جیمز ناکس پولک

جیمز ناکس پولک آخرین نفر از طرفداران جکسون بود که به کاخ سفید راه یافت. جیمز پولک نوامبر سال ۱۷۹۵ در کارولینای شمالی به دنیا آمد. پولک در تحصیلات کوشا وجدی بود و سال ۱۸۱۸ با درجه ممتاز از دانشگاه کارولینای شمالی فارغ‌التحصیل شد. به عنوان وکیلی جوان، پس از ورود به دنیای سیاست، از دوستان اندرو جکسون شد. در مجلس نمایندگان بین سال‌های ۱۸۳۵ تا ۱۸۳۹ رئیس بود و پس از آن فرماندار تنسی شد. در انتخابات سال ۱۸۴۴ دموکراتها، پولک را برای نامزدی مقام معاونت ریاست جمهوری و مارتین ون بورن را به عنوان نامزد احراز مقام ریاست جمهوری در نظر داشتند. هنری کلی نیز نامزد حزب ویگ بود. ون بورن و کلی هر دو ترجیح می‌دادند در تبلیغات انتخاباتی دربارهٔ توسعه‌طلبی سکوت کنند. در نتیجه اعلام کردند که مخالف الحاق تگزاس به خاک آمریکا هستند. در این میان پولک صریحاً و به‌طور علنی گفت که تگزاس باید دوباره به خاک آمریکا ضمیمه شود و اورگان نیز مجدداً تصرف شود. جکسون سالخورده به‌درستی دریافت که مردم موافق توسعه خاک آمریکا هستند و از حزب خواست گزینش نامزدی را که به سرنوشت آشکار ملت متعهد باشد، در نظر گیرند. در کنوانسیون حزب دموکرات این دیدگاه غالب شد و به همین دلیل جیمز پولک را به عنوان نامزد دموکراتها معرفی کردند. ویگها با تمسخر می‌پرسیدند که جیمز پولک کیست؟ و دموکراتها پاسخ می‌دادند او نامزدی است که موافق توسعه خاک آمریکا است. جیمز پولک، هنری کلی نامزد ویگها را شکست داد و یازدهمین رئیس‌جمهوری آمریکا شد، در آن زمان جمعیت آمریکا ۲۳ میلیون و ۱۹۱ هزار و ۸۷۶ نفر بود. مسئله تگزاس مورد توجه جنوبی‌ها بود و مردم شمال به سرنوشت اورگان علاقه‌مند بودند اما جیمز پولک کالیفرنیا را نیز می‌خواست. پیش از آنکه جیمز پولک کار خود را به عنوان رئیس‌جمهوری آغاز کند، کنگره طی مصوبه‌ای پیشنهاد الحاق تگزاس را تصویب کرد و در حقیقت جیمز پولک وارث احتمال جنگ با مکزیک شد.[1]

موضع جیمز پولک در قبال قضیه اورگان این‌طور نشان می‌داد که پولک خطر جنگ احتمالی با بریتانیا را نیز پذیرفته‌است. دموکراتها مدعی تمامی منطقه اورگان بودند، که از شمال کالیفرنیا تا عرض جغرافیایی ۵۴–۴۰ درجه، یعنی مرز جنوبی آلاسکا که در آن زمان متعلق به روسیه بود را در بر می‌گرفت. افراط گرایان شعار می‌دادند که «یا ۴۰–۵۴ درجه یا جنگ»، اما پولک از واقعیتهای دیپلماتیک آگاهی داشت و می‌دانست با هیچ جنگ کوتاه مدتی نمی‌توان تمامی اورگان را بدست آورد. خوشبختانه پولک و بریتانیایی‌ها هیچ‌کدام طالب جنگ نبودند. او برای معامله با بریتانیایی‌ها پیشنهاد داد تا مرزهای کانادا در امتداد مدار جغرافیایی ۴۹ درجه از کوه‌های راکی تا اقیانوس آرام، گسترش یابد. بریتانیایی‌ها ابتدا این پیشنهاد را رد کردند و پولک تهدید کرد در این صورت آمریکا مدعی تمام منطقه می‌شود. در نهایت بریتانیایی‌ها مدار جغرافیایی ۴۹ درجه را پذیرفتند اما قرار شد دماغه جنوبی جزیره ونکوور را نیز شامل شود. این پیمان سال ۱۸۴۶ امضا شد.[1]

الحاق کالیفرنیا به خاک آمریکا اندکی دشوارتر بود. پولک هیأتی را به مکزیک فرستاد تا به مکزیک پیشنهاد کنند در ازای دریافت ۲۰ میلیون دلار و بخشیدن بدهی‌ها و خسارتهایی که آمریکا مدعی آن بود، کالیفرنیا و نیومکزیکو به آمریکا داده شود. هیچ رهبر مکزیکی نمی‌توانست از نصف کشورش صرفنظر کند و همچنان بر سر قدرت بماند از همین رو هیئت اعزامی پولک در مکزیک پذیرفته نشدند و پولک ژنرال زاخاری تیلور را به منطقه مورد اختلاف فرستاد. نیروهای مکزیکی این اقدام را تجاوز تلقی کرده و به نیروهای ژنرال تیلور حمله کردند. کنگره اعلام جنگ کرد و با وجود مخالفت اغلب شمالی‌ها، کنگره از اقدام نظامی پشتیبانی کرد. نیروهای آمریکایی پس از پیروزی‌های مکرر، مکزیکو سیتی را اشغال کردند. در نهایت سال ۱۸۴۸، مکزیک از نیومکزیکو و کالیفرنیا صرفنظر و درعوض ۱۵ میلیون دلار دریافت کرد.[1]

1985

پرزیدنت پولک مناطق وسیعی را به خاک آمریکا افزود که بهای آن تسریع، جنگ شمال و جنوب بر سر مسئله توسعه برده داری بود. پولک در حالی دفترش را ترک کرد که از کار سخت و زیاد بشدت فرسوده و بیمار شده بود. جیمز پولک نزدیک به ۳ ماه بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری‌اش در نشویل تنسی در گذشت.[1]

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به جیمز ناکس پولک در ویکی‌گفتاورد موجود است.