جومونگ

دانگ میونگ سئونگ وانگ (به کره‌ای: 동명성왕) (زاده ۵۸ قبل از میلاد؛ درگذشته ۱۹ قبل از میلاد) که به اسم زمان تولدش جومونگ به معنی تیرانداز ماهر معروف است، پسر ژنرال هموسو، فرزند خوانده امپراتور گوموا و برادر ناتنی شاهزاده تسو و یونگ پو بود که در سال ۳۷ قبل از میلاد امپراتوری گوگوریو را تاسیس کرد.

جومونگ
امپراتور گوگوریو
مجسمه پادشاه جومونگ در آرامگاه وی واقع در پیونگ‌یانگ، پایتخت کره شمالی
سلطنت۳۷ تا ۱۹ قبل از میلاد
جانشینیوری
زاده۵۸ قبل از میلاد
بویو
درگذشته١٩ قبل از میلاد (٣٩ سال)
آرامگاه
پیونگ یانگ کره شمالی کنونی
همسران
فرزند(ان)یوری
دودمانگوگوریو
پدرژنرال هموسو
مادربانو یوها

گوگوریو در میان سه پادشاهی کره، شمالی‌ترین آن‌ها محسوب می‌شد و بخش‌هایی از منچوری و کره شمالی امروزین را در بر می‌گرفت. در لوح سنگی گوآنگ گائتو از او با نام چومووانگ به معنی پادشاه چومو و در ۲ کتاب تاریخی سامگوک ساگی و سامگوک یوسا از او با نام جومونگ و عنوان گو یاد شده‌است. همچنین در کتاب سامگوک ساگی از او با نام چومونگ یا سانگائی نیز نام برده شده‌است. آرامگاه جومونگ در کره شمالی کنونی واقع است. در سایر نوشته‌های بدست آمده او با نام‌های چومونگ، جونگ مو یا دومو معرفی شده‌است. مرگ جومونگ در ۴٠ سالگی بود.[1]

تولد گوگوریو

افسانه تأسیس گوگوریو برگرفته از متون کهن کره از جمله لوح سنگی گوآنگ گائتو (Gwanggaeto Stele) است. معروفترین متن شناخته شده با اندکی تغییرات از کتاب‌های سامگوک یوسا، سامگوک ساگی و دانگمیونگ سئونگ وانگ پیئون از دانگ گوک ایسانگ گوکجیپ بدست آمده‌است.

بحث‌های مختلفی بر سر آنکه پدر واقعی او چه کسی بوده به وجود آمده‌است، در بعضی از متون کره، جومونگ را پسر هه موسو (به معنی پسر آسمان) و یوها (دختر رئیس قبیله هابک) توصیف کرده‌اند.

گفته شده‌است که هموسو با یوها زمانی که او در کنار رودخانه در حال حمام کردن بود آشنا شده‌است، اما رئیس قبیله، هه موسو را قبول نکرد و او به آسمان برگشت. رئیس قبیله یوها را به اوبالسو تبعید کرد، مکانی که او با پادشاه دانگ بویو (بویو شمالی)، گوموا آشناشد و ندیمه او گردید. یوها که از هموسو باردار شده بود، پسری را به دنیا آورد[2] که جومونگ نامیده شد و در زبان کره‌ای به معنی کماندار ماهر است. جومونگ در تیراندازی بسیار ماهر بود.

ترک دانگ بویو

جومونگ برای مهارت استثنایی که در تیراندازی با کمان داشت، معروف بود. سرانجام به خاطر حسادت پسران گوموا و تحقق آرزوی هائه موسو که نجات پناهندگان چوسان قدیم بود، جومونگ مجبور به ترک دانگ بویو شد.

هنگامی که جومونگ به رودخانه رسید، از قبل برای خود و همراهانش قایق‌هایی آماده کرده بود و با آن‌ها به آن طرف رودخانه رفتند. در همین هنگام تسو (ولیعهد دانگ بویو) نیز در تعقیب جومونگ بود که به محض رسیدن به لب رودخانه متوقف شد، زیرا قایقی برای رفتن نمانده بود. (برطبق افسانه‌ای در هنگام فرار با اسبش به رودخانه‌ای خروشان رسید، لاک پشت‌ها و جانوران آبزی بر سطح آب آمدند و یک پل ایجاد کردند).[3]هنگامیکه او به سرزمینی که در جنوب رودخانه قرار داشت وارد شد، مورد استقبال یونتابال فرمانروای جولبون (که همان باک بویو بود) قرار گرفت. یونتابال می‌دانست که جومونگ یک مرد معمولی نیست و دخترش سوسانو را به عقد او درآورد. بعد از مرگ گو موسئو در ۳۷ قبل از میلاد، جومونگ هفتمین دانگون در باک بویو گردید. او تمام ۵ قبیله جولبون را با یکدیگر متحد کرد و یک کشور پادشاهی متمرکز به وجود آورد.

اولین پادشاه گوگوریو

جومونگ در سال ۳۷ قبل از میلاد کشور گوگوریو را تأسیس نمود و اولین پادشاه گوگوریو شد. در همان سال، پادشاه قبیله بیرو که سونگ‌ینگ نام داشت پس از دریافت کمک جهت شکست قبیله مالگال که مورد هجوم آن‌ها قرار گرفته بود، تسلیم جومونگ شد. (البته گفته می‌شود جومونگ به دیدار سونگ ینگ رفته و با صبحت و مذاکره او را تسلیم خود می‌کند گرچه او فردی سرسخت بود).

جومونگ با امپراتور چنگ هان امپراتور سلسله هان و فرهاد چهارم پادشاه اشکانی هم دوره بود.

در سال ۳۴ قبل از میلاد، جولبون سئونگ اولین شهر پایتخت گوگوریو همراه با قصر امپراتوری تکمیل شد. ۴ سال بعد و در سال ۲۸ قبل از میلاد، جومونگ ژنرال بو ویئوم را جهت تسخیر پادشاهی اوکجه فرستاد. در طی همان سال مادر جومونگ، یوها، در قصر دانگ بویو درگذشت و برای او یک مراسم خاکسپاری در حد یک ملکه گرفتند در حالیکه او فقط یک صیغه سلطنتی بود. جومونگ یک فرستاده و هدایای فراوانی جهت قدردانی از سخاوت پادشاه گوموا، برای او ارسال نمود. در سال ۱۹ قبل از میلاد، همسر اول جومونگ، یی سویا همراه پسرش، یوری، دانگ بویو را ترک کردند و وارد گوگوریو شدند.[4] یی سویا، ملکه شد و سوسانو همسر دوم جومونگ به علت فشارهای وارده و همچنین ترس از موقعیت پسرانش در آینده گوگوریو تصمیم به ترک آنجا گرفت. سوسانو، گوگوریو را همراه دو پسرش و تعدادی از مردم ترک کرد و آن‌ها را به سمت جنوب شبه جزیره کره، مکانی که در حال حاضر کره جنوبی در آن قرار دارد، رهبری کرد. جومونگ اولین پسرش یوری را به عنوان ولیعهد معرفی نمود و او را وارث تاج و تخت کرد.

مرگ و جانشین

نمایی از آرامگاه امپراتور جومونگ.

جومونگ در سال ۱۹ قبل از میلاد، در سن ۴۰ سالگی درگذشت.درباره مرگ او فرضیه های بسیاری وجود دارد که از مهم ترین آن می‌توان به عفونت دست چپ او بر اثر شمشیری زهرآگین در جنگ با امپراتوری هان اشاره کرد.[5] شاهزاده یوری که ولیعهد نیز بود، پدرش را در یک قبر هرمی شکلی به نام مقبره شاه جومونگ (Temple of King Dongmyeong) دفن نمود و پس از مرگ به او نام چومو سئونگ وانگ را اهدا نمود.

میراث

قلمرو پادشاهی گوگوریوی جومونگ، سرانجام توسعه پیدا کرد و به یک قدرت بزرگ منطقه‌ای تبدیل شد. گوگوریو به مدت ۷۰۵ سال باقی‌ماند و در این مدت ۲۸ پادشاه از خانواده سلطنتی گو بر آن حکمرانی کردند تا اینکه نیروهای متحد تانگ-شیلا به آن حمله کردند و باعث سقوط امپراتوری گوگوریو شدند، امروزه فرزندان جومونگ از لقب گو در نام خانوادگی خود استفاده می‌کنند. در سال ۲۰۰۷–۲۰۰۶، شبکه تلویزیونی بنگاه پخش مونهوا کره جنوبی، درام تاریخی و پرطرفدار ۸۱ قسمتی افسانه جومونگ را تولید و پخش نمود.

خانواده

والدین:

همسر و فرزندان:

جستارهای وابسته

پانویس

  1. آموزش دیجیتال کره http://www.koreandb.net/KPeople/KPShow.asp?ID=0003672&Type=L
  2. Retrieved on March 6th of 2008. http://www.koreandb.net/KPeople/KPShow.asp?ID=0003672&Type=L
  3. http://www.seelotus.com/gojeon/gojeon/seol-hwa/dong-myeong-wang.htm (Kor)
  4. 十九年 夏四月 王子類利自扶餘與其母逃歸 王喜之 立爲太子, 《Samguksagi》 concerning Goguryeo volume 13th
  5. 秋九月 王升遐 時年四十歲 葬龍山 號東明聖王, 《Samguksagi》 Goguryeo, volume 13th

منابع

    جومونگ
    زادهٔ: ۵۸ پ.م. درگذشتهٔ: ١٩ پ.م.
    عنوان سلطنتی
    عنوان جدید امپراتور گوگوریو
    ۳۷ – ١٩ پ.م.
    پسین:
    یوری
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.