مرتضی علوی
مرتضی علوی برادر بزرگ‌تر بزرگ علوی و نجمی علوی و یکی از رهبران حزب کمونیست ایران از سال ۱۳۰۰ بود که در تسویه کبیر استالینی کشته شد. وی در سال ۱۹۳۸ میلادی در تاشکند به اتهام واهی جاسوسی تیرباران شد. هر چند که در برائت‌نامه‌ای که سال‌ها پس از مرگ استالین صادر شد، تاریخ مرگ او را ژوئیهٔ ۱۹۴۱ و آن هم به دلیل ابتلا به بیماری مالاریا در زندان ذکر کردند.[1]
| مرتضی علوی | |
|---|---|
| درگذشت | ۱۹۳۸ اتحاد جماهیر شوروی |
| ملیت | ایرانی |
| کارهای برجسته | از رهبران حزب کمونیست ایران (دهه ۱۹۲۰) از سال ۱۳۰۰ |
| والدین | ابوالحسن |
کسانی چون بزرگ علوی در کنار تقی ارانی و ایرج اسکندری که نخستین دوره مجله دنیا را منتشر می‌کردند از شاگردان مرتضی علوی بودند. آنها از اعضای برجسته گروهی بودند که به گروه ۵۳ نفر معروف شدند.
منابع
- «روایت ناپدیدشدگان؛ چه بر سر چپ‌های ایرانی در شوروی آمد؟». www.tarikhirani.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۱۲-۲۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.