آکریدین
آکریدین (انگلیسی: Acridine) یک ترکیب آلی ناجور حلقه حاوی نیتروژن است. این ترکیب به شکل پودر سفید رنگ بوده و نخستین بار در سال ۱۸۷۰ توسط دو شیمیدان آلمانی به نام‌های کارل گربه و هنریک کارو کشف و جداساری شد.
| آکریدین | |
|---|---|
 | |
Preferred IUPAC name Acridine[1] | |
| شناساگرها | |
| شماره ثبت سی‌ای‌اس | ۲۶۰-۹۴-۶  |
| پاب‌کم | ۹۲۱۵ |
| کم‌اسپایدر | ۸۸۶۰ |
| شمارهٔ ئی‌سی | 205-971-6 |
| ChEBI | CHEBI:36420 |
| ChEMBL | CHEMBL۳۹۶۷۷ |
| شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس | AR7175000 |
| جی‌مول-تصاویر سه بعدی | Image 1 Image 2 |
SMILES
| |
| |
| خصوصیات | |
| فرمول مولکولی | C13H9N۱ |
| جرم مولی | ۱۷۹٫۲۲ g mol−1 |
| شکل ظاهری | White powder |
| بوی | Irritating |
| چگالی | 1.005 g/cm3 (20 °C)[2] |
| دمای ذوب | ۱۰۶–۱۱۰ درجه سلسیوس (۲۲۳–۲۳۰ درجه فارنهایت؛ ۳۷۹–۳۸۳ کلوین) at 760 mmHg[2] |
| دمای جوش | ۳۴۴٫۸۶ درجه سلسیوس (۶۵۲٫۷۵ درجه فارنهایت؛ ۶۱۸٫۰۱ کلوین) at 760 mmHg[2] |
| انحلال‌پذیری در آب | 46.5 mg/L[2] |
| انحلال‌پذیری | Soluble in کربن تتراکلرید الکل دی‌اتیل اتر بنزن[2] |
| log P | 3.4[2] |
| فشار بخار | 0.34 kPa (150 °C) 2.39 kPa (200 °C) 11.13 kPa (250 °C)[4] |
| اسیدی (pKa) | 5.58 (20 °C)[2] |
| UV-vis (λmax) | 392 nm[5] |
| پذیرفتاری مغناطیسی | -123.3·10-6 cm3/mol |
| ترموشیمی | |
| 205.07 J/mol·K[4] | |
آنتروپی مولار استاندارد S |
208.03 J/mol·K[4] |
آنتالپی استاندارد تشکیل ΔfH |
179.4 kJ/mol[2] |
| Std enthalpy of combustion ΔcH |
6581.3 kJ/mol[4] |
| خطرات | |
| GHS pictograms |  [5] |
| سیستم هماهنگ جهانی طبقه‌بندی و برچسب‌گذاری مواد شیمیایی | خطرناک |
| GHS hazard statements | H302[5] |
| طبقه‌بندی ئی‌یو |  Xn |
| کدهای ایمنی | R۲۲, R36/37/38 |
| شماره‌های نگهداری | S۲, S24/25, S۳۶ |
| لوزی آتش | Error: imagemap_invalid_title |
| آمریکا Permissible exposure limit (PEL) |
TWA 0.2 mg/m3 (benzene-soluble fraction)[6] |
| LD50 | 500 mg/kg (mice, oral)[3] |
| به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
(بررسی) (چیست: / ؟) | |
| Infobox references | |
|
| |
منابع
- Nomenclature of Organic Chemistry : IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book). Cambridge: انجمن سلطنتی شیمی. 2014. p. 211, 214. doi:10.1039/9781849733069-FP001. ISBN 978-0-85404-182-4.
- Lide, David R., ed. (2009). هندبوک شیمی و فیزیک سی‌آرسی (90th ed.). بوکا راتون، فلوریدا: انتشارات سی‌آرسی. ISBN 978-1-4200-9084-0.
- Acridine in Linstrom, P.J.; Mallard, W.G. (eds.) NIST Chemistry WebBook, NIST Standard Reference Database Number 69. National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg MD. http://webbook.nist.gov (retrieved 2014-06-22)
- کاتالوگ آنلاین زیگما بدون تاریخ.
- NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards 0145
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Acridine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.