جان کویینسی آدامز

در داخل تنها حزب آمریکا در آن زمان انشعاباتی در حال شکل‌گیری بود و هر گروه نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری داشت. جان کوینزی آدامز، نامزد شمالی‌ها از ژنرال اندرو جکسون در هردو رای‌گیری الکترال و عمومی عقب‌تر بود، اما از ویلیام کرافورد و هنری کلی رأی بیشتری بدست آورد. از آنجا که هیچ‌یک از نامزدها اکثریت آرای الکترال را کسب نکرده بودند، مجلس نمایندگان آمریکا می‌بایست از میان سه نامزدی که بیشترین رأی را آورده بودند، رئیس‌جمهوری آمریکا را برگزیند و به این ترتیب جان کوینزی آدامز ششمین رئیس‌جمهوری آمریکا شد. در آن زمان ایالات متحده ۱۲ میلیون و ۸۶۶ هزارو ۲۰ نفر جمعیت داشت.

جان کوینزی آدامز، کلی را به سمت وزارت خارجه منصوب کرد.

اندرو جکسون شکست خورده در انتخابات و طرفدارانش، اتهام زد و بند و تطمیع سیاسی را مطرح و بلافاصله تبلیغات را برای انتخابات دور آتی ریاست جمهوری آغاز کردند.

آدامز با وجود آنکه می‌دانست در کنگره با دشمنی‌ها و مخالفت‌هایی مواجه خواهد شد، در نخستین پیام سالانه اش از برنامه‌های ویژه ملی که در نظر داشت خبر داد.

او طرح پیوند دادن بخش‌های مختلف دولت فدرال را از طریق شبکه‌ای از کانال و اتوبانها پیشنهاد کرد. وی همچنین از آمریکا خواست تا از طریق تأسیس دانشگاهی ملی، حمایت مالی از پروژه‌های علمی و احداث یک رصد خانه در زمینه توسعه هنر و علوم پیشتاز باشد.

منتقدان آدامز چنین تدابیری را فراتر از محدوده قانون اساسی می‌دانستند.[4]

دوره چهار ساله ریاست جمهوری جان آدامز در سال ۱۸۲۸ رو به پایان بود. در مبارزات انتخاباتی طرفداران جکسون، او را به فساد، اختلاس و سوءاستفاده از اموال عمومی متهم کردند. جان کوینزی آدامز فردی نبود که اینگونه اتهامات را به راحتی تحمل کند. او پس از شکست خوردن در انتخابات به ماساچوست بازگشت تا باقی عمرش را با مطالعه و پژوهش در مزرعه اش سپری کند.

سال ۱۸۳۰، دو سال بعد از پایان دوره ریاست جمهوری، آدامز به‌طور غیرمنتظره‌ای، به عنوان نماینده منطقه پلیموت در مجلس نمایندگان آمریکا انتخاب شد و به این ترتیب دو دهه پایانی عمرش را در مقام رهبری قدرتمند سپری کرد. او همچنین در راه آزادی‌های مدنی بسیار تلاش کرد.

نمایندگان ایالت‌های جنوبی آمریکا در سال ۱۸۳۶ در کنگره قانونی را تصویب کردند که بر اساس آن هر درخواستی علیه برده داری به‌طور اتوماتیک مسکوت گذاشته می‌شد. جان کوئینسی آدامز به مدت هشت سال بی‌وقفه با این قانون مبارزه کرد تا بالاخره توانست آن را لغو کند.

آدامز در سال ۱۸۴۸ در صحن مجلس نمایندگان سکته کرد و بر زمین افتاد. او را به اتاق ریاست مجلس بردند. آدامز دو روز بعد همان‌جا درگذشت. جان کوینزی آدامز را در کوینزی ماساچوست در کنار پدر، مادر و همسرش دفن کردند. جان کوینزی آدامز مردی بود که تا لحظه آخر برای آنچه که درست می‌پنداشت، جنگید.[4]