تشکیلات دموکراتیک زنان ایران
تشکیلات دموکراتیک زنان ایران شاخه زنان حزب توده ایران است.
تشکیلات دموکراتیک زنان ایران | |
|---|---|
 | |
| بنیان‌گذاری | ۱۸ فوریه ۱۹۴۳ |
| روزنامه | بیداری ما |
| مرام سیاسی | فمینیسم مارکسیستی |
| وابستگی ملی | حزب توده ایران |
| وابستگی بین‌المللی | فدراسیون دموکراتیک بین‌المللی زنان |
| شعار | ما هم در این خانه حقی داریم |
| وبگاه | |
این سازمان با رهبری مریم فیروز (همسر نورالدین کیانوری) در سال ۱۹۴۳ با نام تشکیلات زنان ایران تأسیس شد و در سال ۱۹۴۷ به فدراسیون دموکراتیک بین‌المللی زنان پیوست.[1][2]
به گفته حامد شهیدیان، این سازمان خواستار تحولات اساسی در قوانین حاکم بر حقوق زنان در خانواده و محل کار بود.[3] آن‌ها نشریه ماهانه‌ای به سردبیری زهرا اسکندری بیات (خواهر سلیمان‌میرزا اسکندری) به‌نام بیداری ما منتشر می‌کردند.[2]
از جمله زنانی که در تشکیلات دموکراتیک زنان حزب فعالیت داشتند می‌توان این افراد را نام برد، تاج اسکندری (از خانوادهٔ مشهور اسکندری)، خدیجه کشاورز (همسر فریدون کشاورز) حقوق‌دان برجسته، صدیقه امیرخیزی (همسر علی امیرخیزی) از اعضای کهنه‌کار جنبش زنان، لُرِتا (همسر عبدالحسین نوشین) هنرپیشهٔ برجسته کشور و از اعضای گروه تئاتر نوشین، هما هوشمند راد، دکتر اختر کیانوری کامبخش (همسر عبدالصمد کامبخش و خواهر نورالدین کیانوری)، نجمی علوی و بدری علوی (خواهران بزرگ علوی و مرتضی علوی)، شاه‌زنان وزیری، عالیه شرمینی (مادر نادر شرمینی)، مهرانگیز اسکندری، جمیله صدیقی، اعظم سروش، ایران ارانی، فروهید کباری و راضیه غلامی شعبانی اولین زن زندانی سیاسی ایران.[4]
تشکیلات زنان ایران در سال ۱۹۴۹ به همراه حزب توده و سایر جریانات وابسته به آن، ممنوع اعلام شد، اما حزب توده موفق شد این سازمان را در سال ۱۹۵۱ با نام جدید تشکیلات دموکراتیک زنان ایران احیا کند.[2]
منابع
- Behrooz, Maziar (August 2001). "Tudeh Factionalism and the 1953 Coup in Iran". International Journal of Middle East Studies. 33 (3): 363–82. doi:10.1017/S0020743801003026. JSTOR 259456.
- Paydar, Parvin (1995). Women and the Political Process in Twentieth-Century Iran. Cambridge University Press. pp. 124–5. ISBN 978-0-521-59572-8.
- Hammed, Shahidian (May 1994). "The Iranian Left and the "Woman Question" in the Revolution of 1978-79". International Journal of Middle East Studies. 26 (2): 223–47. doi:10.1017/S0020743800060220. JSTOR 164734.
- آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ۴۱۲ و ۴۱۳