شورلت کاپریس

شورولت کاپریس (به انگلیسی: Chevrolet Caprice) خودرویی است که در سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۹۶و دوباره از ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۷ تولید شده‌است. کمپانی جنرال موتورز ۴ بار این خودرو را مورد بازبینی قرار داد و سرانجام تولید آن در سال ۲۰۱۷ متوقف شد.

شورلت کاپریس
شورلت کاپریس پی‌پی‌وی ۲۰۱۱
دید کلی
شرکت	شورلت (جنرال موتورز) (۱۹۶۴–۱۹۹۶) هالدن (جنرال موتورز) (۲۰۰۰–اکنون)
تولید	۱۹۶۵–۱۹۹۶ ۲۰۰۰-اکنون (خاورمیانه) ۲۰۱۱–۲۰۱۷ (آمریکای شمالی)
مدل سال	۱۹۶۶–۱۹۹۶ ۲۰۰۰-اکنون (خاورمیانه) ۲۰۱۱–۲۰۱۷ (آمریکای شمالی)
بدنه و شاسی
کلاس	اندازه بزرگ
طرح‌بندی	موتور جلو-محور عقب
سکو	بدنه-بی (۱۹۶۶–۱۹۹۶) بدنه-وی (۲۰۰۰–۲۰۰۶) (خاورمیانه) سکوی زتا (۲۰۰۷–اکنون) (خاورمیانه) (۲۰۱۱-اکنون) (آمریکای شمالی)
گاه‌شمار
پیشین	شورلت ایمپالا (۱۹۸۶) شورلت لومینا (مکزیک) پونتیاک جی۸ (آمریکای شمالی)

این خودرو در کلاس اندازه بزرگ قرار گرفته و طراحی آن موتور جلو-محور عقب بوده‌است.

نسل 3 شورولت کاپریس به تعداد قابل توجهی وارد ایران شد که در این بین کاپریس نسل سوم که به «کاپریس کلاسیک» مشهور است، بیشتر در ایران وجود دارد که در سال های اول پس از انقلاب از طریق کشورهای حاشیه خلیج فارس و عراق به کشور وارد شده است. کاپریس نسل سوم از سال 1978 وارد کشور شد و عرضه آن تا سال 1990 ادامه یافت اما در این بین نمونه‌های 1978و 1979 و نمونه‌های 1986تا 1990 بیش از مدل‌های دیگر در بازار ایران یافت می‌شوند. سواری نرم کاپریس بخاطر ساختار تمام شاسی، سیستم تعلیق چهار فنر لول، مبلمان بسیار راحت و طراحی کابین کاملا بی سر و صدا و ایزوله این ماشین است. مدل های قدیمی تر کاپریس از موتور 8 سیلندر خورجینی با کد 350 استفاده می کنند. این موتور کم استهلاک ترین موتور ساخته شده در دنیا می باشد به طوری که کمپانی شورلت موتور 350 را تا به حال دو بار در شرایط بدون یک قطره اب و روغن و با دریچه ی گاز کاملا باز(فول تراتل) آزمایش کرده است. موتور در بار اول 1 ساعت و 15 دقیقه و بار دوم 2 ساعت دوام اورده است. مدل های جدید تر کاپریس از پیشرانه با کد 305 استفاده می کننده که اصلاح شده موتور 350 است به طوری که مصرف سوخت پایین تر و راندمان بالاتر دارد. تمامی مدل ها از گیربکس‌های اتوماتیک 350 و 700 استفاده می کنند.