصاص خواهد یافت.[8]

در سال ۲۰۱۲ همچنین کمپانی شورلت با باشگاه بزرگ دیگر بریتانیایی، یعنی باشگاه فوتبال لیورپول نیز قرارداد همکاری متقابل، به‌امضا رسانید.

نگارخانه
  • شورلت کامارو مدل ۲۰۱۰
  • شورلت کامارو مدل ۲۰۱۲
  • Chevrolet Camaro از محبوب‌ترین مدل‌های این شرکت خودروسازی است

جستارهای وابسته

پانویس
  1. «Chevrolet 1911–1996» (PDF). GM Heritage Center. 1996. ص. ۹۷. دریافت‌شده در April 12, 3012. تاریخ وارد شده در |accessdate= را بررسی کنید (کمک)
  2. «The History of Chevrolet». GearHeads. 22 May 2012. بایگانی‌شده از اصلی در 14 اكتبر 2012. دریافت‌شده در 29 July 2012. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)
  3. Springfield Union, February 17, 1957, Page 75.
  4. Dallas Morning News, November 22, 1956, Part 1, Page 12.
  5. Gunnell، John, ویراستار (۱۹۸۷). The Standard Catalog of American Cars 1946–1975. Kraus Publications. صص. ۱۳۴–۱۸۳. شابک ۰-۸۷۳۴۱-۰۹۶-۳.
  6. GM Press Release (۲۰۱۲-۰۱-۲۰). «GM global sales up 7.6% in 2011 to 9.026M vehicles; China and US largest markets». Green Car Congress. دریافت‌شده در ۲۰۱۲-۰۱-۲۰.
  7. Stone, Simon. "Chevrolet". The Independent. Retrieved 2011-11-06.
  8. "Man Utd gets Chevrolet as new shirt sponsor". BBC News. July 30, 2012.

منابع

    پیوند به بیرون
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.