جنگ بوشین

جنگ بُوشین (به ژاپنی: 戊辰戦争 Boshin Sensō) یک جنگ داخلی در ۱۸۶۹–۱۸۶۸ میان نیروهای حاکم شوگون‌سالاری توکوگاوا و طرفداران بازگشت قدرت سیاسی به دربار امپراتوری در کیوتو در ژاپن بود.

جنگ بوشین
戊辰戦争
(۱۸۶۸–۱۸۶۹)

تصویری از سامورایی‌های قلمروی ساتسوما در فلیچ بیتو
تاریخ۲۷ ژانویه ۱۸۶۸ – ۲۷ ژوئن ۱۸۶۹
مکانامپراتوری ژاپن
نتیجه
طرفین درگیر

۱۸۶۸
دربار امپراتوری در کیوتو

دایمیوهای توزاما:

دیگر دایمیو‌های توزاما:

۱۸۶۸
شوگون‌سالاری توکوگاوا
آیزو
قلمروی تاکاماتسو
اتحاد اواوئه‌تسو رپان
قلمروی جوزای
قلمروی شونای
قلمروی کووانا
قلمروی ایو–ماتسویاما

ترک مخاصمه:

۱۸۶۹
 امپراتوری ژاپن


پشتیبانی شده توسط:

 پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند

۱۸۶۹
جمهوری ازو


پشتیبانی شده توسط:

الگو:Country data امپراتوری دوم فرانسه
فرماندهان و رهبران

۱۸۶۸–۱۸۶۹
امپراتور:
امپراتور میجی
CIC:
شاهزاده کوماتسو آکی‌هیتو
Army:

۱۸۶۸
شوگون:
توکوگاوا یوشینوبو
فرمانده:
کاتسو کایشو
انوموتو تاکه‌آکی
ماتسودایرا کاتاموری
شینودا گیسابورو 
ماتسودایرا ساداآکی
تاناکا توسا 
کوندو ایسامی 
هیجی‌کاتا توشیزو 


۱۸۶۹
رئیس‌جمهور:
انوموتو تاکه‌آکی
ارتش:
اوتوری کیسوکه
نیروی دریایی:
آرای ایکونوسوکه
میسیونرهای نظامی فرانسه در ژاپن (۶۸–۱۸۶۷):
ژول برونت

اوژن کلاش
تلفات
۸٬۲۰۰ کشته و ۵٬۰۰۰+ زخمی[1]

زمینه

در سال ۱۸۶۷ امپراتور کُومِی درگذشت و پسرش امپراتور میجی جانشین او شد. در اکتبر سال ۱۸۶۷ یامائوچی یودو، دایمیوی پیشین قلمروی توسا راهی میانه برای مسئله سازمان سیاسی کشور ژاپن ارائه کرد که به «پیشنهاد توسا» معروف است. این پیشنهاد دایر بر کناره‌گیری شوگون به نفع شورای دایمیوها که زیر نظر امپراتور باشد. بدین ترتیب قدرت سیاسی شوگون به امپراتور اعاده می‌شد اما رئیس خاندان توکوگاوا اراضی تیولی خود را نگه می‌داشت و به جای رهبری نظامی و سیاسی کشور مقام نخست‌وزیری را دارا می‌شد. یوشینوبو این پیشنهاد را در ماه نوامبر همان سال پذیرفت.

در روز ۸ نوامبر توکوگاوا یوشینوبو در نامه ای که به دربار فرستاد خواستار اجازهٔ بازگرداندن اقتدار خود به امپراتور شد. فردای آن روز یوشینوبو به دربار احضار شد و به او اطلاع دادند که امپراتور میجی درخواست وی را برای بازگرداندن قدرت به دربار پذیرفته‌است.

بازگشت قدرت به امپراتور در روز ۴ ژانویه ۱۸۶۸ رسماً اعلام شد، پس از آن امپراتور یگانه فرمانروای ژاپن بود. بدین ترتیب به یکباره قدرت سیاسی به دست امپراتور ۱۵ ساله افتاد.

پس از کناره‌گیری داوطلبانهٔ توکوگاوا یوشی‌نوبو از قدرت، دولت جدیدی که تشکیل شد متشکل بود از اشراف ضد حکومت شوگونی و سامورایی‌ها. توکوگاوا یوشی‌نوبو نه تنها موفق به پیدا کردن جایگاهی در دولت جدید نشد بلکه به او فرمان داده شد که اراضی خود را به دولت جدید واگذار کند. این فرمان موجب خشم ارتش قدیم شوگونی شد.

روز ۱۴ ژانویه یوشینوبو وزیران مختار انگلیس، فرانسه، ایتالیا، آمریکا، روسیه و هلند را در قلعه اوساکا پذیرفت و آن‌ها را از تغییرها در حکومت ژاپن آگاه کرد اما تأکید کرد که همچنان عهده‌دار همه امور مربوط به روابط با ممالک خارج است زیرا که حکومت تازه هنوز آماده پرداختن به این گونه امور نیست. سه روز پس از آن یوشینوبو اعلام کرد که خود را مقید به اعلامیه بازگشتن قدرت به امپراتور نمی‌داند و از دربار خواست آن را لغو کند.

تا این هنگام یوشینوبو همچون یکی از اتباع وفادار به امپراتور رفتار کرده و فرمان‌های او را بی چون و چرا پذیرفته بود اما در روز ۱۸ ژانویه استحکامات جنبی قلعه ادو متعلق به خاندان توکوگاوا در آتش سوخت و حکومت شوگونی آتش‌سوزی را کار رزمندگان قلمروی ساتسوما دانست.

دو روز پس از آن رزمندگان شوگون اقامتگاه دایمیوی ساتسوما را در ادو محاصره کردند با محافظان آن درگیر شدند، شماری را کشتند و سرانجام هم عمارت را آتش زدند تا با خاک یکسان شد.

نبرد توبا-فوشیمی

خبر این درگیری فردای آن روز در قلعه اوساکا به یوشینوبو رسید و وی از سر خشم تصمیم گرفت که رزمندگانش را روز ۲۵ ژانویه برای حمله به کاخ امپراتوری کیوتو بفرستد. اولین نبرد از سلسله نبردهای معروف به جنگ بوشین، بنام نبرد توبا–فوشیمی بین طرفداران حکومت شوگون‌سالاری توکوگاوا با طرفداران امپراتور در ژاپن در ۲۷ ژانویه ۱۸۶۸ آغاز شد، در این نبرد نیروهای شوگونی و نیروهای متفقین قلمروی چوشو، قلمروی ساتسوما و قلمروی توسا در نزدیکی فوشیمی، کیوتو در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. این نبرد چهار روز طول کشید و با شکست قاطع شوگون‌سالاری پایان یافت. سپس درگیری به مناطق دیگر گسترش یافت.

سقوط قلعه اوساکا

پس از شکست پانزدهمین و آخرین شوگون، توکوگاوا یوشینوبو در نبرد توبا–فوشیمی در ۳۱ ژانویه ۱۸۶۸. نیروهای وفادار به شوگون‌سالاری توکوگاوا سعی کردند در زیر فرمان توکوگاوا یوشینوبو دوباره به سازمان دهی بپردازند. مشاوران و رهبران نظامی توکوگاوا یوشینوبو برای برنامه‌ریزی استراتژی در قلعه اوساکا جمع شدند آنها به منظور تقویت روحیه به شوگون توصیه کردند که وی شخصاً به عنوان فرمانده نیروهای شوگون‌سالاری در میدان جنگ حضور داشته باشد.

با وجود این بعدازظهر همان روز، توکوگاوا یوشینوبو به همراه دایمیوهای (اربابان) قلمروی آیزو و قلمروی کووانا از قلعه اوساکا خارج شد که بتواند با کشتی جنگی کای‌یو مارو متعلق به شوگون‌سالاری به ادو بگریزد. از آنجائیکه که هنوز کشتی کایو مارو به خلیج اوساکا نرسیده بود، وی شب هنگام در یک کشتی جنگی آمریکایی بنام یواس‌اس ایروکوا (۱۸۵۹) که در خلیج اوساکا، لنگر انداخته بود، پناه گرفت. دو ساعت بعد از ورود وی به کشتی آمریکایی، کشتی کایو مارو به خلیج وارد شد و وی و همراهانش به این کشتی منتقل شدند.[2]

هنگامی که بقایای نیروهای شوگون‌سالاری توکوگاوا متوجه شدند که شوگون آنان را رها کرده، آنها نیز از قلعه اوساکا خارج شدند و این قلعه بدون مقاومت به تصرف نیروهای امپراتوری که قلعه را محاصره کرده بودند، درآمد و در ۲ فوریه ۱۸۶۸ سوزانده شد.

نقشه جنگ

جستارهای وابسته

پانویس

  1. Huffman, James L. , Modern Japan: An Encyclopedia of History, Culture, and Nationalism, Garland Reference Library of the Humanities; Routledge (1997) p. 22. شابک ۹۷۸−۰۸۱۵۳۲۵۲۵۳
  2. Jack L. (Leonard) Hammersmith. Spoilsmen in a "flowery fairyland". p. 71.

منابع

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ Boshin War موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.