محمود نامجوی

محمود نامجوی (زادۀ ۱۲۹۷ در رشت - درگذشتۀ ۳۰ دی ۱۳۶۸ در تهران) وزنه‌بردار ایرانی بود که با سه مدال طلا، یک مدال نقره و دو مدال برنز مسابقات قهرمانی وزنه‌برداری جهان و همچنین یک نشان نقره و یک مدال برنز بازی‌های المپیک و یک نشان طلا و یک برنز بازی‌های آسیایی از پرافتخارترین وزنه‌برداران ایران است. او همچنین دارای عناوین قهرمانی ایران در رشته‌های ورزشیِ کُشتی و زیبایی اندام بود. نام او به عنوان نخستین ایرانی دارندهٔ نشان طلای جهان در ورزش حرفه‌ای به ثبت رسیده است.

محمود نامجوی
نامجوی در دههٔ ۱۳۳۰
اطلاعات شخصی
ملیتایرانی
زاده۱۲۹۷ خورشیدی
محلهٔ استادسرای، رشت، استان گیلان
درگذشته۳۰ دی ۱۳۶۸
بیمارستان مهر، تهران
به سبب عوارض ناشی از تمرینات سنگین ورزشی
ورزشی
کشورایران
ورزشوزنه‌برداری
سابقه مدال
به نمایندگی از  ایران
وزنه‌برداری مردان
بازی‌های المپیک
هلسینکی ۱۹۵۲۵۶ ک‌گ
ملبورن ۱۹۵۶۵۶ ک‌گ
قهرمانی جهان
لاهه ۱۹۴۹۵۶ ک‌گ
پاریس ۱۹۵۰۵۶ ک‌گ
میلان ۱۹۵۱۵۶ ک‌گ
وین ۱۹۵۴۵۶ ک‌گ
مونیخ ۱۹۵۵۵۶ ک‌گ
تهران ۱۹۵۷۵۶ ک‌گ
بازی‌های آسیایی
دهلی نو ۱۹۵۱۵۶ ک‌گ
توکیو ۱۹۵۸۵۶ ک‌گ
قهرمانی کشور
تهران ۱۳۲۳۶۰ ک‌گ
تهران ۱۳۲۴۶۰ ک‌گ
تهران ۱۳۲۵۶۰ ک‌گ
تهران ۱۳۲۶۶۰ ک‌گ
تهران ۱۳۲۷۶۰ ک‌گ

زندگی‌نامه
محمود نامجوی روی سکوی دوم بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو

محمود نامجوی در سال ۱۲۹۷ خورشیدی در محلهٔ استادسرای رشت به دنیا آمد. پدرش مشهدی تقی به کار تجارت اشتغال داشت. او علاوه بر وزنه‌برداری در ورزش زورخانه‌ای، ژیمناستیک، بدن‌سازی و کشتی نیز فعالیت داشت و در ۱۸ سالگی عنوان قهرمانی کشور در رشتهٔ کشتی را به دست آورد.

نامجوی نخستین مدال طلای جهانی وزنه‌برداری را در قهرمانی جهان لاهه ۱۹۴۹ برای ورزش ایران به ارمغان آورد و در بازی‌های آسیایی دهلی نو ۱۹۵۱ نخستین وزنه‌بردار آسیایی شد که توانست رکورد جهانی را ترقی دهد. از شگفتی‌های نامجوی کسب مدال در مسابقات قهرمانی جهان، در سن ۳۸ سالگی بود.

محمود نامجوی سرانجام در ۳۰ دی ۱۳۶۸ در بیمارستان مهر تهران بر اثر عوارض ناشی از تمرین های سنگین ورزشی و کهولت سن درگذشت و در قطعهٔ ۲۲ بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد. از او چهار دختر و یک پسر به جا مانده است.

تندیس او در خیابان نامجوی رشت، روبروی دانشکدهٔ علوم پایهٔ دانشگاه گیلان نصب شده است.

عناوین

عناوین قهرمانی وی از سال ۱۹۴۷ قاهره تا ۱۹۵۸ توکیو بدون در نظر گرفتن مدال‌هایش در رویدادهای داخلی و خارجی به شرح زیر می‌باشد:

  1. طلای قاهره ۱۹۴۷
  2. پنجم المپیک ۱۹۴۸ لندن
  3. طلای جهانی ۱۹۴۹ لاهه
  4. طلای جهانی ۱۹۵۰ پاریس
  5. طلای جهانی ۱۹۵۱ میلان
  6. طلای آسیایی ۱۹۵۱ دهلی
  7. نقره المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی
  8. نقره جهانی ۱۹۵۴ وین
  9. برنز جهانی ۱۹۵۵ مونیخ
  10. برنز المپیک ۱۹۵۶ ملبورن
  11. برنز جهانی ۱۹۵۷ تهران
  12. نقره آسیایی ۱۹۵۷ تهران
  13. نقره بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.