گارد پرتورین

گارد پرتورین (گارد پرایتوری) (به لاتین: PRÆTORIANI) به سپاه ویژهٔ فرمانروایان روم باستان گفته می‌شد.[1] پیش از اینکه پرتورین‌ها سپاه نگهبانان فرمانروای روم شوند وظیفه‌شان پاسداری از افسران بلندپایه و کنسول‌های روم بود. نیروی پرتورین به دستور کنستانتین یکم در سدهٔ چهارم میلادی فروپاشید. سپاه پرتورین که با مرور زمان بسیار رشد کرد و به مرحله شفاعت سیاسی و انتخاب جانشینی امپراتوری رسیده بود، در کشتن چندین امپراتور روم نقش داشته اند.

یک سرباز پرتورین زیر فرمان فرمانروا تراژان؛ موزه پرگامون در برلین.

نام پرتورین از نام فرماندهان جنگی رومی یا پرایتور گرفته‌شده‌بود. به هسته فرماندهی رومیان نیز پرتوریوم گفته می‌شد. سپاه پرتورین به فرمان آگوستوس، اولین امپراتور روم شکل گرفت. آن‌ها محافظان امپراتورهای روم و خانواده‌شان بودند،تعداد آن ها حدود ۹هزار نفر بود.

این‌ گارد در زمان تیبریوس به بعد به عنوان یک قدرت مهم در تعیین سرنوشت سیاسی و جانشینی شناخته شد، همچنین بعضی از امپراتریس ها فرماندهی گارد محافظ خود را عهده‌دار بودند و حتی در انتخاب رئیس افسران کلیه گارد برای فرماندهی کل پایتخت رم نقش تعیین کننده و قدرتمندی داشتند. همچنین بعضی از رئیسان قدرتمند گارد پرتورین مانند سجانوس، پرنیس، کلیندر و پلاوتیانوس در اداره کل امپراتوری روم به‌جای امپراتوران نقش فعالی داشتند و همه آنها قدرتمند بوده و سرنوشتی مشابه (اعدام سریع) داشتند.[2] کالیگولا، اولین امپراتور در تاریخ امپراتوری روم بود که به دست افسران سپاه پرتورین، ترور

قدرت گارد پرتورین ناشی از این موضوع بود، که آن‌ها بزرگ ترین نیروی نظامی در مجاورت پایتخت(رم) بودند.

شد.[3]