حسین رضازاده

حسین رضازاده (زادهٔ ۲۲ اردی‌بهشت ۱۳۵۷ در اردبیل)، ملی‌پوش سابق تیم ملی وزنه‌برداری ایران، دارندهٔ دو مدال طلای المپیک است. او عضو پیشین هیئت مدیرهٔ باشگاه ورزشی سایپا و از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ رئیس فدراسیون وزنه‌برداری ایران بود.[1]

با حسین رضازاده (سیاستمدار) اشتباه نشود.

حسین رضازاده
اطلاعات شخصی
ملیت ایران
زاده۱۲ مهٔ ۱۹۷۸ ‏(۴۳ سال)
اردبیل، ایران
وزن۱۵۲ کیلوگرم (۳۳۵ پوند) (۲۰۰۷)
ورزشی
ورزشوزنه‌برداری
رویداد(ها)+۱۰۵ کیلوگرم
بهترین(های) فردی
سابقه مدال
به نمایندگی از  ایران
وزنه‌برداری مردان
بازی‌های المپیک
سیدنی ۲۰۰۰ ۱۰۵+ ک‌گ
آتن ۲۰۰۴ ۱۰۵+ ک‌گ
مسابقات جهانی
آتن ۱۹۹۹۱۰۵+ ک‌گ
ورشو ۲۰۰۲۱۰۵+ ک‌گ
ونکوور ۲۰۰۳۱۰۵+ ک‌گ
دوحه ۲۰۰۵۱۰۵+ ک‌گ
سانتو دومینگو ۲۰۰۶۱۰۵+ ک‌گ
بازی‌های آسیایی
بانکوک ۱۹۹۸ ۱۰۵+ ک‌گ
بوسان ۲۰۰۲ ۱۰۵+ ک‌گ
دوحه ۲۰۰۶ ۱۰۵+ ک‌گ
قهرمانی آسیایی
ووهان ۱۹۹۹ ۱۰۵+ ک‌گ
کینهوانگدو ۲۰۰۳ ۱۰۵+ ک‌گ
دوبی ۲۰۰۵ ۱۰۵+ ک‌گ
حسین رضازاده - ۱۳۹۱

وی در انتخابات چهارمین دوره شورای شهر تهران (دوره پیشین ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶) به عنوان نماینده انتخاب شد.[2]

عناوین و افتخارات

حسین رضازاده دو بار مدال طلای مسابقات المپیک را برای ایران به ارمغان آورده است. با تغییر اوزان در سال ۲۰۱۸ رکورد دو ضرب دستهٔ ۱۰۵+ کیلوگرم برای همیشه به اسم رضا زاده ثبت شد و پیش از مسابقات جهانی وزنه‌برداری در فرانسه صاحب رکورد یک‌ضرب دستهٔ ۱۰۵+ کیلوگرم این رشته ورزشی نیز بود.[3] او در ایران به عنوان «قهرمان قهرمانان» نیز انتخاب شده‌است. آخرین قهرمانی وی مربوط به بازی‌های آسیایی دوحه است.

نتایج
سال مکان وزن یک ضرب (کیلوگرم) دوضرب (کیلوگرم) مجموع رتبه
۱ ۲ ۳ نتیجه رتبه ۱ ۲ ۳ نتیجه رتبه
بازی‌های المپیک
2000 سیدنی، استرالیا+105 کیلوگرم205210212.5212.512502552602602472.5
2004 آتن، یونان+105 کیلوگرم200207.5210210[4]1250263.5263.5262.51472.5
قهرمانی جهان
1999 آتن، یونان+۱۰۵ کیلوگرم200200206205 242.5252.5252.5242.55447.5
2002 ورشو، لهستان+۱۰۵ کیلوگرم200205210210252.5263--262.5472.5
2003 ونکوور، کانادا+۱۰۵ کیلوگرم200207.5213.5207.5 250263.5--250457.5
2005 دوحه، قطر+۱۰۵ کیلوگرم201205210210 251263--251461
2006 سانتو دومینگو، جمهوری دومینیکن+۱۰۵ کیلوگرم196202206202242246--246448
بازی‌های آسیایی
1998 بانکوک، تایلند+105 کیلوگرم187.5187.53227.5227.53415
2002 بوسان، کره جنوبی+105 کیلوگرم190200--2001240263--2401440
2006 دوحه، قطر+105 کیلوگرم1851901951951230----2301425
قهرمانی آسیا
1999 ووهان، جمهوری خلق چین+۱۰۵ کیلوگرم200200230230430
2003 کینگهوانگداو، جمهوری خلق چین+۱۰۵ کیلوگرم213212.5250250462.5
2005 دبی، امارات متحده عربی+۱۰۵ کیلوگرم200200260260460
قهرمانی جوانان جهان
1998 صوفیه، بلغارستان+۱۰۵ کیلوگرم160170172.51706205210۲۱۰--------

ماجرای شکسته شدن رکورد

پس از اینکه لاشا تالاخادزه در دوره فعلی مسابقات، وزنه‌ای بیشتر از رضازاده را مهار کرد در بسیاری از رسانه‌ها شایع شد که رکورد وزنه‌برداری شکسته شده است. در صورتی که رضازاده هیچ گاه دارای رکورد ادوار مسابقات نبود و این رکورد در اختیار لئونید تاراننکو وزنه‌بردار سابق اتحاد جماهیر شوروی با ۲۶۶ کیلوگرم است. [5]

رد پیشنهاد یونان و ترکیه

در سال ۲۰۰۲ پیشنهاد یونان برای کسب شهروندی یونان در ازای دریافت ماهانه ۲۰ هزار دلار را رد کرد همچنین تقاضای مشابه ترکیه را مبنی بر تغییر تابعیت خود به ترکیه و دریافت ۱۰ میلیون دلار پاداش در صورت قهرمانی در المپیک آتن و دریافت ماهانه ۲۰ هزار دلار رد کرد.[6] علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه‌برداری ایران در مهر ۱۳۹۵ این خبر را تکذیب و پیشنهاد پناهندگی از سوی کشور را ترکیه را شایعه دانست.[7]

ماجرای تبلیغات املاک

رضازاده از جمله ورزشکارانی است که همواره در تبلیغات شرکت‌های مختلف حاضر بوده‌است. بازی وی در یک فیلم تبلیغاتی برای املاک رابینسون در شهر دوبی باعث اعتراض بسیاری در ایران شد. وبگاه‌های خبری وی را متهم کردند که همچون یک بنگاه‌دار از مردم می‌خواهد تا سرمایه‌های خود را از کشور خارج کنند و به کشوری دیگر ببرند. این واکنش‌های منفی به حدی بود که خبرگزاری‌ها احتمال دادند قانونی در راستای ممنوعیت حضور ورزشکاران در تبلیغات ماهواره‌ای تصویب شود.[8]

انصراف از المپیک

۲ مرداد ۱۳۸۷ رضازاده از مسابقات رسمی خداحافظی کرد و به این ترتیب، شرکت او در المپیک پکن منتفی شد. علت انصراف وی از شرکت در المپیک، فشارهای سنگین تمرین در طول دهه اخیر اعلام شد.[9] گفته شد که وی به دستور پزشکان از حضور در بازی‌های المپیک امتناع کرده‌است.[10]

در روزهای پیش از آن خبرهایی مبنی بر شرکت نکردن حسین رضازاده در آزمایش‌های دوپینگ منتشر شده بود و برخی رسانه‌ها نیز خداحافظی وی را غیرمعمول دانستند.[11][12]

۱ روز پس از کناره‌گیری رضازاده رئیس فدراسیون وزنه‌برداری مشکلات عروقی را دلیل خداحافظی او دانست. اما ۲ روز پس از کناره‌گیری قضیه شکل دیگری به خود گرفت. ابراهیم نیرومند مشکلات جسمانی ناشی از بالا بودن فشار خون و قند خون را علت کناره‌گیری رضازاده دانست. اما در رسانه‌های مختلف دلایل مختلفی هم از زبان او منعکس شد:... رضازاده در تمرینات زود خسته می‌شد و به رکوردهای قبلی اش نمی‌رسید… نوسانات زیادی داشت و تا حدودی افسردگی هم گرفته بود. اما در همان زمان در مصاحبه‌ای که رضازاده با صدا و سیما داشت علت کناره‌گیری اش را آسیب دیدگی رباط صلیبی پا هنگام تمرین بیان کرد.[13]

پشتیبانی از احمدی‌نژاد

حسین رضازاده در جریان دهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸)، صریحاً از محمود احمدی‌نژاد پشتیبانی کرد و گفته بود که به دلیل علاقهٔ قلبی به احمدی‌نژاد، حاضر است مسئولیت افتخاری ستاد ورزشی او را بر عهده گیرد. رضازاده رئیس‌جمهور ایران را قدرتمندترین سیاستمدار جهان دانسته و گفته بود: "نه آمریکا، نه اسرائیل و نه هیچ کس دیگر حریف احمدی نژاد نخواهد شد. ۲۲ خرداد پای صندوق‌های رای فریاد خواهیم زد: احمدی نژاد، یا ابوالفضل." همزمان در سایت فدراسیون تحت امر او، اعضای تیم ملی نوجوانان وزنه‌برداری افسوس می‌خوردند که چرا به سن قانونی برای رای نرسیده‌اند تا نام احمدی‌نژاد را داخل صندوق‌ها بیندازند.[14]

او در اینباره گفته بود: «به عقیده من، دکتر احمدی‌نژاد با استقامت شجاعانه مقابل زورگویان و قلدرهای جهان و حمایت مردانه از مظلومان عالم نشان داد یکی از قوی‌ترین مردان جهان در عرصهٔ سیاست است … به برکت سفرهای استانی دولت محترم به ویژه شخص رئیس‌جمهور، امروز در دورترین مناطق ایران و بی‌بضاعت‌ترین نقاط کشور فضاهای مجهز ورزشی برای جوانان این مرزوبوم وجود دارد. هنر دولت نهم سفر به مناطق دوردست و محروم ایران است چرا که تا پیش از این هیچ دولتی در اندیشه سفر به مناطق دورافتاده و محروم ایران عزیز نبود و جوانان این مناطق هیچگاه به حق واقعی خود نرسیدند»[15][16][17] وی همچنین در سفرهای گاه‌وبیگاه استانی و نیز تبلیغات ریاست جمهوری احمدی‌نژاد را همراهی می‌کند.[18]

صادق زیباکلام در مقاله‌ای وی را فاقد خصوصیات جوانمردی که لازمه پهلوانی است دانسته‌است.[19]

سفیر فدراسیون جهانی وزنه‌برداری

حسین رضازاده مدیر تیم‌های ملی، قهرمان پیشین جهان و دارندهٔ ۲ مدال طلای المپیک، از سوی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری به‌عنوان سفیر این سازمان منصوب شد. تاماش آیان رئیس فدراسیون وزنه‌برداری جهانی ضمن تمجید و تقدیر از سال‌ها زحمات وی در این رشتهٔ ورزشی و فعالیت‌هایی که در راه آماده‌سازی ملی‌پوشان تمامی رده‌های سنی ایران انجام داده‌است، وی را به عنوان سفیر IWF انتخاب و معرفی کرد.[20]

محرومیت مادام‌العمر از مربیگری

صبح روز ۲۵ آذر ۱۳۸۸ کمیته فنی فدراسیون وزنه‌برداری اعلام کرد که به دلیل دوپینگ و محرومیت چند وزنه‌بردار ایرانی و ناکافی بودن دلایل و توجیهات اعضاء کادر فنی تیم ملی وزنه‌برداری ایران، رای به محرومیت حسین رضازاده به همراه تمام اعضاء کادر فنی از مربیگری داده‌است. پرویز جلایر دبیر فدراسیون وزنه‌برداری نیز با تأیید این محرومیت اعلام کرد که این محرومیت طبق قوانین جهانی اعمال شده‌است.[21]

پرویز جلایر دبیر فدراسیون وزنه‌برداری با تکذیب گفته‌های منتشر شده اعلام کرد که او هرگز نگفته‌است که اعضاء کادر فنی تیم ملی وزنه‌برداری محروم شده‌اند. او اعلام نمود این موضوع بستگی به نظر فدراسیون و جواب قطعی آن‌ها دارد؛ ولی اعضای دیگر همچنان می‌گویند ما علاوه بر تعطیلی کلیه اردوهای تیم ملی، کادر فنی تیم ملی بزرگسالان را نیز مادام‌العمر از فعالیت در وزنه‌برداری محروم کرده‌ایم. این تصمیم، نهایی است و به امضای بهرام افشارزاده رئیس فدراسیون هم رسیده‌است.[18][22]

ریاست فدراسیون

تنها چند روز بعد از انتشار خبر محرومیت وی از سوی ریاست سازمان تربیت بدنی به ریاست فدراسیون وزنه‌برداری منصوب شد. دبیرکل کمیته ملی المپیک ایران در این مورد گفت: بهترین کسی که می‌توانستیم برای این کار انتخاب کنیم، حسین رضازاده بود. وی در شروع فعالیتش گفت: تمامی انتقادهای سازنده را به جان می‌خریم اما قطعاً در این راه دشمنان و معاندین را که دشمن نظام نیز به حساب می‌آیند با اعلام قصد و نیت شان به مردم معرفی خواهیم کرد. وی افزود: قدرتمندتر از گذشته دوپینگ را کنترل می‌کنیم.[23][24]

اتهامات

در سال ۱۳۸۸ سعید علی‌حسینی عضو تیم ملی وزنه‌برداری ایران در مصاحبه‌ای با خبرگزاری ایسنا رضازاده را متهم به دوپینگ کرد.[25] ولی رضازاده اتهام دوپینگ و نگرانی از رکورد زنی حسینی را تکذیب کرد.[26]

در تیر ۱۳۸۹ وب‌گاه تابناک مدارکی را منتشر کرد که حاکی از اعطای پاداش میلیونی توسط مسئولین فدراسیون وزنه‌برداری ایران به خودشان بود. در متن این مدارک، داراب ریاحی، نایب رئیس فدراسیون وزنه‌برداری، از حسین رضازاده سرپرست فدراسیون وزنه‌برداری، خواهان پرداخت پاداش «حسن خدمت انجام کار پایان سال» به افرادی شده که او معرفی کرده‌است؛ یعنی خود رضازاده و داراب ریاحی. حسین رضازاده نیز ذیل نامه، موافقت خود را با اعطای پاداش به نامبردگان اعلام کرده‌است. رضازاده در اینباره به وب‌گاه تابناک گفته‌است که سازمان بازرسی در جریان است که این مبالغ برگردانده شده و آقای فراهانی در سازمان بازرسی کل کشور نیز در جریان بازگرداندن این رقم و حل مشکل قرار دارد.[27][28]

حاشیه‌ها

بیانیه مایلی کهن علیه حسین رضازاده قهرمان سابق المپیک و عضو هیئت مدیره سایپا که از وی انتقاد کرده بود :

یادش بخیر، جاودانه ورزش ایران زنده‌یاد «آقا تختی» که راز جاودانگی‌اش نه رنگ و تعداد مدال‌هایش، بلکه دفاع او از حق و حقیقت و در نهایت گرفتن حق مظلوم از ظالم بود. چه بسا ورزشکارانی که در طول دوران آمدند و رفتند و حتی بیشتر از «آقا تختی» مدال گرفتند اما، خیلی زود فراموش شدند. آقای رضازاده! از نظر من کار غیر حرفه‌ای یعنی ورود به مسایل فنی بدون تخصص لازم، کار غیراخلاقی یعنی رسانه‌ای نمودن مسایل داخلی خانوادهٔ باشگاه، از همه مهمتر دروغ گفتن به مردم است. اینک خودتان قضاوت کنید که آیا صحبت‌های من غیر حرفه‌ای و غیراخلاقی بوده یا صحبت‌های دوست شفیق و صمیمی و به عبارتی مدیر برنامه‌های شما؟! آقای رضازاده! در جایی دیگر عنوان کرده بودید که مایلی‌کهن محبت‌های هیئت مدیره را نادیده گرفته‌است.

ای کاش واضح‌تر در این زمینه صحبت می‌کردید زیرا شاید این شائبه به وجود آید که محبت‌های هیئت مدیره یعنی گرفتن امتیازهای شخصی از باشگاه یا گروه خودروسازی سایپا (مانند گرفتن ماکسیما، مگان، زانتیا یا امتیاز نمایندگی محصولات سایپا و …) در حالی که همگان می‌دانند بنده هیچ‌گاه به دنبال گرفتن ذره‌ای امتیاز شخصی نبوده و نیستم. در نهایت حسین عزیز اگر نوشم نه‌ای، نیشم نباشی.[29]

نام رضازاده در بین اسطوره‌های المپیک

کمیته حمل ونقل لندن در آستانه المپیک لندن، در نقشه مترو ویژه لندن اقدام به نامگذاری ایستگاه‌ها به نام اسطوره‌های المپیک نموده‌است. در این نقشه اسامی بزرگانی چون حسین رضازاده، قهرمان و رکورددار فوق سنگین وزنه‌برداری المپیک در کنار بزرگانی چون نعیم سلیمان اوغلو، جان دیویس، واسلی آلکسیف و پیروس دیماس به چشم می‌خورد. ایستگاه جنوبی لندن، بنام حسین رضازاده نامگذاری شده‌است.[30]

ازدواج

وی چند سال قبل با همسرش در مکه ازدواج کرد (این مراسم از تلویزیون ایران نیز پخش شد). او سه فرزند به نام‌های ابوالفضل، محمدمهدی و فاطمه دارد.[31]

منابع
  1. «تاریخچه وزنه‌برداری در ایران». وبگاه فدراسیون. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۵.
  2. اصلاح طلبان و حامیان قالیباف شورای شهر تهران را در اختیار گرفتند/ شکست مطلق دولتی‌ها آفتاب نیوز
  3. اکنون رکورد یکضرب، متعلق به لاشا تالاخادزه است.
  4. 2004 Summer Olympics: +105 kg Men
  6. World's strongest man ready for more
  7. پیشنهاد 10 میلیون دلاری ترکیه به رضازاده دروغ بود! ورزش ۳
  8. BBCPersian.com
  9. «رضازاده خداحافظی کرد». وب‌گاه تابناک. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۳ ژوئیه ۲۰۰۸.
  10. ««حسین رضازاده» از دنیای قهرمانی وزنه‌برداری خداحافظی کرد». وب‌گاه ایسنا. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۳ ژوئیه ۲۰۰۸.
  11. «منع رضازاده از حضور در رقابت‌های المپیک». وب‌گاه رادیو زمانه.
  12. برخورد غیرمعمول با یک خداحافظی (.... پخش گزارش‌های مختلف از تلویزیون در مورد دلایل کناره‌گیری او، گفتگوهای جهت‌دار با مردم در این مورد، توصیه به بعضی رسانه‌ها در مورد زمان اعلام این خبر، درخواست از بعضی رسانه‌ها برای خودداری از اعلام خبر پیش از اعلام صدا و سیما، پخش ویژه‌برنامه‌های مختلف و… جز اینکه شائبه‌های زیادی در مورد خداحافظی او به وجود می‌آورد، تأثیر دیگری ندارد. - روزنامه اعتماد ملی، ۵ مرداد ۱۳۸۷)
  13. «چند سؤال از فدراسیون وزنه‌برداری درباره حسین رضازاده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۷ ژوئیه ۲۰۰۸.
  14. «انتخابات ۸۸ و یاران ورزشی نامزدها». بی‌بی‌سی. ۲۲ خرداد ۱۳۹۰.
  15. «۱». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۷ ژوئیه ۲۰۰۹.
  16. «۲». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۷ ژوئیه ۲۰۰۹.
  17. «3». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژوئن ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۷ ژوئیه ۲۰۰۹.
  18. «جنجال دوباره دوپینگ در وزنه‌برداری ایران».
  19. «فقط پهلوانان نمی‌میرند». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۹.
  20. «رضازاده به‌عنوان سفیر IWF منصوب شد». خبرگزاری فارس.
  21. «محرومیت مادالم‌العمر رضازاده و اعضاء کادر فنی تیم ملی وزنه‌برداری ایران».
  22. «محرومیت رضازاده هوا شد». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۹.
  23. ایسنا
  24. فارس
  25. «علی حسینی : رضازاده خودش بود دوپینگی / جای او ساندالیف بلغاری تست داد». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۰.
  26. رضازاده : من هم دست روی قرآن می‌گذارم که دروغ است / خودم آزمایش داده بودم
  27. «پاداش مسئولان به خودشان». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱۳ تیر ۱۳۸۹.
  28. «پاداش میلیونی حسین رضازاده به خودم، خودت و خودش! + تکمیلی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژوئیه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۰.
  29. «بیانیه مایلی کهن علیه رضازاده». ۲۳ آبان ۱۳۸۸.
  30. «نام رضازاده در بین اسطوره‌های المپیک». ۲۵ فروردین ۱۳۹۱.
  31. http://www.isna.ir/news/95122315112/رضازاده-سرمایه-علی-دایی-1000-برابر-من-است-از-سلفی-گرفتن-خوشم

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ حسین رضازاده موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.