باد اسپنسر

کارلو فرزند کارخانه داری بود به نام «آِلساندرو پِدِرسُلی».

او در سال ۱۹۳۶ وارد دبستان شد و پس از پایان دبیرستان با بهترین معدل، در سال ۱۹۴۶ به تحصیل در رشته شیمی در دانشگاه رم پرداخت. خانواده او پس از بمباران کارخانه پدرش طی جنگ جهانی دوم به رم که بخاطر وجود واتیکان امن‌ترین شهر ایتالیا محسوب می‌شد نقل مکان کرد و پس از مدتی (سال ۱۹۴۷) تصمیم گرفتند به برزیل در آمریکای جنوبی مهاجرت کنند. کارلو که مجبور به ترک تحصیل شده بود در برزیل به کارگری پرداخت.

او در سال ۱۹۴۸ به ایتالیا بازگشت و به تحصیل و ورزش شنا پرداخت. کارلو پس از مدتی تغییر رشته داد و طی شش ترم رشته حقوق را در دانشگاه در سال ۱۹۵۷ به پایان رساند ولی هیچگاه در این رشته فعال نبود.[1] کارلو در سال ۱۹۶۰ با دختر یک تهیه‌کننده ایتالیایی با نام ماریا آماتو ازدواج کرد و حاصل ازدواجش با او سه فرزند جوزپه (۱۹۶۱)، کریستین (۱۹۶۲) و دیامانته (۱۹۷۲) بود.

باد اسپنسر پس از ظاهر شدن در فیلم لبه تیز شمشیر تبدیل به یک خلبان ماهر هواپیمای جت و هلیکوپتر شد.

اسپنسر در سال ۱۹۵۰

او در سال‌های جوانی اش یک شناگر حرفه‌ای بود. باد اسپنسر اولین فرد ایتالیایی بود که توانست در کمتر از یک دقیقه مسیر ۱۰۰ متر شنای آزاد را بپیماید. او رکورد ۵۹٫۵ ثانیه در شنای آزاد ۱۰۰ متر را در ۱۹ سپتامبر ۱۹۵۰ به دست آورد. وی در بازی‌های کشورهای حوزه دریای مدیترانه در سال ۱۹۵۱، برنده مدال نقره شنای ۱۰۰ متر آزاد شد.

باد اسپنسر در بازی‌های المپیک سال ۱۹۵۲ در هلسینکی فنلاند شرکت کرد و با وزن ۵۸٫۸ کیلوگرم، در شنای آزاد ۱۰۰ متر در زمان ۵۸٫۹ ثانیه به مرحله نیمه نهایی رسید.

وی چهار سال بعد، در المپیک تابستانی که در شهر ملبورن کشور استرالیا برگزار شد، در مرحله نیمه نهایی با وزن ۵۸٫۵ کیلوگرم، توانست مسیر ۱۰۰ متر آزاد را در مدت زمان ۵۹ ثانیه پشت سر بگذارد.

او به عنوان یک بازیکن حرفه‌ای واترپلو، در مسابقات قهرمانی ایتالیا در سال ۱۹۵۴ (زمانی که در تیم اس.اس.لازیو بازی می‌کرد) جایزه بهترین بازیکن واترپلوی کشور را به دست آورد، اما در سال ۱۹۵۷ از شرکت در بازی‌های حرفه‌ای شنا و واترپلو کناره گرفت. در ۱۷ ژانویه سال ۲۰۰۵، جایزهٔ معروف به سلطان معماری شنا (یا نشان طلای کایمان) توسط فدراسیون شنای ایتالیا به وی اهدا شد.

باد اسپنسر در ۲۴ ژانویه ۲۰۰۷، دیپلم افتخار مربیگری شنا و واترپلوی خود را از دستان پائولو بارِلی، رئیس فدراسیون شنای ایتالیا دریافت کرد.

در سال ۲۰۰۵ با ورود به دنیای سیاست، به عنوان مشاور حزب فورزا در منطقه لاتزیو مشغول به کار شد، اما در این کار موفق نبود.

اسپنسر اعلام کرده است: «من در زندگی ام، هر کاری را انجام داده‌ام؛ به جز سه کار: رقص باله، سوارکاری و سیاستمداری.

با توجه به این که دو شغل اول، برای من دست نیافتنی بودند، خودم را به دنیای سیاست پرتاب کردم.»

مخالفان اسپنسر همیشه او را به خاطر درگیر شدن در سیاستهای نمایشی مورد انتقاد قرار می‌دادند.

کارلو پدرسلی چند اختراع به نام خود ثبت کرده. او در سال ۱۹۸۱ یک تفنگ سه لول (تفنگ مختلط) و در سال ۱۹۹۰ یک «قفل در» اختراع و به نام خود در اروپا ثبت کرد.[2][3] حقوق شخصی این اختراعات و همچنین اختراع «عصای صندلی دار» به خاطر نپرداختن هزینه عضویت سالانه به اداره ثبت اختراعات در سال‌های گذشته، منتفی محسوب می‌شوند.

ساختن «مسواک برقی خمیردندان سر ِخود» توسط کارلو پدرسلی اختراع محسوب نمی‌شود.

اولین حضور حرفه‌ای باد اسپنسر در دنیای سینما، بازی در فیلمی با نام روح شوهر من برگرفته از یک داستان کمدی ایتالیایی بود که در سال ۱۹۴۹ تولید و در سال ۱۹۵۰ منتشر شد.

وی در سال ۱۹۵۱ در فیلم‌های گارد پرتورین و کجا می‌روی؟ به عنوان یک بازیگر حضور داشته‌است.

باد اسپنسر و تِرِنس هیل جزئی از خاطرات ایرانیان شده‌اند.

خبر مرگ باد اسپنسر (که مردم ایران وی را با نام «پا گنده» یا «بولدوزر» می‌شناسند) بازتاب زیادی در فضاهای مجازی ایرانی داشت و مرگ این هنرمند، آنها را غمگین و متأثر کرد.[4][5]

مراسم رسمی خداحافظی با اسپنسر در شهر رم

باد اسپنسر ۸۶ ساله بر اثر بیماری ذات الریه در تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۶ در رم درگذشت.

به گفته پسر اسپنسر، او با گفتن جمله «از شما ممنونم» از دنیا رفت. از او ۳ فرزند ، ۵ نوه و ۶ نوه بزرگ (نتیجه) به یادگار ماند.

در ایران معمولاً ایرج دوستدار به جای او صحبت کرده‌است.

فقط نام دوبله فیلم‌ها ذکر شده‌است.

• پنج مرد جنگی (۵ مرد خشن) ۱۹۶۹
• روز پنجم (پنجمین روز صلح) ۱۹۷۰
• دلیلی برای زندگی، دلیلی برای مرگ ۱۹۷۲
• آره که میشه رفیق ۱۹۷۲
• حتی فرشتگان هم لوبیا می‌خورند ۱۹۷۳
• مردان مزدور ۱۹۷۶
• به من میگن بولدوزر ۱۹۷۸
• کلانتر و گمشده فضایی ۱۹۷۹
• همه‌چیز برای من اتفاق می‌افتد ۱۹۸۰
• جو موز فروش ۱۹۸۲

فیلم‌های مشترک با ترنس هیل

• هانیبال ۱۹۵۹
• اگه خدا ببخشه من نمی‌بخشم ۱۹۶۷
• این گروه مرگبار ۱۹۶۹
• به من میگن ترینیتی ۱۹۷۰
• هنوز ترینیتی هستم ۱۹۷۱
• تسخیر ناپذیران ۱۹۷۱
• تمام راه، بچه‌ها ۱۹۷۳
• در غیر این صورت عصبانی میشیم ۱۹۷۴
• دو پلیس زبل ۱۹۷۷
• من و اسب آبی ۱۹۷۹
• پرواز به میامی (سفر پر ماجرا) ۱۹۸۳
• جنجال در ریو ۱۹۸۴
• مشکل سازان (دردسر سازان) ۱۹۹۴

• تارنمای شخصی باد اسپنسر
• باد اسپنسر، بازیگر سینمای ایتالیا در ۸۶ سالگی درگذشت

ویکی‌پدیا انگلیسی

واکنش هنرمندان به درگذشت باد اسپنسر

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ باد اسپنسر موجود است.

• پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Bud Spencer در ویکی‌انبار 
•  ایتالیایی  ویکی‌گفتاورد has quotations related to: Bud Spencer
• Bud Spencer official website
• باد اسپنسر در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها
• Hill & Spencer website بایگانی‌شده در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine (فرانسوی)
• Carlo Pedersoli at sports-reference.com بایگانی‌شده در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine