ابریق
ابریق، واژه‌ایست که از فارسی وارد عربی شده و معرب آبری به معنای آبریز یا تاج عروس است. ابریق به معنای کوزه یا آفتابه در انواع فلزی، سفالین و حتی چرمی وجود داشته و برای نگهداری مایعات همچون آب و شراب و همچنین برای طهارت به‌کار می‌رفته است.[1][2]
| ابریق می مرا شکستی ربی | بر من در عیش را ببستی ربی | |
| من می خورم و تو می‌کنی بد مستی؟ | خاکم به دهان مگر تو مستی ربی؟ |
منابع
- «فرهنگ معین». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در هفتم خرداد ۸۸. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=را بررسی کنید (کمک) - «فرهنگ دهخدا». دریافت‌شده در هفتم خرداد ۸۸. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.