رسول خادم

خادم در رأی‌گیری ۹ اسفند ۱۳۸۱، درحالی که نامش در فهرست «آبادگران» دیده می‌شد، به عنوان نفر یازدهم به شورای شهر تهران راه یافت.[31] وی در انتخابات دورهٔ سوم شورا نیز که در سال ۱۳۸۵ برگزار شد بار دیگر منتخب مردم تهران شد و تا سال ۱۳۹۲ به عنوان عضو شورای شهر تهران به کار خود ادامه داد. او در دورهٔ دوم شورای شهر تهران، عضو شورا و رئیس کمیسیون فرهنگی - اجتماعی این شورا بود و دورهٔ سوم نیز، عضو شورا و رئیس کمیسیون برنامه و بودجهٔ این شورا بوده‌است.[32]

وی در دورهٔ چهارم انتخابات شوراها پس از ثبت نام و تأیید صلاحیت، از نامزدی انصراف داد. خادم دلیل انصراف خود را فرصت بیشتر برای حضور در عرصهٔ ورزش و ادامهٔ تدریس در دانشگاه اعلام کرد.[33]

در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۶، چهار نامزد برای احراز پست شهرداری تهران با هم رقابت کردند. در دور نخست خادم و قالیباف هرکدام ۸ رأی به دست آوردند و به دور بعدی راه یافتند. حسن بیادی با ۷ و نادر شریعتمداری با ۵ رأی از دور رقابت کنار رفتند.[34] در دور پایانی قالیباف با ۸ رأی در برابر ۶ رأی خادم به عنوان شهردار تهران در سمت خود باقی ماند.[35]

در اواخر مرداد ۱۳۹۲ و در جریان طرح و بررسی گزینه‌های احتمالی تصدی سِمَت شهردار تهران، از رسول خادم به عنوان یکی از ۱۳ کاندیدای مطرح برای مدیریت شهری تهران نام برده شد.[36] اما این اتفاق هرگز روی نداد و محمدباقر قالیباف در سمت شهردار تهران، به فعالیت خود ادامه داد.[37]

دارندهٔ مدال طلای المپیک آتلانتا، آبان سال ۱۳۹۲، در فهرست وزیران پیشنهادی برای وزارت ورزش و جوانان دولت حسن روحانی به مجلس، یکی از کاندیداهای اصلی بود.

در شنبه ۱۴ دی ۱۳۹۲ مجمع فدراسیون کشتی با حضور ۳۸ نفر از اعضا به ریاست نصرالله سجادی در آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک آغاز شد. بهرام افشارزاده نیز به نمایندگی از کمیتهٔ ملی المپیک در این مجمع حضور داشت. علی بدیع، محمدرضا توپچی و حمید سیفی از کاندیداهای حاضر در این مجمع پس از صحبت‌های خود، به نفع رسول خادم از انتخابات کنار رفتند. سیدمجتبی شیرازی دیگر نامزد این انتخابات، هیچ رأیی به دست نیاورد.[38] در پایان، رسول خادم با ۳۷ رای از ۳۸ رأی مأخوذه به مدت چهار سال به عنوان رئیس فدراسیون کشتی انتخاب شد.[39]

چهار سال بعد، در روز سه‌شنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۶، انتخابات فدراسیون کشتی برگزار گردید و رسول خادم با صددرصد آرا رئیس فدراسیون کشتی باقی ماند تا برای ۴ سال دیگر ریاست این فدراسیون را برعهده بگیرد. انتخابات با ریاست محمدرضا داورزنی، معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان و مسئولان کمیته ملی المپیک و فدراسیون کشتی برگزار شد و در نهایت رسول خادم از ۴۰ رای ممکن، با ۴۰ رای دوباره به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد.[40] این انتخابات با حواشی زیادی همراه بود و بعد از انصراف ۵ نامزد و قهر عباس جدیدی و ترک مجمع توسط وی، فقط رسول خادم باقی مانده بود که در نهایت با اعتراض هیئت‌ها و رای داورزنی، جدیدی هم به لیست نامزدها اضافه شد و جدیدی و خادم برای ریاست با هم رقابت کردند. اسامی حمید بنی‌تمیم، احد پازاج، عباس جدیدی، عبدالله چمن‌گلی، رسول خادم، امین رشید لمیر و نقی کلانتری در فهرست نامزدهای ریاست فدراسیون دیده می‌شد.[41]

رسول خادم در ۹ اسفند ۱۳۹۶ چند روز پس از انتقاد شدید از سیاست پنهان‌کاری در رو در رو نشدن با ورزشکاران اسرائیلی از سوی مسئولین جمهوری اسلامی، اعلام کرد که از سمت ریاست فدراسیون کشتی ایران کناره‌گیری می‌کند.[42] او در این‌باره گفته بود: «اگر سیاست ایران به رسمیت نشناختن اسرائیل و روبرو نشدن با ورزشکاران آن است، پس پنهانی به حریف پیشین باختن و برای تهیهٔ گواهی بیماری یا ضرب‌خوردگی، به درمانگاه‌ها و پزشکان در خارج از کشور مراجعه کردن چه معنایی دارد؟»[43][44]

به دنبال استعفای رسول خادم و به حمایت از او، اعضای شورای فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران و همچنین رؤسای تمامی هیئت‌های کشتی ایران نیز به‌طور جمعی استعفا دادند.[44]

در پی استعفای رسول خادم، اعضای مجمع فدراسیون کشتی برای بازگشت او به فدراسیون تلاش کردند و با برگزاری دو نشست فوق‌العاده و با پادرمیانی بزرگان کشتی و غافلگیری رسول خادم در گود زورخانه، او را به بازگشت به فدراسیون راضی کردند. او در نهایت «ضمن تأکید بر نظرات پیشین خود» اعلام کرد که در سمت‌اش باقی می‌ماند.[45][46][47][48][49] همچنین با توجه به بازگشت رسول خادم به فدراسیون، اعضای شورای فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی استعفای خود را پس گرفتند و به مسئولیت خود بازگشتند.[48]

رسول خادم به نمایندگی از خانوادهٔ کشتی ایران با ارسال نامه‌ای به اعضای شورای امنیت ملی از آن‌ها درخواست کرد با ورود تیم دیپلماسی کشور در برابر «مناسبات آمریکایی – صهیونیستی کمیتهٔ بین‌المللی المپیک»، مانع از محرومیت کشتی‌گیران و تعلیق کشتی ایران شوند. وی در بخشی از این نامه خاطرنشان کرد: «رجال محترم سیاسی، قهرمانان ملی ما از شکست در برابر حریفان هراسی ندارند، ما از «مفت بازی» بیزاریم… زمان بسیار محدود است و فعالیت دیپلماتیک کاری است که نیاز به زمان دارد. متأسفانه عدم دغدغهٔ مدیرانی که باید در این مدت پیگیر این مسئلهٔ مهم و حیاتی ورزش ملی کشور می‌بودند، و شاید دغدغهٔ «معاش سیاسی» از سوی ایشان، چهار ماه زمان را از ما گرفت. گمان نمی‌شود «سکوت و سکون» پاسخی مناسب برای درخواست منطقی و کاملاً کاربردی قهرمانان ملی کشور باشد.»[50]

در ۹ آبان ۱۳۹۷ و پس از عدم دریافت پاسخ از سوی مسئولان سیاسی و ورزشی جمهوری اسلامی پیرامون مبارزهٔ ورزشکاران ایران با ورزشکاران اسرائیلی، خادم با انتشار نامه‌ای، دوباره از ریاست فدراسیون کشتی ایران استعفا داد و تأکید کرد که این‌بار برگشتی در کار نخواهد بود.[51] در نهایت این استعفا در ۱۲ آبان از طرف وزارت ورزش ایران پذیرفته شد.[52] علیرضا دبیر در ۲۶ تیر در انتخابات فدراسیون کشتی شرکت کرد و با پیروزی در رأی‌گیری، جانشین خادم در این سمت شد.[53]