استان هفتم
استان هفتم یکی از ۱۰ استان کشور ایران بود که در ۱۹ دی ۱۳۱۶ خورشیدی، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری به عنوان استان هفتم تعیین گردید. این استان شامل شهرهای بهبهان، شیراز (مرکز استان)، بوشهر، فسا، آباده و لار می‌بود.[1][2]
جایگاه استان هفتم در نقشهٔ ایران.
استان هفتم امروزه شامل استان فارس (به مرکزیت شیراز) است و استان‌های هفدهم (کهگیلویه و بویراحمد)، هجدهم (بوشهر) و شهرستان بهبهان از این استان جدا شده‌اند.[3]همچنین بخش هائی از این استان به هرمزگان ملحق شده است.
جستارهای وابسته
منابع
- «قانون اصلاح قانون تقسيمات كشور و اصلاح قانون راجع به محصلين كلاس اختصاصي وزارت داخله - ماده ۲». پایگاه اطلاعات قوانین و مقررات کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ اوت ۲۰۱۷.
- «ایران به ۱۰ استان تقسیم شد». تاریخ ایرانی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ اوت ۲۰۱۹.
- «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- نقشه ایران در سال ۱۳۱۶ و متصل بودن فارس به خلیج فارس shiraz1400.ir
- تاریخچه تقسیمات کشوری در ایران، ص ۵ بایگانی‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
استان‌های ایران مصوب در سال ۱۳۱۶ | ||
|---|---|---|
| استان‌ها |  | |
| جستارهای وابسته | ||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.