حامد شاکرنژاد

حامد شاکرنژاد در ۳۱ فروردین ماه سال ۱۳۶۲ شمسی در شهر مشهد متولد شد.[4]

شاکرنژاد در مسابقات بین‌المللی عربستان

تلاوت‌های پدرش در منزل موجب آشنایی او و برادرش با آیات قرآن و جذب این دو به سوی تلاوت قرآن شد. او و برادرش از سن ۵ سالگی وارد جلسات قرآنی شدند و زیر نظر محمود فرقانی، جواد و مجتبی سادات فاطمی، که در تعلیم و تربیت آن دو نقش بسزایی داشتند، شروع به تقلید در قرائت قرآن و فعالیت‌های قرآنی کردند.

حضور او در محافل قرآنی و اجرای تلاوت‌های متعدد در حضور سید علی خامنه‌ای، موجب شد که او در سن یازده سالگی به عنوان نمایندهٔ جمهوری اسلامی ایران در مسابقات بین‌المللی قرآن در عربستان شرکت نماید و در ردهٔ سنی بزرگسالان، حائز رتبهٔ نخست این مسابقات شود. نکتهٔ جالب توجه در این موفقیت این بود که او برای نخستین بار در مسابقات بین‌المللی حضور پیدا کرده بود و تا آن زمان هیچ قاری ایرانی‌ای نتوانسته بود در این مسابقات، رتبهٔ نخست را کسب کند.[4]

در اوایل انقلاب، بیشتر مردم تنها عبدالباسط را به عنوان قاری قرآن می‌شناختند. در چنین شرایطی بود که سید علی خامنه‌ای، مصطفی اسماعیل را به مردم شناساند و تأکید کرد «مصطفی اسماعیل، طوری قرآن را می‌خواند که انگار الان نازل شده‌است» و پدر حامد هم به سبک مصطفی اسماعیل علاقه‌مند شد و وی و حمید هم در دوران کودکی از او تقلید می‌کردند. در همان سال‌ها هم، یک‌بار در حضور علی خامنه‌ای، قرآن را به سبک او تلاوت کرد.[5][6]

تلاوت حامد شاکرنژاد در بیست و نهمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم - برج میلاد تهران

وی در دوران کودکی و نوجوانی‌اش، از ده‌ها تلاوت شیخ مصطفی اسماعیل تقلید کرد. هم‌زمان با آن قرائت قرآن را از ابتدای قرآن شروع می‌کرد و خود الحانی را که از نوار فرا گرفته بود، به جاهای دیگر تعمیم می‌داد تا تسلط وی بر تمام قرآن یک‌دست شود و بتواند تمام قرآن را همچون شیخ مصطفی اسماعیل تلاوت کند. حضور در جلسات قرآنی و استفاده از تجربیات اسماعیل اصل‌مند نقش بسزایی در روند رو به رشد وی در این مسیر بود.

علاوه بر تقلید، او روزانه ۳۰ صفحه از قرآن را به روش تحقیق تلاوت می‌کرد.[7]

وی دربارهٔ حالات بدن‌اش هنگام تلاوت توضیح می‌دهد: «حرکات دست و سر، حالات شخصی است و به سبک خواندن ارتباطی ندارد، هیچ عمدی هم در کار نیست و این حرکات ناخودآگاه از درونم سرچشمه می‌گیرند نمی‌دانم چقدر درست است اما معتقدم قاری باید راحت بتواند با حرکات دست یا سر معنای آیات را به مخاطب القا کند؛ یعنی شاید یک‌جا لازم باشد قاری با دستش، نکته‌ای را تأکید کند باید توجه داشته باشیم که همه چیز باید در خدمت معنا باشد.»[6]

همواره در هنگام تلاوت یک شال بر روی دوش او دیده می‌شود. در این رابطه وی اعتقاد دارد که لباس قاری نباید یک لباس عادی و مثل بقیه مردم باشد، به طوری که لباس او نشان دهندهٔ موقعیت اجتماعی قاری باشد، و شنونده بر روی قاری حساب ویژه‌ای باز کند، تا جذب کردن معنای قرآن برایش آسان‌تر شود؛ همان‌طور که بسیاری از حرفه‌ها نیز لباس مخصوص خود را دارند.[5]

او معتقد است چون آیات قرآن تکراری نیستند، پس الحانی هم که مخصوص آیهٔ مربوط به خود است نباید تکراری باشد، تا شنونده بتواند عمیق‌تر با معانی ارتباط برقرار کند.[8]

شاکرنژاد در حین ابتهال‌خوانی در بارگاه حسین بن علی

تنها ابتهالی که او خوانده‌است، ابتهال حب‌الحسین است که برای امام سوم شیعیان، حسین بن علی خوانده‌است.

او گفته‌است که یک ابتهال خوان نیست و ابتهال حب‌الحسین را هم فقط به دلیل عشق و ارادتی که نسبت به او دارد، اجرا کرده‌است.[9]

• نفر اول مسابقات قرآن کریم دانش آموزی مشهد در سال ۱۳۷۴
  
• نفر اول مسابقات قرآن کریم دانش آموزی استان خراسان در سال ۱۳۷۴
  
• نفر اول مسابقات قرآن کریم دانش آموزی کشور در سال ۱۳۷۴
  
• نفر اول مسابقات قرآن کریم اوقاف و امور خیریه مشهد مقدس در سال ۱۳۷۴
  
• نفر اول مسابقات قرآن کریم اوقاف در استان خراسان در سال ۱۳۷۴
  
• نفر اول مسابقات سراسری قرآن کریم اوقاف و امور خیریه در سال ۱۳۷۴[3]
  

• نفر اول مسابقات بین‌المللی قرآن کریم عربستان سعودی در رشته قرائت و حفظ ۵ جزء در سال ۱۳۷۴[3]

• وی به کشورهای ترکیه، عربستان سعودی، پاکستان، قطر، امارات متحده عربی، سوریه، لبنان، اندونزی، مالزی و عراق جهت تبلیغ و تلاوت قرآن کریم سفر کرده‌است.[3]